Κεφάλαιο 4

120 47 3
                                    

Μέρα Έβδομη: Η Συνάντηση

«Τέσσερα και ογδόντα παρακαλώ.» λέω στον πελάτη που εξυπηρετώ. Ακούω το κινητό μου να χτυπάει από μέσα και αρχίζω να παίζω νευρικά με το δαχτυλίδι που φοράω στον δείκτη. Ο νεαρός άνδρας μου δίνει τα χρήματα και χαμογελώντας, φεύγει. Τρέχω στην τσάντα μου και βγάζω το κινητό μου, βλέποντας ότι ο Κόνορ είναι αυτός που με καλεί.

«Γεια!» λέω χαμογελαστή, ακόμα και αν δεν μπορεί να με δει.

«Γεια.» αποκρίνεται με την πρόσχαρη χροιά του. «Ενοχλώ;»

«Είμαι στη δουλειά, αλλά μπορείς να μου πεις.» απαντάω ρίχνοντας μια κλεφτή ματιά για να βεβαιωθώ ότι δεν υπάρχει πελάτης που περιμένει.

«Η Σίντυ κάνει πάρτι αύριο στο σπίτι μας, έχει καλέσει αρκετό κόσμο και είπα να πω και σε εσάς.» Η Σίντυ είναι η, κατά δυο χρόνια μικρότερή μου, αδελφή του Κόνορ, όλοι τη συμπαθούμε πάρα πολύ λόγω της ευγένειας και της καλοσύνης της.

«Ναι, είμαι μέσα.» δέχομαι ενθουσιασμένη.

«Να ξέρεις όμως ότι πρέπει να φορέσεις αναγκαστικά κουστούμι, αλλιώς είπε ότι δεν θα σε δεχτεί.» λέει και γελάει.

«Εντάξει κάτι θα βρω από παλιά. Ουάου έχω καιρό να πάω σε μασκέ πάρτι.»

«Θα σε δούμε αύριο λοιπόν!»

«Ναι, ναι φιλάκια!» Κλείνω το τηλέφωνο και επιστρέφω στη γνωστή μου θέση, πίσω από τον πάγκο, για να βρω έναν σχετικά γνώριμο πελάτη να περιμένει απέναντί μου.

«Τόμας!» αναφωνώ περισσότερο ταραγμένη παρά ξαφνιασμένη. Δεν μου άρεσε ποτέ να μπλέκω αυτή τη δουλειά με τίποτα άλλο που περιστρέφεται γύρω μου.

«Γεια.» με χαιρετάει χαμογελώντας ελαφρά.

«Τι κάνεις εδώ;» ρωτάω προσπαθώντας να ακουστώ όσο λιγότερο επιθετική γίνεται.

«Το προφανές. Ήρθα να πάρω έναν καφέ.» Νιώθοντας χαζή, παίρνω την παραγγελία του και αποφεύγω το βλέμμα του μέχρι να είναι έτοιμη. «'Ηλπιζα να μπορέσουμε να τα πούμε λίγο, κυρίως να γνωριστούμε καλύτερα λόγω του επερχόμενου γεγονότος.» Προς μεγάλη μου ανακούφιση, αποφεύγει να μιλήσει ανοιχτά, όπως μας έχει υποδειχθεί να κάνουμε.

«Νομίζω ότι τώρα δεν είναι η κατάλληλη στιγμή.» απορρίπτω την πρότασή του με ένα χαμόγελο συμπόνιας. Νιώθω λίγο άσχημα, αλλά είναι η αλήθεια, βρίσκομαι σε χώρο εργασίας.

Αγαπητό μου ημερολόγιοHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin