Karanlığın Gölgesinde

Küçük Kiz

Günler hızla geçiyordu,küçük kızın bütün mal varlığını almasına iki gün kalmıştı.Onu artık korumamız gerekiyordu hemde çok üstün güvenlik önlemleri altında.Murat Bey'i arayıp dedektifin evine geçmesini söyledim.Cunku o evde gizli bölmeler vardi.Bir baskin anında arka kapıdan kaçabilirdi Murat Bey ve ailesi.

Küçük kız oyuncak ayısı elinde eve girdi.İsmini sorduğumda ismim Mine söyledi .Ah minicik kıza ne de çok yakışmış bu isim.İceriye girdiler ben ve Ali Bey evin önünde nöbet tutmaya başladık.Mahallenin girişlerine guvendigimiz birkaç polis arkadaşımızı yerleştirdik .Bu olayı artık bizim çözmemiz gerekiyordu.Goz göre göre bir bebeğin mal mülk için ölmesine izin vermek çok basitçe bir hareket olurdu.Ali Bey arada bir içeriye girip küçük kızla oynuyordu,küçük kız çok neşeli çok komik ve tatlı biriydi.Vakit öylece sessiz sakin geciyordu.Hatta şüphe edecek kadar olan bir sessizlikti bu .Ben içeriye girip küçük kızın yanında uyumaya başladım .Vakit gece 2:43 olmuştu uyandım.Kucuk kız uyuyordu Murat Bey ve eşi içerde oturmuş derin düşüncelere dalmıştı.

Neden uyumadiniz?

Uyku tutmadı Emma.

Neden?

Çünkü kızımız diğer çocuklar gibi dışarda oynaması gerekirken su halimize bak.

Zaman öyle bir zaman ki Murat Bey,ne çocuklar gulebiliyor ne de oynayabiliyor ,bir savaş çıkarıyorlar bütün çocuklar ölüyor,bir dünya kuruyorlar bütün çocuklar ağlıyor .Yetişkin olduğunu sanan beyni bile gelişmemiş insanlar çocukları görmezden geliyor .Oysa dünya da hala umut varsa bu çocukların sayesindedir .Ama siz çok iyi bir babasiniz,kızınız için canınızı gözünüzü kırpmadan verebilirsiniz ve Mine sizin kızınız olmaktan çok mutlu sizi çok seviyor.Ben babasiz ve annesiz büyüdüm.İnanin sizin şefkat ve merhametinizi bazen ben bile kıskanıyorum.Kendinizi suclamayi bırakın,suçlu olan insanlar,sizler değilsiniz.

Evet belkide haklısın Emma...

Saat 3:16 sıralarında dışardan bir ses gelmeye başladı konuşma sesleri.Ali Bey içeriye girip küçük kızı gizli bölmeye sakladı.Plakasi çamurla kapatılmış bir araç mahalleye girmiş ,Ali Bey bu bilgiyi alır almaz içeriye koştu bizi bilgi verdi.Kucuk kız annesi ile birlikte saklandı.Ben ve Ali Bey pencerenin önünde pusu kurduk.İceriye kim gelirse gelsin o kıza dokunmasına izin veremezdik.

Beş dakika geçmeden birisi cama taş atıp kırdı.Arka kapıdan da sesler geliyordu .Murat Bey arka kapıyı koruyordu.Derken bir silah sesi geldi.Mahalle başında olan polisler olay yerine doğru koşuyordu .Ali Bey ani bir hamle yaparak pencerenin önünde ki adamın koluna ateş etti ve silahı yere düştü.Ali Bey dışarıya çıkıp zanlıyı etkisiz hale getirdi.Murat Bey ise arka kapıda elinde sopayla bekliyordu silahı bir kenara bırakmıştı.Kapiyi birisi açtı ve içeriye girerken Murat Bey eline sopayla vurdu.Elinin acısından kivranmaya başlayınca Murat Bey bir darbe daha vurarak bayiltti zanlıyı.İki zanlı da kelepçelendi.Lakin bu daha başlangıçtır gece daha uzun olacak gibiydi.

Saat 3:39 sıralarında bir kamyonet ve üç motorsiklet mahalleye giriş yapmıştı.Ali Bey karşı apartmanda duran keskin nişancıya emir verdi ve keskin nişancı motor kullanan kişilerin tekerlerine ateş etti.Kamyonet ise eve doğru yaklaşıyordu .Ali Bey suçlu da olsa insanların ölmesini asla istemezdi o yüzden inmelerini bekledi arabadan.6 kişiye yakın yüzü maskeli adamlar indi arabadan.Ben cam kenarına geçtim.Keskin nişancı birine ateş etti ve kanlar içinde yere yığıldı .Ali Bey keskin nişancıya durmasını söyledi.Geriye kalan 5 kişi evin etrafına dağıldı destek birimler istediğini duyabiliyorduk.Cok geçmeden iki kamyonet daha mahalleye giriş yaptı.Ne yapacağımızı şaşırmış halde olanları izliyorduk.Ve birden bir megafon sesiyle kendimize geldik.

