Tımarhane-Sessizlik

10.Bölüm

Arkadaşlar çok çok fazla özür dilerim.Yb yazamadan ben tatile çıktım ve tatilde net paketim bitti 10. bölümü kaydedememişim ve tatil boyunca net paketim olmadığı için yb gelmedi.Ve 4 ağustosta tatilden döndüğümde ise ne yazdığımı unutarak 10.bölümü bir daha oturup yazmaya başladım ancak uzun bir aradan sonra bu hayli zor oldu çünkü ilham perilerim kaçtı gibi bir şey ve tıkandım.10. bölümü eskisine tamamiyle uymayan bir bölüm olarak bir anda aklıma estiğiyle yarım saatte bitirdim.Uzun bir aradan sonra kısa bir bölüm geldi ancak bunu 11.bölüm ve 12.bölümü geciktirmeden yazdığımda telafi edeceğimden emin olabilirsiniz.İyi okumalar.

Bölüm ithafı: @pelerinlibayan

Not:İthaf isteyen mesaj atabilir.

Koridora çıktığımda derin bir nefes aldım.Yapabileceğimden veya ne yapmam gerektiğinden emin değildim. Kendimi 1 kat aşağı inerken buldum Hızlıca sol tarafıma döndüm ve 4. odaya kendimi attım. Oda da büyük bir televizyon vardığında sinyalini kaybetmiş sadece cızırtısı vardı. 2 tane adam dizlerini vücuduna çekmiş öylece boşluğa bakıyorlardı.

Yanlarından ilerlediğimde hiç kimse bana birşey yapmadı.Çok kısık sesle birşeyler mırıldanıyorlardı ancak hiçbir şey duyamıyordum.

Odada tam olarak ne aradığımdan bende emin değildim.Jessica gel demeseydi buraya gelmezdim zaten.Bana burda ne yapmam gerektiğini de söylememişti.Boş boş odada dolanmaya devam ettim.Adamların önünde gezmeye devam ettim ancak dikkatlerini bile çekmemiştim.Televizyonun cızırtılı sesinden çok fazla rahatsız oluyordum.Bir süre odada ki duran ve boş bakan "cesetlere" baktım.Uzun bir süre inceledim.Gözleri cidden bomboş bakıyordu.Sanki bütün ruhları çekilmiş ve patates gibi kalan boş cesetlere benziyorlardı.

Uzun bir süre onları inceledikten sonra bende televizyonun karşısında ki koltuğa oturdum ve boş boş televizyona bakmaya başladım.Bir süre sonra bunun komik olduğunun farkına vardım ve ayağa kalktım.Silkelendim ve kendime geldim.Odaya bir süre daha göz gezdirdim.Tam odadan çıkacakken birden televizyonun cızırtısı sona erdi ve televizyon kapandı.Ardından yeşil bir ekran belirdi ve arkadan rahatsız edici bir klasik müzik duyuluyordu.Bu bir süre sonra cidden sinirlerimi bozmaya başlamıştı çünkü klasik müziğin vurguları kendimi bir gerilim filmindeymiş gibi hissettiriyor ve bu beni daha fazla geriyordu.Biraz geriledim ve ellerimi saçlarımın arasına geçirdim.Boğazım acıyana ve tüm koridoru kaplayacak şekilde uzun soluklu bir çığlık attım.Daha çok klasik müziği bastırmak istermiş gibi ancak bunun aksine müziğin sesi daha fazla arttı ve vurguları çok daha fazla sıklaşmaya başladı.Koltuktaki deliler ellerini saçlarına koymuş öylece boş boş bakmaktan vazgeçmişlerdi.Müziği duydukları andan itibaren dizlerini kendilerine çekmiş kambur bir biçimde ağızlarını sonuna kadar açmış duruyolardı.Çığlık atamıyorlardı ancak yüzlerindeki acıyı okuyabiliyordum.Sanki sesleri alınmış gibi sadece çığlık atmak istiyormuşçasına ağızlarını sonuna kadar açmış bekliyorlardı.

