Belki de sevinmek için daha çok erkendi, çünkü katil bu kadar erken ölmüş olamazdı.Hem ölse bile arkasından gelenler devam ettirecekti belkide.Ali Bey eve bıraktı beni ve kapıya polisleri koydu,çünkü olay artık bir devlet meselesi haline dönmüş ve katili en son ben görmüş hatta öldürmüş bile olabilirdim. Çevresinde olan insanların bana suikast düzenlemesi içten bile değildi.Her an kapı da bir katil belirip beni öldürmeye çalışabilirdi.
Odaya geçip dinlenmeye başladım.Kapinin çalması ile uyandım ,polis memurlarından birisinin başı dönüyormus.Diger polis memuru bir bardak su alabilirmiyim demek için kapıyı çalmıştı.Ben içeri girdim su vermek için o sırada içeriye adım attıklarını duydum.Hatta bir vazo yere düşürdüler,o an anladım ki amaçları çok baskaymis.Mutfagin penceresine doğru yoneldim.Pencereyi açıp dışarıya kaçtım ve hemen Ali Bey'i aradım.Ali Bey telefonu açmıyordu.Bir süre sonra telefon cekmemeye başladı.Ben koşuyor nereye gittiğimi bile bilmiyordum ormanlık bir yerde yolumu kaybetmek uzereydim.Bu orman pek iç açıcı bir orman değildi çok büyük ve çok derindi.Geri dönmem de imkansızdi.Emniyet güçlerini arayıp yardım talep ettim ve orda kalmami söylediler.Ali Beyi sorduğumda vurulduğunu ve ağır yaralı olduğunu ilettiler .Tek başıma mı kalacaktım yoksa böylesine korkunç bir olayda.Aklim durmak üzereydi.Yillar önce ailemi kaybettiğim günden beri kimsem yoktu,Ali Bey ve dedektif benim herşeyim olmuştu artık.Bir kayalığın başında oturdum.Batmaya hazır olan güneş ortalığı kızıla boyamisti.Aclik ve susuzluk vardı üzerimde o yorgunluk ile bişey yiyememistim.Cyiyememistim.Cok uzak bir yerde bir duman yükseldiğini gördüm bir ev yanıyor gibiydi itfaiye sesleri buraya kadar geliyordu .Oraya doğru ilerlemeye başladım güneş batmış yolumu kaybetmek üzereydim.Lakin dumanlar yolu gösteriyordu.Dumanlarin olduğu yere geldiğimde sıralı evlerin yandığını gördüm .24 numara ile 28 numaralı evlerin sırasında ki tüm evler yanmıştı bir sokak alev topuna dönmüştü .Ne olduğunu sorduğumda bir kundaklama olayı olduğunu öğrendim .Ortalık duman ve alev içindeydi itfaiye erleri söndürmeye çalışıyordu alevi ama nafile çünkü ortalık cehennem ateşi gibi yanıyordu .Bu olayda bana yardım edecek artık kimse kalmamıştı iş başa düşmüştü .Köşe başında siyah ceket ile bekleyen birisi dikkatimi çekmişti.Cunku korkmuş gibi değilde sanki olayları o planlamış gibi izliyordu ve bana bakıyordu .Benim ona baktığımi görünce yavaşça kalabalığın arasına yöneldi ve gözden kayboldu.Bir sorunumuz vardı bizim bu adamdan daha büyük bir sorun.İcerde bir çocuk vardı ve kimse içeriye giremiyordu .O çocuğu kurtarmam gerekiyordu.Bende üstüme battaniye alıp su döküp içeriye girdim .İçeriye girdiğimde ortalık cehennem kadar sıcaktı .Çocuğun sesi içerden geliyordu çok küçük bir ses,anne diyerek ağlıyordu .Çocuğun yanına hemen gittim lakin dışarı çıkmak isterken önümüze yanan bir alev topu düştü. Duman artık başımı döndürmeye başladı ve yavaş yavaş kendimi kaybediyordum.
Nesneler yerinden oynuyor gibiydi sanki ,çocuk köşe de ağlıyor ben ise nefesim şekilde başımın dönmesinin geçmesini bekliyordum ortalık duman ve alev içindeydi .Yere düştüm ,çocuk ise bana doğru gelmeye başladı.Aglamayi bırakmış siyah kapşonlu bir çocuk.Gozlerim artık bulanık görmeye başlıyordu .Nereye gideceğimi bilmiyordum ortalık alev topuna dönmüştü ,yere yığıldım kaldım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığın Gölgesinde
Misterio / SuspensoYıllarca karanlığa itilmiş bir insan olan dedektif zor olaylara karsi pesetmemesiyle ünlüydü .Bu olaya kadar . Dedektifin dilinden ; Bu olay gerçekten hayatımın en zor olayı,sanırsam gücüm bunu çözmeye yetmeyebilir lakin Emma ,herşeyi mutlaka çözece...