“sen ve ben, ikimiz kabul et en dipteyiz…”
BÖLÜM KISITLAMAMIZ VAR 3 VOTE VE 3 FARKLI KİŞİDEN YORUM. OLMAZSA YENİ BÖLÜM YOK ÜZGÜNÜM…
Mesajı okumam ve üzerimi giyip dışarı çıkmam ışık hızında gerçekleşti. Allahın manyağını sinirlendirdim tabi gurur meselesi yaptı. Korkudan titriyorum gelirde beni siker atar diye düşünsene baban deden eniştelerin amcan dayın falan filan hep bir evde kahvaltı yapıyor manyağın biride seni eve gelip öpmekle-öpmeyi hayal gücüm saf dışı bıraktı ben direk beni becerecek diye düşünüyorum- kapının önündeki kaldırıma oturdum montsuz bir şekilde hava da soğuk. Bir yandan üşüyorum bir yandan mesaj atmaya çalışıyorum bildiğin kibritçi kız mod on. mesaj atıyorum cevap vermiyor arıyorum yok, sokağın başında kimi görsem o zannedip kalp krizi geçiriyorum. Annem yukarıdan sesleniyor yukarı çıkamıyorum ellerim buz kesti. En sonunda onun aklına mesaj atmak geldi mesajı gördüm ölüyorum zannettim acaba bu sefer neyle tehtid edecek diye ödüm bokuma karışmış durumda. Mesaj yine aynen şu şekilde bak unutmamışım yine kafama sıçayım ben:
“-Ben gelmiyorum vazgeçtim futbol oynuyorum çocuklarla.”
Bunu gördüm bu sefer ciddi manada sinir krizi geçirdim allahım keşke diyorum karşımda olsaydı da şu herifin ağzını gözünü kırsaydım o kadar çok isterdim ki o kaldırım taşlarını kafasına geçirmeyi bir ton sövdüm cidden bir ton sövdüm sıçtım ağzına. Ama tabiî ki bizim dengesiz öküz zahmet edip mesajıma cevap bile vermedi. O sinirle eve girdim açık olan saçlarımı topladım biraz bişeyler atıştırdım. Ama hala çok sinirliyim bu sırada misafir geldi bilin bakalım kim?????
ŞAKA LAN ŞAKA AZICIK AKSİYON OLSUN İSTEDİM. Dedemin arkadaşının ailesi geçtiler misafir odasına bende ayaktayım herkese “hoş geldiniz” dedim bekliyorum sonra babam sanki şeytan dürtmüş gibi oturduğu yerden kalktı yanıma geldi beni herkesin içinde mutfağa itti ama varya nasıl itiyor zaten adam bilmem kaç kilo iki değil üç katım beklide zaten sinirliyim sinirden gözüm dönmüş durumda birde beni itince
“ne itiyosun manyak”
diye bağırdım ciddi ciddi bağırdım. Adamın gözlerinden ateş fışkırıyor bildiğin önce bi söylediğim şeyin farkına vardım sonra napıcam diye Yusuf Yusuf atmaya başladım ama şöyle bende de inatçılık huyu var bazen bazı şeylerden vazgeçemiyorum öldürsen vazgeçemez hale geliyorum bazen de her şeyden çabucak vazgeçiyorum. neyse konumuz bu değil. Annem mutfağa girdi “ne oluyor derdiniz ne” bakışlarını atıyor. Babamla bende sanki yıllardır birbirini arayan birbirini öldürmeye karar vermiş aşiret ağaları gibi birbirimize bakıyoruz. Gitse de kurtulsam diyorum eğer biraz daha durursa altıma sıçıcam çünkü biliyorum neyse en nihayetinde efsanevi bakışlarını üzerimden çekti ve misafirlerin yanına gitti mutfaktan yine sinirle çıktım lavaboya girdim eski evlerden olduğu için klozet yok yani üzerine oturabileceğim bir şey yok bende yeni temizlenmiş olan –haliyle her taraf ıslak- lavabonun kapıya yakın olan kısmındaki kuru yere oturdum.
Bacaklarımı kendime çekmedim gayet gelişigüzel bir şekilde uzattım ıslanmış ıslanmamış umrumda değil. Ağlamaya başladım. İçimi çeke çeke ağlamaya başladım. İlkimin yaptığı inanılmaz derecede üzmüştü beni kendini savunma şekli üste çıkmaya çalışır gibi İĞRENÇ cümleler kurması…
Eski sevgilisini tanımıyorum ama onunla öpüştüğüne göre onu oldukça sevmiş olmalıydı. Benimle çıkarken bende onu aramıştı belki de olamaz mı olur bal gibi hemde… beni sevmemişti yani besbelli ortada sadece eski sevgilisinin özlemini gidermeye çalışıyordu yada kendinde o küçücük beyninde uydurdukları ERKEKSEL İHTİYAÇLAR olayını oda benimsemişti.
Senin ihtiyacın buysa benim ihtiyacımda sevgi ben sana istediğini verdim diyelim,peki sen bana sevgini, kalbini verebilecek misin? TABİKİDE HAYIR! O zaman kullanmanın bir mantığı kalmaz. Belki erkek okuyucum vardır bilemiyorum ama sizin şu uydurduğunuz erkeksel ihtiyaçlar tam anlamıyla saçmalık kesin bir dille reddediyorum bunu.
Sizin ihtiyaçlarınız var bizim yok sizin şuna ihtiacınız var bizim yok erkekler şunu yapabilir kadınlar yapamaz çünkü kadın yaptığında namussuzluk erkek yaptığında “amannn erkektir o, o yapar o” olur kimse kusura bakmasın ama ben bu düşünceyi kabullenemem kimsede kabul ettiremez. Kabul ettirmeye çalışanın beynini sikeyim! Kadın tecavüze uğruyor hayatı altüst oluyor ailesi tüm çevresi ona “sürtük” muamelesi yapıyor yeri geliyor öldürülüyor ama erkek yediği haltı içki masasında anlatıyor tüm arkadaşlarına kadının vücudunu anlatıyor yediği haltları kadını nasıl bağırttığını kadının hayatını nasıl siktiğini anlatıyor ama ortada ADAM diye geziyor.
Kadınlar kesinlikle ve kesinlikle dünyanın en çok acı çeken varlıkları. En çok zorluğa onlar katlanıyor. Bir kere açık veya kapalı olarak yargılanıyorlar. Açıksan ve oldukça cesur giyiniyorsan kesinlikle sen zekisindir sen ha ilkokul mezunu olmuşsun ha üniversite mezunu olmuşsun fark etmez açık olduğun için ayrıcalıklısın. Saygı görmelisin
Kapalı bayanlar öyle mi kapalı kadın cahildir okumamıştır o babasının dizinin dibinde büyümüştür görgüsüzdür o ne anlar üniversiteden kapalı kadın bir gecekondu da oturmalı en az altı tane çocuğu olmalı evlere temizliğe gitmeli ve kocasından her gün dayak yemeli(!) hiç kusura bakmayın bana bunu da kabul ettiremezsiniz. Bunun milyonlarca örneğine rastladım. Misal ben, ben açığım fakat annemse gayet tesettürlü bir bayan ama onu tanımayan dışarıdan herhangi bir gerizekalı insan müsveddesi üniversite bitirdiğine gayet akıcı bir biçimde İngilizce konuştuğuna inanmıyor. Çünkü o kendi önyargılarının altında ezilmiş durumda.annemse bunları göğsünü gere gere anlatıyor. Konudan konuya atladım yine ama şuan gerçekten sinirliyim yaklaşık 4-5 gün önce çok sevdiğim biriyle tartıştık. Bana kadınların dünyanın en egolu kişileri olduğunu dünyanın kendi etrafında döndüğünü sandığını gibi bir ton zırvalıklardan bahsetti. Oldukça kırdı beni barıştık fakat hala kırgınım neyse bunu ileriki zamanlarda anlatırım.
O küçücük tuvalette dakikalarca ağladım ilkimin beni kırmasına babamın herkesin içinde yaptığı harekete ilkimle tanıştığımdan beri yaşadığım hayal kırıklığına…
Cidden anlamıyordum bir insan neden durup dururken böylesine değişir ki ben ona ne yaptım da bana deli divane olurken benden nefret etmeye başladı. Canım gerçekten yanıyordu bu daha önce çokta tatmadığım bir histi ve bu his ister istemez beni boğuyordu.
O gün babamla belki de düzgünce anlaştığım son gündü. Ondan sonra yaptığım her şey daha da gözüne batar olmuştu. Okul zamanımda oldukça başarılı bir çocuktum ve bazen iniş çıkış yaşıyordum. Her zaman yanımda olan babam artık bunları yüzüme vurmaya başladı. İlkim beraberinde bütün kötü olayları getirdi galiba…
Bunlar yine olayların iyi kısmıydı dayanılamayacak derecede kötü olanları daha başlamamış sayılıyor. Yaklaşık yarım saat ağladıktan sonra kızarmış bir çift gözle oradan çıktım. Başka misafirler gelmişti kimse umursamadı beni babaannemlerin odasına gittim ve pencereden bahçelerini seyretmeye başladım. Sonbahar olduğu için etraf sararmıştı. Bahçenin yazın geldiğim zamanını hatırladım sonra şimdiki haline baktım dünya kadar fark var. Sonra ilkimi tanımadan önceki zamanıma baktım birde şimdiki… dünya kadar far var…
Benim miladım gibi, eğer onunla orada tanışmasaydım ASLA ve asla bu kadar çok kırılmayacaktım asla değişmeyecktim kimseyi kırmayacaktım. Çünkü kırılmayacaktım… yine ağladığımı fark ettim. Halam yanıma geldi ağladığımı görünce beni kendine çekti daha sonra yeniden ağlamaya başladım. O zamanlar onunla da aramız iyiydi. Sonra annem geldi sordular cevap vermedim nasıl diyebilirdim ki “yaklaşık 4 aydır tanıdığım bir adam ölümüne canımı yakıyor. Bana öyle şeyler söyledi ki kendimi bir aletten farklı bulmuyorum.bana resmen sen sadece beni tatmin etmek için varsın duygularının bir önemi yok ama istersen onları da becerebilirim.” Bunları açık açık söylemedi ama demek istediği şeyin manası belliydi.
“ya benimle öpüş yada defol git”
Evet işte yeni bölüm bugün inanılmaz sinirliyim ve bu sanırım biraz belli küfürler için üzgünüm sınırımız var fark ettiğiniz gibi iyi okumalar sizleri seviyorum-mila