Bir onlara bir de televizyonda gözümü sürekli gezdiriyordum.Bir süre sonra bu yüksek sesli müzik hafifledi ve gayet huzur verici bir müziğe dönüştü.Huzur verici bu müzik,nedense koltukta oturan akıl hastalarına bir etkisi olmuş olmalı.Çünkü akıl hastaları birden bu müziği duydukları anda bayıldılar.Müzik bitince aniden garip bir sessizlik oldu.Birden odanın kapısı çarparak kapandı.Kapının yanında olduğum için aniden geriledim.Hemen kapıya hızlı adımlarla ulaştım ve kapıyı açmaya çalıştım ancak kapı açılmadı.Kapıyı daha fazla zorlamaya başladım.Kapının kilitleriyle gayet yüksek bir sesle oynamaya başladım.Birden arkamda bir hırıltı duydum.O kadar çok korktum ki olduğum yerde durdum ve irkildim.Taş gibi hareketsiz kalmıştım şimdi.Arkama dönmeye cesaret edemiyordum.Bir zombi yavaşlığıyla bana yaklaşan hırıltıyla aramda az bir mesafe kalmıştı ve ben arkama dönmeye korkuyordum.

Kısa süreli düşüncesizliğimin arkasından sonunda arkama dönmeye cesaretim oldu.Titreyek başımı çevirdim ve karanlık odada omzumun üstünden bana gelen hırıltıya bakmaya çalıştım ama  bu karanlıkta seçmek zordu.Bende tüm vücudumu çevirdim ve birden hırıltı kesildi.Şimdi sadece nefes sesleri vardı.Sadece 15 saniyede bir güçlü nefes alıyordu ve nefesini vermiyordu.Çok dikkat ediyordum çünkü nefes seslerini yüzümde hissedebilecek kadar yakındım ona ama ne olduğundan hala emin değildim.Şuanda vücudumda ne kadar adrenalin varsa pompalanıyor gibi hissediyordum.Bedenim korkudan bir yay gibi gerilmişti.Yüzümde eminim ki hiçbir duygu ifadesinden eser yoktu ve saçlarım dikilmiş gibi hissediyordum.

Gözlerimi sonuna kadar açmaya ve önümde duran ancak hala seçemediğim bu hırıltı ve nefesin kaynağını seçmeye çalışıyordum.Ve birden nefes sesi daha fazla sıklaşmaya başladı.Başka bir yerden başka bir hırıltı duyuldu ve o da bana doğru yaklaşmaya başladı.Sesleri bu sessiz odada takip etmemek imkansızdı.Hırıltı bana yaklaştı ve birden önümde duran nefes gibi tam arkamda durdu.Şimdi önümde ve arkamda olmak üzere 2 nefes vardı ve bunların birini ensemde biriniyse yüzümde hissetmek ne kadar ürkütücü olduğunu tahmin bile edemezsiniz.Vücudum adrenalin pompalıyordu durmadan ve ben korkudan hala hareket edemiyordum.Sanki beyin donması gibi bir şey yaşıyordum.Zihnimin içindeki "Kaç" komutuna bedenim tepki vermiyordu.Öylece durmuş nefesleri izliyordum.Bu 2 nefes daha önce odadaki televizyon ışığında gördüğüm 2 akıl hastası da olabilirdi.Daha önce akıl hastalarının bana zarar verdiğini görmemiştim ancak bu ikisinin ne yapacağından emin değildim.

Birden arkamdaki nefes kesildi ve onun yerine sadece oynayan el hışırtıları vardı.Arkamda bir şey yapıyordu ancak bende tam olarak ne yaptığından emin değildim.Birden önümdeki beni kollarımdan yakaladı ve ben ani hareketle çığlık atmaya başladım ancak uzun sürmedi çünkü arkamdaki şeytanın ne yaptığını sonunda anlamıştım.

Ensemde yediğim acıyla olduğum yere yığıldım ve bastıran uyku galip gelerek göz kapaklarım kapanmaya başladı.