GECENİN GÖLGESİ

KADER Mİ BU ?

HAYAT BEKLER ÖNCE DÜŞMENİ SONRA İSE AYAĞA KALKMANI ÇALIŞAN KAZANIR SABREDEN BAŞARIR...(kendim yazdım)

Ünüversite demek hayatın başlangıcı demekti,heyecan demekti,başarı demekti,kazanmak demekti.Garip bir heyecan vardı sanki bir savaşa girmişsin de o ordu da sağ çıkmış gibi, koskocaman okul önümüz de duruyordu gerçekten çok büyüktü izmir dokuz eylül ünüversitesi her bölüm vardı aşağı yokuştan bir başlayıp yukarı kadar çıkılıyordu kantin desen her bölüme ait var arka tarafı orman gibi işte ben buraya gelmek istiyorum diye heycanlanıyordun ama puanın da baya yüksekti ben tarihi iyi bir insandım matamatikten nekadar nefret ediyorsam tarihi okadar seviyordum geçmişimiz önemliydi geleceğimize yön veriyorduk sonuçta.Bahar için aynı şeyi söyleyemeyeceğim onun kafası hani şu sayısala çalışanlardan.zeki insan ama zeki insan bence herzaman tartışılır bizim ülkemizde bu geçerli matamatiği yapıyorsan zekisindir,sözel de iyi olan,yada okul da değil de el becerisinde iyi olanlar da zekidir,kalbiyle konuşan da.dürüst olan da.

kantindeydik etrafımıza bakıyorduk. Büyük cafe gibi bir yerdi istediğin yemekler vardı,bi hayliyle kalabalıktı da yemeklerimiz gelince büyük bir ihtiyaçla yemeğimizi yedik,açlıktan felan değil, bu bir ünüversitenin kantininde yediğimiz için heyecanlıydık.yemekler bitince okul müdürümüz eşliğin de sınıfları gezdik bir müzik odası bile vardı ve bu en çok kaylaya yarardı.gitar çalmasını biliyordu,güzel de sesi vardı bunu bile paraya dönüştürmüştü hafta sonları dışar da çalıp söylediği olmuştu.Ünüversite gezimiz bitmiş, servisleri bekliyorduk,güzel geçmişti,başka bir heyecanımız ise baharın rüyası gerçekleşmemişti yani,bitmişti işte servis gelince binip eve gitçektik,böylece tanıdığımız sokaklar da olcaktık.kaderimiz bizim elimiz de değildi malesef,birşeyler olurdu ve biz kadermiş deriz ama kaderin üstünde kader vardır,dua kaderi değiştiri diye söz var,gerçekten de öyle,her şeyden önce rabbimiz bize akıl vermiş yani kaderimizi değiştirebiliriz tabi rabbim isterse sadece dua etmek düşer bize,mesela hastanede bir yakının var allahım şifa ver diye dua ediyoruz değilmi neden kaderin de varsa ölür demiyoruz evet bir ölüm vakti var ama dua kaderi değiştirir bende buna inandım.düşüncelerimden sıyrılmamın sebebi servislerin geliyor olmasıydı gelmişti işte  eve gitçektik bitçekti diye tekrarladım içimden ama servisimiz yaklaşırken büyük patlama sesi geldi,hayır olamaz lastik patladı ve bu birazdaha burda kalcağımız anlamına gelirdi.

_ bir şey yok kızlar şimdi lastiği tamir edip eve gitçez. dedim kızların bakışlarını görüyordum korkuyorlardı bende öyle,kaylayı yanımızdan ayırmicaktık,hiç birşey olmicaktı 

_ Evet ya kötü düşünmeyin,alarada bana destek çıktı ama hepimiz biliyorduk ki içimizde korku vardı sadece bunu dile getirmiyorduk.müzik hocamız hepimizin kantin de beklemesini ve bir arada kalmamızı ,bizi çarıcağını söyledi saat beş olmuştu,kantine gittik.Benle kayla çay almıştık bahar meyve suyu alara ise kahve telefonlarımızla uğraşıyorduk yanımıza başka sınıftan olan bir kız geldi 

_ Açelya ve alara betül hoca sizi çağırıyor.dedi tam hayır dicekken kayla

_ şimdi hocayla papaz olma kızım burdan  bir yere ayrılmicam hem bahar da yanımda..bahara döndüm evet der gibi başını salladı alarayla ayağa kalkıp kızın peşine takıldık.betül hoca tarih hocasıydı ve beni çok seviyordu bende onu, gerçekten çok güzel anlatıyordu dersi bende sevince derslere katılımım çok oluyordu ,güveniyordu da bana asla unutamayacağım bir hocaydı.servisin yanında müdürle birlikteydi yanına gittiğim de bana gülümsedi.

_ Gel açelyacım senden bir şey isticektim bu elimdeki kağıtta sınıf listeleri var gelen,gelmeyenler işaretlendi 12.sınıfların başkanlarını bunu dağıtırmısın tekrar kontrol yapılsın,bide de onlara bir arada bulunsunlar ayrılmasınlar tamam mı canım

_ peki hocam çoğu kantindeydi ama deryaları bilmiyorum

_ tamam sen kampüse bak orda olcaklarını söylediler,alara kızım sende al listeleri kantindekilere ver. alara benden kağıtları alıp kantine gitti bende kamüse gittim ama yoklardı,okulun arka tarafına bakmaya arkaya gittim deryalar orda oturuyordu derya 12/C nin sınıf başkanıydı tanırdım ona listeyi verip kantine doğru yürümeye başladım,kantine gittiğim de alara ayakta bir sağa,bir sola bakıyordu,oturduğumuz yere baktım kayla ve bahar yoktu hemen koşarak alaranın yanına gittim kolunu tutup kendime çevirdim nerdeler diye sordum bilmeğini söyledi ,kantinde oturan kızlara sorduk bilmediğini söylediler,ben kaylayı alara da baharı aradı kaç kere aramamıza rağmen açmıyorlardı.çok korkuyordum ya birşey olduysa allahım lütfen sadece dolaşmaya çıksınlar,telefonlarıda duymadıklarından açmasinlar,hemen etrafı aramaya başladık dışarı dolaştık,ordaki kızlara sorduk müzik odasına doğru gittiklerini söyledi oraya koştuk kapısı açıktı kapının orda yerde kan görmemizle şok olduk allahım lütfen dedim içimden lütfen.içeri girdik yavaş adımlarla,bahar duvara yaslanmış oturuyordu ve yerde bir kız vardı kanlar içinde yutkunamadım,nefesim kesildi gözyaşlarım kendiliğinden akıyordu ve en önemlisi kayla yoktu...

BİR BÖLÜMÜN DAHA SONUNA GELDİK GERÇEKTEN SİZE İHTİCAYIM VAR YORUMLARINIZA UMARIM BEYENİRSİNİZ...