Basit bir olayla beni hapse atabileceginizi mı sanıyordunuz ?

Bu emniyet müdüründen başkası değildi...

Emma içerde olduğunu biliyorum,kızı teslim et belki de sizi öldürmem.

Ölsem bile asla kızı teslim etmeyecektim.Ama bir yol bulmak zorundaydık yoksa küçük kız annesi ve babası ölecekti.

Tamam dışarıya çıkıyorum bu olayı konuşabiliriz.

Bekliyorum Emma dışarıya çık hadi konuşalım .

Küçük kız annesi ve babasını dedektifin yaptığı gizli bölmelerden dışarıya kaçırdık.

Tek başıma disari çıkmam benim ölüm fermanimdi ama o küçücük çocuk için yapmam gerekiyordu.Birden dedektifin bir resmi gözüme ilisti sanki gözleri oynuyor gibiydi ne korkunç bişey bu resim diye bağırdım Ali Bey'e .Ali Bey resmi kontrol ettiğinde arkasında gizli bir bölme daha olduğunu kesfettik ve bu gizli bölme ormanlık alana çıkıyordu .Ben Emniyet müdürünü oyalayacaktim Ali Bey ise burdan kaçıp gidecekti.Ali Bey bunu yapamayacağini söylemesine rağmen çocukları ve küçük kız için yapması gerektiğini söyledim.

Ali Bey istemeyerek de olsa ormana doğru koşmaya başladı.Benim ise sanırsam artık ölüm ile yüzleşme vaktim gelmişti.Dedektifin resmine son kez bakıp ufak bir buse kondurdum.

Bazıları için polis olmak duygusuz olmak demektir.Bazilari polisler ağlamaz gülmez sanıyor oysa merhametini koruyan kalbini koruyan her polisin aslında herkesin duyguları vardır.Malesef insanlar bunu anlayacak kadar anlayışlı değiller.Resimle son kez konuşup dışarıya çıktım.Emniyet müdürü yüzüme bakıyordu.

Seninle tekrar görüşmek guzel Emma.

Aynı şeyi senin için söyleyemeyeceğim .

Son görüşme olduğu için bence susma hakkını kullanmalısın.

Birşeyi merak ediyorum ,bu ölümler ile senin bir alakan var mı?

Var yada yok bunu asla ogrenemeyeceksin.Simdi arabaya bin ailen gibi seninde sonun uçurum kenarında olacak.

Arabaya bindik,içimde korku yoktu ama hüzünlü bir huzur vardı bunu anlatmak kolay değil.Sonunda dedektife aileme kavusacaktim.Belki de düştüğüm o deniz beni aileme götürecekti.Mezari bile olmayan kurşunlar içinde uçurumdan atılmış ailem.

Hayat bir an gözlerimin önünden geçti.Nasil da ailem olmuş dedektif nasıl da aşkla çocuk gibi büyütmüş aslında beni.Kimseye söyleyemiyordum çünkü toplum polislerin duygusu yok sanıyor .Oysa yere göğe sığmıyor duygularım.

Bir dağın altında durduk.Ellerim bağlı şekilde yukarıya çıkmaya başladık.Emniyet müdürü bu olayın ikimizin arasında olduğu için kimsenin gelmesini istemedi.Yavas yavaş yukarıya çıktık.Oradan yıldızlar ve ay çok güzel görünüyordu.Denize vuran ay fazlasıyla masalsiydi.Dunyaya son kez bakıyordum belki de.Emniyet müdürü yüzüme bakıyordu.

Ölüm için belki de çok erken olabilir lakin yaşamak için çok geç kaldın.

Ne demek istiyorsun.

Yanlış yolu seçtin,bizimle birlikte calisabilirdin o kızın alacağı paralardan sende pay alabilirdin.Ali Bey artık emekli olması gereken birisi sen ise daha gençsin .Kendine yazık ettin.

Bir çocuk katili olup zenginlik içinde,rahatlık içinde yaşamaktansa ,uçurumdan düşüp paramparça olmayı daha çok isterim.Hersey para değil herşey mal mülk değil bunu aklına sok.

Evet herşey para mal mülk değil lakin ...Neyse çok uzatmayacagim benden istediğin son bişey var mı ?

Hayır yok sık artık şu kurşunu.

Çok meraklisin sanırsam ölmeye .Peki seni daha fazla bekletmek istemem.

Arkamı döndüm ölüm için hazirdim artık,bekle beni ay bekle beni yıldızlar,bekle beni ailem bekle beni dedektif.Cocuklarin suçsuzlarin öldüğü bir dünyada yaşamak bana zaten haramdı.Nefesimin son bulması birşey değiştirmez,bizler zaten zalimlere karşı susarak çoktan ölmüştük insanlık olarak.

Ve birden bir kurşun sesi geldi,ben gözlerimi kapattım...