8. Bölüm

2.8K 137 12
                                    

Nefes'ten

Karşımda o duruyordu. İnanamıyorum. Bu nasıl olur? Bu nasıl bir evrenin oyunu ya?
Beni tanıdı. Biliyorum, bakışlarından anlıyorum. Ama benim hemen burdan gitmem gerek.
Ayağa kalkacaktım ki dizimde ağrı var. Çok acıyor. Baktığımda kanıyordu.
Adam elimi tuttu ve beni kaldırdı, bende onun gözlerine bakmamaya çalışıyordum.

T: iyi mısın?
N: öyle araba kullanılır mı?!
T: özür dilerim, ama sende öyle çıktın bakmadan.
N: ha suçlu benim yanı?
T: vay ne inatsun arkadaş.

Adam arabanın kapısını açtı.
N: ne yapıyorsun?
T: otur.
N: pardon? Seninle bir yere geleceğimi düşünürsen çok beklersin.
T: tövbe estağfurullah. Dizin kanıyor. İlk yardim çantasını alayım da pansuman yapayım.
N: gerek yok iyiyim ben.
T: sen gerçekten inatsın.
N: istemiyorum dedim işte uzatma.
T: inat etme bırak pansuman yapayım. Yaran biraz derin gibi.
N: e az kalsın eziyordun olsun biraz derin.
T: özür diledik ya. Hayde otur, inat etme.

Arabaya oturdum, adam da bagajından ilk yardım çantasını alıp yanıma geldi.

T: ismin ne?
N: sanane.
T: Tahir ben.

Dizime pansuman yapmaya başladı.
Demek adı Tahir'di. Yiğit Tahir'in oğluydu. Hatırladı mı beni? Sanmıyorum artık başta öyle düşündüm ama şimdi bilmiyorum. Hatırlamadı inşallah.

T: senin adın ne, söylemeyecek mısın?
N: sanane adımdan?
T: ben ne yaptım sana da böyle davranıyorsun?
N: birde soruyor musun? Az kalsın eziyordun.
T: şimdi doğruyu söyle senin hiç mı suçun yok?

Ya tamam adama baya sert çıkıştım ama adam da şey çıktı. Benim şeyim. Bir yıl önceki şey. Oof. Beni hatırlamıyor kesin.

N: ya tamam kusura bakma,bende hatalıydım. Öyle birden çıkmamalıydım yola. İsmim Nefes.
T: demek ismin Nefes. Memnun oldum.
N: bende. Şey bittiyse gideyim. Sağol.

Kalktım ve gidiyordum ki arkamda sesledi.

T: gerçekten hatırlamadın mı beni?

Allah kahretsin.
Arkamı döndüm ona baktım.
Hiç bir şey bilmiyorum rölü yaparsam belki peşimi bırakır.

N: pardon? Hatırlamam gereken bir şey mı var?

Tahir sırıttı.

T: öyle olsun bakalım.

Hemen ordan uzaklaştım. O burda. Kahretsin o burda. Ben ne yapacağım? Bu hiç bir şey hatırlamıyorum numarasını yapmaya devam edeyim en iyisi ben. Hem bir daha karşıma çıkacağını kim dedi? Çıkmaz ya bir daha karşıma. Yanı niye çıksın değil mı? Of Nefes saçmalamaya başladın iyice.

Tahir'den

Ali ile buluşmaya gittim. Demek ismi Nefes'miş. Beni hatırlamıyor numarası yapıyor ama ben biliyorum o beni hatırlıyor. Kolay kolay da unutamaz o beni. Ama neden numara yapıyor? İşte onu öğrenmeme az kaldı. Kendisi geldi bana, memleketime.
Artık onun peşini asla bırakmam.

Neden mı? Çünkü ben o kadına sevdaluyum. O geceden beri aklımdan çıkmıyor. Çıkmıyor. Çıksın da istemiyorum.

Bara girdim Ali'yi buldum onun yanına gittim.
Ali ile sarıldık.

