You Are Mine✔(COMPLETED)

YAM 20✔

Chapter 20

ISANG NGITI naman ang sumilay sa labi ko ng makitang masayang naliligo sa malinaw na dalampasigan. Halos abot pa rito ang malalakas nilang tawanan.

Napailing nalang ako ng makitang pinapapunta ako doon ni Nate. Goodness! I'm done with it. Sobrang init na kaya, ayokong masunog yung balat ko noh!

"COME ON ALMOND!" Rinig kong sigaw ni Nate sa di kalayuan kaya napairap nalang ako. Tch!

Then suddenly a wide grinned escape from my lips. Let's see kung hanggang saan talaga ang pasensya mo Mister Montreal. HAHAHA!

"DAMN YOU WOMAN!"

Lihim naman akong napangiti at iniiwasang mapatinginsa direksyon niya. Tumingin nalang ako sa mga grupo ng mga kabataan malapit sakin at nag bingi-bingihan.

I almost scream in horror when a hard arms encircled on my waist and immediately carry me in a bride style.

"Put me down, you dimwit!" Asik ko sakanya at pinag hahampas ang kanyang likuran. Rinig ko naman ang sunod-sunod niyang pagdaing pero hindi iyon ang naging dahilan para hindi ko siya tatantanan.

"Oh, shit!" Malakas niyang mura at kaagad akong pinakawalan. Muntik pa matumba, mabuti nalang at naibalanse ko ang aking katawan.

I glare at him. "You jerk! Pasalamat ka talaga dahil--"

Hindi ko napatapos ang sinabi ko ng biglang lumapat yung labi niya sakin na kaagad naman siyang humiwalay.

My cheeks flushed when realization hit me. Oh my! Mabilis naman akong napatingin sa mga pinsan ko at laking pasasalamat ko ng nasa iba ang kanilang atensyon.

Pinandilatan ko naman ng mata si Nate na ngayon ay nakangisi lang sakin. Darn it!

"Ano ba ang problema mo at bakit panay halik lang ginagawa mo sakin?!" Singhal ko sakanya kaya mas lalong lumawak ang ngisi niya.

He moved closer to me and lean forward. "You should be thankful dahil ganun lang ang nagawa ko sayo sa kabila ng masasakit mong paghampas sa matipuno kong likuran."

I huffed in annoyance. "Tch! Ewan ko sayo! Maghanap ka ng kausap mo. Letche!"

Kaagad ko naman siyang tinalikuran at lihim na pinisil ang sarili. Goodness! Why does my heart thumps erratically again?! Argh!

Rinig ko naman ang mahinang pagtawa niya kaya napairap nalang ako sa kawalan sabay hubad ng see through kong roba. Hinubad ko naman ang pagkakatali sa buhok ko.

Suddenly a dangerous growled invaded my ears and both arms encircled my waist. Oh, boy! I can really feel the butterflies fluttering in my stomach. Geez.

"Dammit woman! Are you out of your mind? Men will fucking drool over you if you keep on--"

I cut him off by putting my index finger on his lips. Milyon-milyong boltahe naman ng kuryente ang dumaloy sa kamay ko.

Hindi ko nalang pinahalata na naapektuhan ako at tinignan nalang siya ng masama.

"Stop acting like a possessive boyfriend Nate. I have my rights to do and wear whatever I want so stop it already cause it's not funny anymore."

I felt guilty when I saw pain in his eyes. Ang kaninang puno ng emosyon niyang mga mata ay napalitan ng blangko. I felt my throat went dry.

Tumawa siya ng pagak. "Yeah right. Sino nga ba ako diba?" Sabi niya at napailing pa at bahagyang umatras sakin.

Pain struck me like a dangerous lighting volt that made my knees weaken. Why do I felt guilty all of a sudden?

Before I could utter a word he already left me without saying a word. Napatingin naman ako sa papalayo niyang bulto.