Başkası - Marichat (Tamamlandı)

-5-

"Sen tam bir dengesizsin Adrien. Biliyorsun değil mi?"

Genç oğlan yatakta sırt üstü uzanmış tavanı seyrederken, küçük siyah kwami bıkkınlıkla konuştu.

"Sayende unutabiliyor muyum ki Plagg? Her fırsatta dile getiriyorsun." Küçük kwami gözlerini devirdi, yatağında yatan gence bilmem kaçıncı bıkkın bakışlarını yolladı. "Tabii ki söyleyeceğim Adrien. Çünkü öylesin." Adrien gözlerini yuvarlayarak yatağında doğruldu. "Susacak mısın?"

Plagg oturduğu komodinin üstünden uçarak kendini genç çocuğun yüzüyle aynı hizaya getirdi. "Susmayacağım! Adrien, Tanrı aşkına! Kıza ettiğin onca sözden sonra yanına gitmek de ne demek?!"

Adrien sessiz kalmayı tercih etmişti. Her ne kadar kabullenmekten nefret etse de, çok bilmiş kwamisi haklıydı. Onu kırdıktan sonra yanına gitmesi, içini rahatlatmazdı. Kim bilir Kara Kedi'ye Adrien ile ilgili neler diyecekti!

"Plagg... Marinette Kara Kedi'nin ben olduğumu bilmiyor sonuçta. Bunda ne sorun var ki?" İçinden kwamisinin haklı olduğunu kabullense de, elbette bunu dışarı yansıtmayacaktı.

"Adrien, lütfen. Marinette sana ne kadar kırıldığını dile getirirken için ne kadar rahat olacak? Hiç mi vicdanın sızlamayacak?"

Adrien yatağından kalkıp langırta doğru yol alırken düşündü. 'Lanet olsun, yine haklı!' diyerek içinden söylenirken, dışarıya yansıttığı umursamaz Adrien tavırlarını bozmadı. "Senin beni rahatlatman gerekmiyor mu?" Plagg, karşısında langırt oynayan genci bir süre izledi.

"Hangi konuda?"

Adrien cevap vermemişti, çünkü o da bilmiyordu. İçindeki garip duygudan dolayı saçmalamasını engelleyemiyordu. Rahatlaması gereken ne vardı ki? Burada, bu konuda rahatlığa ihtiyacı olan tek kişi Marinette'di.

Langırt topunu dikdörtgen bölgeye atarak ellerini oyuncuları kontrol ettiği bölgelere yerleştiren Adrien, oyununu dikkatle oynarken aynı zamanda sessizce mırıldanıyordu. Ama bu sessizlik kwaminin duymasını engellememişti tabii.

"Marinette'i ziyaret etmem gerekiyor. Evet, onunla konuşmalıyım. Bugün."

Plagg, Adrien'ın sanki o yokmuşçasına mırıldanmalarına sinirlenmişti. Onunla konuşabilecek biri varken, o neden kendi kendine söylenmeyi seçiyordu?

"Adrien! Marinette bir oyuncak değil! Adrien halinle kırdığın kalpleri Kara Kedi iken düzeltmeye çalışmanın ne kadar saçma olduğunun farkında mısın?!"

Adrien gözlerini kapattı, kwamisinin düşük çenesini çekmek zorunda olmadığı, sessiz ve huzurlu bir hayat hayal etti.

Bunun gerçekleşmesi için bütün mal varlığından vazgeçebilirdi. Zengin ve mutsuz olmaktansa, durumu orta olup huzurlu bir ailesinin olmasını tercih ederdi.

Adrien, Plagg'in söylediklerini düşünürken, onun bu denli ileri gitmesine sinirlenmişti. O kötü bir şey yapmamıştı. Evet, Marinette'i kırması yanlış bir şeydi ancak diğer haline bürünerek genç kızın onu affetmesini ve yumuşamasını sağlamak istemesi yanlış değildi.

Başını ellerinin arasına aldı, yere odaklanarak bir süre bekledi.

Ya yanlışsa?

Sonuçta Marinette'in onu Adrien hali ile affetmesi gerekiyordu, Kara Kedi hali ile değil.

"Argh! Plagg, pençeler!"

Plagg, Adrien'ın yüzüğüne mecburen çekilirken, onu dinlemeyeceğini anlayarak göz devirdi. Adrien dönüşümünü tamamlar tamamlamaz, Marinette'in evine doğru yol aldı. Çatılardan çatılara atlayıp eve ulaşmaya çalışan Kara Kedi'nin içinde hala bir sıkıntı vardı. Ama bunu önemsemedi, sanki her şey yolundaymışçasına koşmaya devam etti.