9. Bölüm-Işık

2.6K 139 15
                                    

İki gün sonra.

Nefes'ten

Evet az alıştım Trabzona. Hala işe başlamadım, yanı aslında bugün başlıyorum. Çok heycanlıyım.
Ama önce oğlumla yürüyeşe çıkmak istiyorum. Yeni evini, yeni şehirini görsün.

Kendim hazırlandım, sonradan da oğlumu hazırlandım. Üşümesin diye de küçük bir batanıye aldım yanıma.

Bebek arabasına yatırdım, sütü aldım. Artok sadece emzirmiyordum, böyle mamasını da veriyorum.

Oğlum bana gülümsedi.
N: oy ben seni yerim, sen annene mı gülüyorsun, yerim ben seni!

Dışarda çıktım ve yürümeye başladım. Hava biraz soğuktu, sabah erken çıktık çünkü. O yüzden Yiğitin üstünü aldığım batanıye ile örtüm.

Karadenizin havası aslında çok güzeldi. Yiğitin burda büyümesi bu yandan çok iyi.
Diğer yandan korkuyorum. Çünkü Tahir de burda. Sahi, o niye İstanbul'da değil? Belki ziyarete geldi buraya, tatile falan? Olamaz mı?

Bunu düşünmemeye karar verdim. Bir kere Trabzon büyük bir yer, bir daha karşılaşıcağımıza düşünmüyorum.

Saate baktım, birazdan evr gitmezsen ilk iş günğüme geç kalacağımı fark ettim.
Hemen evin yolunu aldım.

Eve geldiğimde, annem beni bekliyordu.

N: anne, bir şey mı oldu?
E: kızım, siz nereye gittiniz? Haber vermeden? Ödüm koptu.
N: anne, işe gitmeden önce Yiğit'le bir yürüyüşe çıktım, temiz hava hem bana hem oğluma iyi gelir diye. Senden uyuyordun. Rahatsız etmek istemedim.
E: tamam kızım tamam. Ver torunumu bana.
N: al al torununu. Bende işe hazırlayım. İlk iş günü geç kalmayım bari.
E: tamam kızım git sen.

Yukarı çıkıp odama gittim. Hemen üstüme şık bir şeyler giyinip aşağı indim.
Arabam İstanbul'da kaldı, getirtiriyorum. Gelene kadar da, taksi veya ayaklarım ile idare edeceğim.

Bende yürümeye karar verdim. Hava çok güzeldi. Hastaneye vardığımda, Nazlı'yı aradım.

Nazlı: Nefes geldin mı?
N: evet evet geldim. Kapıdayım. Sen nerdesin?
Nazlı: dur kız ben oraya geleyim sonra beraber gideriz baş hekime.
N: tamam bekliyorum.

Nazlı'yı beklerken biraz etrafıma bakıyordum. Hastane büyüktü. Öyle bakarken yalnışlıkla bir kadına çarptım, ağlıyordu.
N: şey pardon yalnışlıkla— , siz iyi mısınız?
A: yok önemli değil.
N: anlatmak ister mısınız? Yanı ne bileyim bir yabancıya anlatmak daha kolay.
A: vaktını almayum şimdi.
N: bir arkadaşımı bekliyorum o gelene kadar var vaktım, lütfen. Gelin oturalım.

Oturduğumuzda, kadın kendine tanıttı.

A: ben Asiye.
N: memnun oldum, Nefes bende.
A: bende memnun oldum. Görmedum seni daha önce buralara.
N: yeni taşındım o yüzden. Noldu anlatmayacak mısın?
A: bir çoçuğum olsun istıyrım.
N: e bu güzel bir şey.
A: evet güzel bir şey, ama. Olmuyor. Denedik eşimle kaç defa olmuyor.
N: doktora gittiniz mı?
A: daha yeni çıktım doktordan. Gelişme yok.
N: yumurtalarında sorun olabilir. Yanı genelde bunun yüzünden kalamaz bir kadın hamile ama sorun erkektede olabilir.
A: sorun bende. Böyle dedi doktor.
N: ben jinekoloğum. Daha yeni başladım işe bugün burda. Başladım bile sayılmaz daha baş hekimle konuşacağım. Ama istersen sana yardım etmeye çalışabilirim.
A: nasul yardım?
N: durumuna bakabilirim. Yanı bana gel, bir bakarım ne olduğunu.
A: sence ben hamile kalabilecek mıyım?
N: ben onu söyleyemem. Tek seferde kalanlar var, bir çok kez deneyip kalmayanlar da. Ama söz elimden gelen her şeyi yapacağım.
A: çok teşekkür ederum Nefesum.
N: teşekkür etmene gerek yok.

Senden Sonra Ben Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin