''Gülüşünü gördüm.''
''Haziran'dan Mart'a kadar. Borular ve kablolar , sıvalı duvarlar, havalandırma...''
''İşleri başarmak için hep farklı yollar izlerim, farklı yerlerden kaçarım.''
''Sistemi kurarım. Ve hepsi bu kadar.''
''Hepsi senin için.''
Babamın evde olmayışının üzerinden 10 güne yakın bir süre geçmişti. Birkaç telefon görüşmemiz de işlerinin bittiğini ama uzun bir süre orada kalacağını söylemişti. Kalsın tabi böylelikle sevgilisiyle daha rahat görüşürdü!
Hızlıca bir duş alıp üzerimi giyindim. Damla ile birlikte ortak arkadaşlarımızla buluşacaktık. Dizlerimin biraz üstünde biten yüksek bel bir kot etek ile kısa siyah bir tişört tercih etmiştim. Saçlarımın doğal durması adına hafif şekillendirerek, yok gibi bir makyaj yaptım. İşte bu kadar hazırdım. Damla'ya evden çıktığıma dair bir mesaj atarak yola çıktım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Buluşacağımız cafeye geldiğimde Damla'nın benden önce buraya vardığını gördüm. Kısa bir kucaklaşma faslından sonra içeri girdik. Bizimkileri görmemizle masaya doğru ilerlerken onu görmemle yerimde buz kesilmem bir olmuştu. Hadi ama bunun burada ne işi vardı?
Kim mi o?
Tabi ki Ece!
Sebebini bilmediğim bir şeyden dolayı okul hayatımı zehir eden, gördüğü yerde aşalamaktan kaçınmayan, özellikle de erkek arkadaşlarınızı elinizden alan süt ürünleri reyonunun vazgeçilmez bir numaralı ürünü 'Kaşar' adı altında bir peynir çeşidi.
Damla'nın koluma girmesi ile ''Yemin ederim geleceğini bilmiyordum Hazel. Ama istemezsen selam verip gideriz hiç oturmayız hem bizimkiler de durumu biliyorlar alınmazlar.''
Elimi elinin üstüne koyup hafif vurarak ''Sakin ol Damla. Görmemezlikten gelmek zor olmasa gerek hem boş ver onu eskileri yad etmek bizim hakkımız öyle değil mi?'' Kafasını aşağıdan yukarı sallayarak onay vermesiyle masaya doğru ilerledik.
Yankı, Ayaz, Deniz, ve tabi ki kaşa.. ay Ece. Kısa bir tokalaşma ardından masadaki yerimize geçtik. Yankı ve Deniz'in hala beraber olmasına şaşırmamak elde değildi. Yankı haddinden fazla dışarıda göz hakkı olan bir çocuktu. Ama canım arkadaşım çok mutluydu onunla mutluydu.
Deniz'in elini tutarak '' Hala beraber olmanıza çok sevindim canım. Umarım evlilik haberinizi de alırız öyle değil mi Yankı?'' İçtiği kahveyi son anda yutarak '' Yapma Hazel henüz genç ve yakışıklıyım ölmek istemiy...'' Deniz'in kolunu karın bölgesine hisseden Yankı en kısa zaman da bu haberi alırsın merak etme diyerek konuyu kapatmıştı.
Deniz tatlı tatlı Yankı'ya söylenirken Ayaz da Damla ile uğraşıyordu. Telefonumun titrediğini hissedip elime aldığım da izlendiğimi fark ettim. Kafamı kaldırdığım da Ece ile göz göze geldim. Şaşırdık mı? Hayır! Allah bilir o şeytan yuvası kafasından neler neler geçiyordur.
Şam şeytanı ne olacak.
Kayıtlı olmayan bir numaranın aradığını gördüm. '' Alo. Buyrun, evet benim. Ya öyle mi? ben bilmem ki.. Babası sorun çıkarmayacaksa olur. Tamam siz bana adresi atın ben yarım saat sonra orada olurum. İyi günler.'' Çantamı toplayıp ayaklandığım zaman, '' Kusura bakmayın bir öğrencimin velisi aradı onunla acil görüşmem gerek. Başka zaman toplanırız. Umarım tek gelmeyi unutmazsınız.'' Diyerek bizimkilere gerekli açıklamayı yapmıştım.