A: oo devrem. Naber, trafik mı vardı yolda baya geç kaldın da.
T: hayır. Şuan sana anlatacaklarımı asla inanamayacasun.
A: hayırdır?
T: az kalsun bir kıza çarpıyordum yolda.
A: ne?? Kız iyi mı?!
T: iyi iyi ama bil bakalum kız kimdi.
A: kim?
T: o gecedeki kız.
A: yok artık. Burda? Trabzon'da?
T: evet bende baya şaşırdım başta ama evet o burda. Trabzonda.
A: seni bulmak mı istedi acaba ne bileyim öyle Trabzonda onu birden görmek, tuhaf.
T: beni görünce şaşırdı. Hatta şok yaşadı. Beni tanıdı hatırladı biliyorum ama numara yapıyor.
A: ne numarası?
T: "seni hatırlamıyorum" numarası.
A: belki gerçekten de hatırlamıyor seni. Kız sarhoştu o gece.
T: sarhoştu evet ama kendindeydi. Ne yaptığını çok iyi biliyordu. Beni de hatırladı bakışlarısında gördüm. Ama niye böyle numara yapıyor anlamış değilim.
A: çok basit. Seni burda göreceğini aklının ucundan geçirmemiş. Ve seni hatırlamak istemiyor.
T: ama neden?
A: kız işte o geceyi hatırlamak istemiyor, kı bu gayet normal bir şey. Nedeni bu.
T: başka bir şey daha var. Hissedıyrım.
A: ama en azından kızı buldun.
T: ismi Nefes.
A: oo tanıştınız bakıyorum.
T: gibi. Tanıştık gibi. O beni baya tersliyordu.
A: ama artık o burda. Trabzonda. Sende burdasın. E benim tanıdığım deli Tahir peşini bırakmaz kolay kolay bu kızın.
T: doğru tanıysın sen beni. Hayatta bırakmam peşini.
A: sen baya baya aşık oldun bu kıza ha?
T: ilk görüşte sevdalandum ona. O bara geldiği an.
A: oğlum kaç kere diyeceğim sen evlisim diye. Evlisin. Mercan'la hatta.
T: kağıt üzerinde. Mercan gayet farkında her şeyin kağıt üzerine olduğu. Abim şirket borcusunu kapatana kadar Dağdevirenler ile ortağız. E bende Mercanla evli haliyle. Sonra boşanırız.
A: sanki Mercan seni kolay kolay bırakır ha? Deli lan o kadın deli.
T: bırakır bırakır.

Nefes'ten

Alışverişi bittirdiğimde eve geri döndüm ve yemek yapmaya başladım.
Aklımdan çıkmıyordu adam. Domatesleri keserken parmağımı kestim biraz.
N: ah

Yanıma annem geldi.
E: kızım ne oldu?
N: yok bir şey anne parmağımı kestim biraz.
E: sana bir şey oldu geldiğinden beri tuhafsın.
N: Yiğit uyuyor mu?
E: uyuyor merak etme sen. Cevap alamadım.
N: bir şey sormadın tam olarak.
E: kızım deli etme beni bir şey mı oldu?
N: anne. Bunu nasıl söyleceğimi bilmiyorum. Evet bir şey oldu.
E: ne oldu kızım?
N: yolda birini gördüm.
E: kimi görmüş olabilirsin ki Trabzonda? Daha yeni geldik kimseyi tanımıyorsun bile.
N: Yiğitin babasını gördüm.

Annem şok olmuş gözlerle bana bakıyordu.

E: ne gördün ne gördün? Nerde? Nasıl??
N: dur anne sakin ol biraz anlatacağım. Gel oturalım.

Oturduğumuzda anlatmaya başladım her şeyi.

N: işte ben markete gidiyordum ki biri az kalsın beni araba ile eziyordu. Dışarı çıktı iyi mıyım diye kontrol etmek için. İşte gördüm orda. O da beni tanıdı zaten.
E: bir şeyler konuştunuz mu??
N: dizimi kanattım. Pansuman yaptı. Sadece biraz tartıştık şu az kalsın ezmek olayı yüzünden. Sonra gerçekten beni hatırlamadın mı diye sordu.
E: sende ne dedin?
N: hatırlamıyormuş numarası yaptım. Bir daha görecek değilim ya. Hem onun ne işi var burda Trabzonda?
E: bilemem. Bilemeyiz.
N: neyse zaten bir daha görecek değilim işte.
E: onu da bilemezsin.
N; yok yok görmem.

En azından öyle umut ediyordum.

Hm görürsün bence Nefes.
Ben geldim.
Vote ve yorum bol olsun!

Senden Sonra Ben Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin