P3

761 19 6
                                    

Het lijkt alsof er een wagon los is geraakt van de rest en de trein komt langzaam in stilstand. Mensen beginnen te gillen, te schreeuwen en met de kettingen te slaan. En dan wordt er weer geschoten. De ramen zijn geblindeerd dus iets zien kunnen we niet. Er wordt boven ons een luik open gemaakt en fel licht schijnt naar binnen. Er valt iets kleins naar beneden en ik vang het op, zo snel mogelijk maak ik mijn boeien los. "Sorry, maak ik werk alleen"zeg ik tegen de Aziatische jongen en klim uit de luik. Er liggen 2 mannen in pakken, hopelijk dood. Ik tik een paar keer tegen de helm van een van de mannen en ze reageren niet. Door schoten wordt ik afgeleid en zie dat er meerdere mannen naar de andere wagons lopen. Waar andere mensen zijn. Iets in me zegt dat ik de jongen moet helpen en de personen die niet in zwart gekleed zijn moet helpen. Ik pak een geweer van het dak en doe niks, ik ga alleen aan de achterkant er vanaf en ga op het hoekje staan waar ze me niet zullen zien. Er vliegt een vliegtuig boven de wagon waar ze zijn en haken die vast. Wanneer het vliegtuig omhoog gaat en deze kant op komt, ga ik weer terug zodat de zwart gekleden personen me niet zien. Dan wordt ik gespot door een van de mensen die de wagon zojuist hebben meegenomen. Die naar me wijst, en tekens geeft dat ze terug moeten. De zwart gekleden mannen komen best dichtbij. Waarvoor het nu mijn tijd is en ik schiet ze een voor een neer. Als ik achter me kijk is het vliegtuig al verder gevlogen, maar ik kan me er nu niet druk over maken. Ik ren naar de net neergeschoten personen toe en pak wat ik nodig zal hebben. Een riep waar meerdere wapens op kunnen, een extra groot wapen. En een paar schoenen. Dan bedenk ik me dat ik beter alles mee kan nemen. Net wanneer ik terug wil gaan om de andere jongen te redden komen er veel zwart gekleden mannen aan en vlucht door de woestijn heen.

The Death Cure (TMR) VOLTOOIDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu