Tamara's POV'S
"Ma! Nandito na po kami" mama tawag ko ky mama samantalang sila kuya mommy ewan ko ba kung hindi ba sila na ooahan sa Mommy at Daddy. Eh mas gusto ko lng yung Mama at Papa eh. Hayssttt
"Oh Anak nandito kana pala. Yung kuya mo nasan? " nako ma siguradong kapag nalaman mo na may nakita akong kababalaghan kanina na may hinalikan si kuya nako nako nako!
"Ah. Nandun pa sa labas mama siguro inaayos nya yung kotse na baka pinaliguan nya. " buti nga yong kotse nya pinapaliguan nya samantalang sya hindi naliligo yakkk!
"Oh sha. Mag meryenda kana muna. " agad ko namang kinuha yung cookies na binake ni mama.
"Kumusta ang first Day of school mo anak? " mama naman eh pina alala pa syempre hindi maganda pinpalipat nyo pa kasi ako eh.
"Okay naman ma. Hehehe" magsinungaling kapa Tamara tama yan.
"Mama lam mo yang si Tamara inupakan ako kanina sa Cafeteria " tssss... Umiiral na naman ang pagka isip bata ni kuya.
"Tsk! Isip-bata eh ang tanda-tanda na hayyy" akmang babatukan ako ni kuya kaya tumakbo na lng ako papunta sa kwarto ko haha.
"Oh tingnan mo mama ang sama sama niyang anak mo eh! " kahit na nasa kwarto ako ay dinig ko pa din yung sigaw ni kuya hahaha. Yan sige kuya magsumbong kalang ng magsumbong panigurado ako ang kakapihan nyan ni mama hahah..
magbibihis na nga lng ako. Sinuot ko yung pang basketball kong damit eh kasi mag ba basketball kami ngayon ng mga pinsan ko eh. At yung si kuya hindi naman marunong yun mag basketball pang babae lng alam nun.
Pagkababa ko may isang pamilyar na babae ang nakita ko sa may pintuan na kasama si mama at si papa.
A-ate????
"Ate!? " tumingin naman yung babae at pati na din sila mama at papa. At tama nga ako si ate Almira nga.
"Ate Almiraaaaaaaa!!!! " agad naman akong pumunta ky ate at agad na niyakap ito.. Nako miss ko na sya.. 2 years din mula nung huli kaming nagkita waahhhh naiiyak nako. Ang gwapo hindi dapat umiiyak Tamara tandaan mo yan. Upo brain.
Natatandaan ko pa nung huli kaming magkita at kung bakit sya umalis.
Flashback
"A-ate almira wag ka namang Umalis wag mo kaming iwan. "
"Kinakailangan kong umalis Tamara para mag trabaho sa ibang bansa. Magpakabait ka dito ha? "
"Ate naman mabait naman ako dati pa. Pero ate hindi mo naman kailangang umalis eh madami naman tayong pera. "
"Meron lng tayong sapat na pera Tamara hindi madami ngunit hindi pa iyon sapat kasi kinailangan pa nating bumili ng gamot ni Daddy. Kaya magpakabait ka dito Tamara ha? "
"Eh ano pa bang magagawa ko ate diba? Basta tumawag ka lagi ate ha? Oo magpapakabait ako"
"At tsaka kapag nakabalik ako dito ha? Magpaka babae kana ha?"
"Ate naman! "
"Biro lang. "
Sa tuwing na aalala ko yun nalulungkot ako pero ngayong nandito na si ate masaya na ako.
"Ate i miss you. " sobra pa sa miss you ang pagka miss ko sayo ate.
"Asusss... I miss you too bunso" agad namang nilibot ni ate ang kanyang mga mata sa aking katawan. Siguro dahil dito yun sa aking suot ngayon haha.
"Bakit ganyan yang suot mo ha? At tsaka pang basketball? Seryoso ka Tamara? " suss.. Si ate talaga ako di pa nasanay.
"Eh kasi ate maglalaro kami nila Pj ngayon eh kaya maiwan ko muna kayo ate ha? Baka ma late ako eh. " may sasabihin pa sana si ate kaso hindi ko na pinatapos eh kasi lam mo naman yun pipigilan ako nun eh.
YOU ARE READING
Ms. Boyish Meet's Mr. Hearthrob
Teen FictionAng kwentong ito ay hindi hango sa totoong buhay ang anumang pagkakahawig sa mga ibang kwento ay hindi sinasadya at nagkataon lamang. Naglalaman din ito nga mga hindi ka aya-ayang mga salita kaya pag pasensyahan nyo na. At wala akong paki kung mag...
