''Gülüşünü gördüm.''
''Haziran'dan Mart'a kadar. Borular ve kablolar , sıvalı duvarlar, havalandırma...''
''İşleri başarmak için hep farklı yollar izlerim, farklı yerlerden kaçarım.''
''Sistemi kurarım. Ve hepsi bu kadar.''
''Hepsi senin için.''
Yanı başımda çalmakta olan lanet sesli, çirkin görüntülü yuvarlak şeye elimin tersi ile vurup apar topar yataktan çıktım. Çok geç kalmıştım çok. Üstelik bugün çocuklara yabancı veya tanıdık kendi vücutlarına dokundurmamayı bu tür şeyleri reddetmeyi öğretecektik. Farkındalık yaratsın diye bunu işaret dili ile öğretmeyi çok istiyordum.
Zor günlerden bir tanesi beni bekliyordu.
Hadi Hazel yapabilirsin, başarabilirsin.
Hızlı adımlarla banyonun yolunu tutup ihtiyaçlarımı giderdikten sonra, soluğu gardropımın önünde aldım. Çiçek baskılı, koyu mavi renkli bir tulum giyip beyaz bir ayakkabı ile giyinme olayına nokta koyup, saçlarımı gelişi güzel topladım. Gerekli şeyleri yüzüme yedirdikten sonra hızlıca aşağıya indim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Babamı masanın başında görmem ile sessiz bir şekilde ona ilerlerken arkadan sarıldım. ''Günaydıınnnn babacığım.'' Bağırmam ile yüzündeki gülümsemeyi genişletmişti. Beni önüne alıp içine sokarcasına sarılıp '' Günaydın güzel kızım benim.'' Söylenmesiyle saçlarımı öpmesi bir olmuştu.
Keyifli bir kahvaltıdan sonra herkes işinin başına dönmüştü. Babam odasına çekilmeyi tercih ederken, ben öylece durmakla yetinmiştim. Birden bire okula geç kalıyorum kafasıyla oturduğum yerden kalkıp hızlıca arabama bindim.
Kısa bir süre ardından okula giriş yaptığımda, hızlı adımlarla kapıya yöneldim. Nefes nefese kalmış bir şekilde kapının açılmasıyla kafamı yerden kaldırma gereğinde bulundum. Elif bu halimi görünce içeriye geçip bir bardak su ile geri gelmişti.
''Çok geç kaldım Elif çok geç. Yetkili kişiler umarım benden önce gelmemişlerdir.'' Bugünün güzel ve verimli geçmesini istiyordum. Ah şu salak kafam ne diye evde oyalanırsın ki..
''Sakin ol Hazel daha kimse gelmedi. Hem geç kalmış sayılmazsın biraz rahatla kıpkırmızı olmuşsun.''
Suyu kafama diktiğim gibi ''Sen çocuklarla ilgilen ben şu tipimi bir halledeyim.'' Gülümsemesiyle kafasını onaylayarak salladı. Üstümü başımı düzelttikten sonra ortamı da halledikten sonra yetkili kişilerin gelmesini beklemek üzere odama geçtim. Bu şekilde beklemenin sıkıcı olduğuna kanaat getirdikten sonra kendi kendime göz devirip, çocukların yanına geçtim.
Oyun oynamak kimseye zarar vermezdi sonuçta öyle değil mi?
Hem oyun oynamanın yaşımı olurmuş yahuuu?
***
''Ya dayıııı! Acele eder misin? Okula geç kalıyorum. Hem ne diye kime bu kadar süslenirsin ki?'' Yankılanan sesi ile salonun bir ucundan diğer ucuna yürüyen sinir tanesine baktım. Ne diye acele etmek istiyor ki? Alt tarafı okul bu ya.
