The Death Cure (TMR) VOLTOOID

P10

"Dan heb ik ook nog een vraag voor je"zeg ik en Teresa wacht erop. "Geloof je nu echt dat er een Cure is?"vraag ik. "Je zag het net zelf, het meisje is weer normaal"zegt Theresa. "Voor hoelang?"vraag ik meteen als ze klaar is met praten. "Je zei dat je een vraag had, nu antwoord op mijn vraag"zegt Theresa. Op een een of andere manier denk ik dat ik haar niet kan vertrouwen. "Nee, ik weet nog helemaal niks"zeg ik. Dan lijkt het alsof Theresa haar iets herinnert. "Sorry, naar ik moet weg. Als je iets weet of iets nodig hebt, weet je me te vinden"zegt Theresa en loopt het kamertje uit.

Nadat ik er achter kom dat Janson op Dokter Paige niet meer kwamen, vertrok ik ook. Binnen een paar seconden stond ik op straat tussen de mensen. Vanuit mijn ooghoek zie ik Thomas, Gally en Newt een trap op rennen. En natuurlijk ben ik te nieuwsgierig en loop ze achterna. Wel zodat ze me niet zien. '15 minuten tot de verplichte avondklok. Ga alsjeblieft op een rustige manier naar huis. Denk eraan, dit is voor uw eigen veiligheid. Dank u voor u naleving' klink een stem. Ze stonden even stil, maar liepen al snel weer door.

De politie patrouilleert over de straat. Overal is wel een politie wagen die rond rijd. Uiteindelijk klimmen ze de muur op. Waar je niet op kwam zonder dat iemand je mee hielp. Maar toch ging ik nog niet naar de jongens. Als ze weg zijn klim ik ook op de muur. Wanneer we aankomen bij een soort van balkon, net uitzicht op het grote WCKD gebouw. Ik ga boven aan op de trap zitten en blijf stil. Gally haalt een grote verrekijker tevoorschijn. Kijkt er even door en laat het dat aan Thomas zien. "Lawrence probeert al jaren een weg naar binnen te vinden. Het zit vol met soldaten. Ze hebben overal toezicht. Scanners op iedere verdieping"zegt Gally. "Klinkt als een fort"zegt Newt. "Je zei toch dat je een manier had om binnen te komen"zegt Thomas. "Misschien"zegt Gally. "Misschien?" Vraagt Thomas. "Kijk"zegt Gally en laat Thomas door de verrekijker kijken. "Ik had een weg om naar binnen te komen, maar ik zei niet dat je die leuk gaat vinden"zegt Gally. "Vertel maar eens hoe het moet"zeg ik. Omdat ze schrikken, echt hard. Valt de verrekijker naar beneden. Maar net op tijd heb ik 'm opgevangen. "Hoe kom jij hier?"vraagt Gally. "Ik volgde jullie"zeg ik. "De hele tijd?"vraagt Gally. "Um ja"zeg ik. "Laat zitten. We moeten een plan bespreken"zegt Gally.