Çok uzun süredir elime kağıt kalem almıyorum işin doğrusu yazmaktan kaçıyorum. Bu yüzden de belli başlı bahanelerin arkasına sığınıyorum. 2 sene koskoca iki sene geçmiş bu hikayemi yazmaya bırakalı o zaman 16 yaşında küçük bir aptal olduğumdan bahsetmişim. Ama şuan 18 yaşında an itibariyle liseyle bütün irtibatı kesilmiş küçük bir aptalım.Zaman hakikaten çok çabuk geçiyormuş.
En son yazdıklarımı kısaca özetleyecek olursak; İlkim adını verdiğim ilk sevgilimle tanışıp flört etmiş sevgili olmuş ve ayrılmıştık. Oldukça sancılı bir dönem geçirmiştik. Daha sonraları futbol maçına gittiğimde stadda İlkim adında ki arkadaşı görmüştüm. Ve ilkim'le konuşmamızı sağlayan –ve aslında dünyadan haberi olmayan- arkadaşı görmüştüm.
Daha sonra facebook üzerinden bana istek atmıştı ve ben kabul etmiştim. Neden kabul etmeyeyim ki önümde herhangi bir engel yok sonuçta. Daha öncesinde İlkim bu arkadaş- buna bir isim bulalım "istek" olsun adı- bana arkadaşlık isteği attığında kabul etmemem için uzun bir nutuk atmıştı o zamanlar aştan gözü kör bir maymun olduğum için niye söylüyor anlamamıştım. Her neyse isteği kabul ettim ve kısa bir zaman sonra da mesaj geldi zaten. İtiraf etmek gerekirse nasıl konuştuk pek hatırlamıyorum. Sadece benden hoşlandığını anlayabileceğim şekliyle davrandığını hatırlıyorum. Cümle için kusura bakmayın.
İstek genel olarak çok anlayışlı ve gerçekten kibar biri yani karşısındaki insana değer verdiği zaman hakikaten onun için özel olduğunuzu hissedersiniz. Sizi dinler muhtemelen sizinle birlikte üzülür zaten. İlkim'den ayrılıp depresyona girdiğim zamanlar resmen en iyi arkadaşım gibiydi. Aptalca şeyler yapmamam için beni uyarırdı ondan bahsetmezdi beni güldürürdü sürekli arar halimi hatrımı sorardı. Her flört döneminde yaşanan bir hadise vardır. Birlikte hayal kurma. En basitinden karşındaki insan eğer senden hoşlanıyorsa şey demeye başlar "ya işte şu çok güzel olur bak bu çok güzel olur bir gün birlikte oraya gidelim şunu yapalım bunu yiyelim" elbette ki istisnalar var falak İstek bunlardan biri değildi. Yavaş yavaş hayaller kurmaya başladık. Birbirimizin ailesini sormaya başladık. Her fırsatta beni aramaya başladı derken ondan hoşlanmaya başladığımı hissettim. Tamam kabul onun ki kadar derin olmayabilir fakat bende ondan hoşlanmaya başladığımı sezmiştim. Bir gün İlkim'in ilk bölümlerde bahsettiği iki senelik ilişkisi hakkında bir soru sordum. Hani muhtemelen
"ilişkiniz nasıl? Mutlu musun?"
gibi bir sorudur. O da cevap olarak
" biz ayrılalı çok oluyor." Dedi. Mutsuz bir şekilde ayrıldığı ilişkiden sonra kendisine ilgi ve alaka gösteren bir adama kapılmayan çok nadir kız vardır. Ben kapılmadım fakat istedim ki. Artık durayım artık onu unutayım. Kabul şu yaşımda baktığım zaman Allahım ne aptalmışım küçücük çocukmuşum resmen desem de yaşadığım duygular hisleri şuan yaşayamıyorum. Duyduğum şey saf güven ve sevgiydi fakat İlkim onu mahvetmişti. Ergenliğin getirdiği o minik kıpırtılar yeniden oluşmaya başlayınca bu sefer mutlu olabilirim! Dedim. Yapabilirim deyip Ya Allah diyip kolları sıyırdım onun bana gösterdiği ilgiyi bende ona göstermeye başladım aradım sordum bunaltmamaya çalışarak hep yanında olmaya başladım. Aynı zamanda birkaç sene öncesinin tabiriyle SBS ye hazırlanıyordum. O benden bir yaş büyüktü lise bire gidiyordu ve dersleri de iyi sayılırdı. Artık sadece o değil bende hayaller kurmaya başladım ve üstelik bu hayaller hoşuma da gitmeye başladı garip bir şekilde rahatsız olmuyordum. İlkim'i unutturuyordu acılarımı sarıyordu. Ve en sonunda uzun uğraşlardan sonra elbette ki her kızın beklediği o teklifi aldım.Hemde yılbaşından birkaç gün önce yani romantik sayılabilecek bir zaman dilimiydi bence. Kabul ettim ve gerçekten çok güzel zamanlar geçirmeye başladık. İlk günden itibaren asla kimseden saklamadı, ben kimse duymasın dedikçe o gururla ailesine anlattı beni bütün kuzenleriyle teker teker tanıştım. Hiçbir zaman uzaktan ilişki yürümez diye düşünmedi hiç çekinmeden sanki yanındaymışımcasına korudu beni. İlkim öyle değildi ilkim yanımdaymış gibi hissettirmezdi. Eğer hastanede yattığım zamanlarda İstek'le bir ilişkimiz olsaydı adım kadar eminim ki bütün işlerini bırakır ve beni görmeye gelirdi. İlkim gibi haftalarca arayıp sormamazlık etmezdi.
Çıkmaya başladıktan sonraki zaman diliminde elbette ki kavgalarımız oldu genel olarak çok kıskanç bir yapıya sahip olduğum için kavgalarımız bu yönde çıkardı. Benim kadar oda kıskanç bir insan olduğu için bazı zamanlar sıkıntılarımız olurdu. 15 tatil zamanı geldiğinde ilk hafta etüt programım vardı. Dershanemle birlikte özel bir yurtta kalacaktık. Her gün akşama kadar etütlere giriyorduk etütten sonra ise akşam yemeği ve ardından serbest zamanımız oluyordu. Serbest zamanlarımızda arayıp bütün bir günümü soruyor ve bir ihtiyacım olup olmadığını öğreniyordu. O sıralar kuzenimden hoşlanan bir çocuk vardı hani şu Ortanca olan çocuk hareketleriyle artık kızı sıkıştırmaya rahatsız etmeye sebep olunca çocuğu çekti kenara konuştu ve tabir-i caizse tehtid etti. Daha sonra çocuk korkuyla kızın peşini bıraktı.
Hiçbir sıkıntın olmadan sevilmek böyle bir şeydi işte. Varlığı bile bir takım şeyleri düzene koymaya yetiyordu.
Merhabalar bu zamana kadar olan kısımlarda bölümlere sınır koymuyordum fakat artık koyuyorum sınırlar tamamlanana kadar bölüm gelmeyecek 5 vote şimdilik. Kendinize iyi bakın – mila
