Annesini, babasını ve amcasını bir trafik kazasında kaybeden Daisy üvey yengesi ve üvey kuzeninin yanında kalır. Amcası evleneli bir hafta olmuş ve hayatını kaybetmiştir. Aynı zamanda üvey kuzeni Rain'in özel asistanı olarak çalışmaya başlar. Bakalı...
Sabah erkenden kalkıp bavulumu hazırladım çünkü bugün iş gezisine çıkacaktık. Avukatlık mesleğinde böyle bir şey olmadığı için bu ilk olacaktı.
Orta boy bavulumla aşağı indiğimde kahvaltı yine hazırdı. Masaya oturdum.
"Yenge, bu kadar uğraşmana ne gerek var? Yorma kendini."
"Olur mu kızım öyle şey? Alış bunlara. Bundan sonra her sabah böyle."
"Ellerine sağlık yengeciğim."
"Afiyet olsun kızım."
Bana kızım demesi hoşuma gidiyordu. Annemi ve babamı çok özlemiştim. Göz yaşlarımı tutmaya çalışıyordum.
Biraz sonra Rain de indi. Odası üst katta, benim odamın yanındaydı. Bugün takım elbise giymemişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra yola çıktık. Rain, özel şoförünü çağırmıştı. Bizi havaalanına bıraktı.
Uçakta yerlerimizi aldığımızda çok heyecanlanmıştım çünkü ilk defa uçağa binmiştim. Uçak havalandığında bulutların üstünde uçuyorduk. Manzara çok güzeldi. Kulaklıklarımı takıp Korece şarkılar dinlemeye başladım. Yanımda da Rain oturuyordu. Uçağın VIP kısmında olduğumuz için çok kalabalık değildi. Yolculuğumuz 4 saat sürecekti. Başımı cama yaslayıp gözlerimi kapatmıştım...
Uyandığımda Rain'in omzunda yatıyordum. Hemen kafamı kaldırıp
"Özür dilerim, uyuyakalmışım."
dedim. Gülümseyerek
"Önemli değil."
dedi. Suratım kızarmış olabilirdi bu yüzden cama dönüp gökyüzünü seyretmeye devam ettim.
~Yazardan ilahi bakış açısı~
Daisy uyuduğunda, Rain onu izlemeye başladı. Daha sonra yavaşça Daisy'nin başını kendi omzuna yasladı. Bu onu iyi hissettirmişti.
~Rain'in ağzından~
Çok güzel uyuyordu. Kirpikleri uzundu, güzel bir burnu ve etli dudakları beni benden alıyordu. Böyle şeyler düşündüğüm için aptal olmalıydım. Onu kendimden uzaklaştırmaya çalıştıkça onu daha da fazla düşünüyor, düşüncelerimle savaşıyordum. Bir ergenden farkım yoktu. Yine de onu kendimden alıkoymak istemiyordum. Ona daha da fazla yakın olmak istiyordum. Her erkeğin böyle garip düşünceleri vardı elbet. İlk defa böyle şeyler düşünüyor olmam da çok ilginçti. Kendime izin verecektim. Galiba ona aşık oluyordum.
~Daisy'nin ağzından~
Geldiğimiz yer çok güzel bir yerdi. Bavullarımızı alıp otele geçtik. Rain kart ile kapıyı açtı.
"Ben nerede kalacağım?"
"Burada."
deyip gülümsedi. Aynı odada kalmayacaktık herhalde.
