Chapter 109

1.1K 51 13
                                    







LISA'S POV

Nandito ako sa isang lugar na puro puti lang ang nakikita ko, kanina pa ako nag lalakad pero wala akong nakitang kakaiba puro puti lang, asan ba ako? nakakainis ah! kanina pa ako naglalakad hinahanap na nila ako kanina paaaaa!

"Lisa!" napatingin ako sa likod, may nakita akong babae di ko masyado maanigan ang muka nya dahil ang labo, pero habang papalapit sya sakin lumilinaw

(0____0)

Briana?

"brianaaaaaaasaaa!" sigaw ko, agad ako tumakbo sakanya saka sya niyakap ng mahigpit, shit! I miss her so muchh!!

"yiieeeee naalala nya na ako" napabitaw ako sa pagyakap sakanya. At taka akong tumingin sakanya

"ano ibig mong sabihin?" tanong ko. Ngumiti ito sakin grabe di parin sya nagbabago napakaganda nya parin hahaha

"hello nag ka amnesia ka!" nanlaki ang mata ko, sure sya sa sinasabi nya?

"oh? Di ko alam basta ang akin naalala ko pa yung mga memories ko at di nawala yun" sabi ko, totoo ngaaa naalala ko naman lahat ah walang nawala ni isa

"Di mo alam na nag amnesia ka kase nga bumalik na lahat ng alaala mo, but that's ok I'm so happy na bumalik na alaala mo" niyakap nya ulit ako, pero ang pinagtataka ko bakit kasama ko sya? Di kayaaa?

Napahiwalay ako sa pagyakap nya at tumingin sakanya, nakikita ko naman na buhay na buhay sya ah

"diba patay ka na, teka nasan ba ako?" tanong ko. Nilahad nya ang kamay nya napatingin ako doon

"yah nandito ka sa langit, ayun ang pintuan nandoon si clyde" napatingin ako sa pintuan na tinuturo nya. Nakita ko si clyde nandoon nga kumakaway, napahawak ako sa bibig ko at naramdaman ko pumatak ang luha ko

"so patay na ako?" hindi pwede too! Ayoko paaa!

"lisa pag sumama ka na samin di ka na mapapagod, di ka na masasaktan at hinding hindi ka na magiging malungkot. Tara na" pano mga pamilya ko? pano sila? Ayoko sila iwan lalong lalo na si jungkook!

"Magpapahinga ka lang muna lisa. Dahil naawa na si god sayo dahil sa mga pinag dadaanan mo nakikita nya na pagod ka na" totoo ang mga sinasabi ni briana, pagod na ako sa lahat pero susuko na ba ako?

Agad ako humawak sa kamay nya, ngumiti ito sakin saka ako hinatak papunta sa pintuan na malaki, nakita ko si clyde nakangiti sakin kaya napangiti ako

"imissyou" sabi ni clyde, ningitian ko sya saka nya ako niyakap, ngayon nandito na ako sa pintuan na malaki, huminga ako ng malalim saka humakbang papasok sa loob

I'm sorry.......





JUNGKOOK'S POV


kaarawan na ng taong mahal ko ngayon, gusto ko man tumayo ngayon pero bawal, gusto ko sya masilip kahit konti.. Sila Rapmon hyung at irene bumili ng ireregalo ko kay lisa, isang stuff toy na unicorn favorite nya kase yun hahaha

Nandito lang ako sa room ko. Gumagawa ng letter para sakanya. Grabe ilang araw na syang tulog pero di parin gumigising. Miss na miss ko na yung babae na yun, pati kakulitan nya hahaha

"hey!" napatingin ako sa pinto nandoon na sila Rapmon hyung at Irene, nakita ko may nakabalot sa gift rapper, alam ko ayun na yung stuff toy ang laki hahaha

"ayan na, grabe ang hirap hanapin nyan ah" sabi ni hyung ngumiti ako habang hawak ko ito

"salamat hyung" sabi ko, grabe mukang matutuwa si lisa dito paggising nya. Pero alam ko naman na di nya maalala na eto ang favorite nya pero basta gusto ko na talaga bumalik ang alaala nya

"Pasok sa room ni Ms.Manoban! Bilis! Emergency!" napatingin agad ako sa pintuan dahil bukas ito nakita ko si jin sa labas tinatawag ang mga nurse at mukang papunta sila sa kwarto ni lisa

"ano nangyayari?" tanong ni rapmon hyung saka sila napatayo ni irene, at lumabas ng kwarto ko, nakita ko tumingin sakin si Jin hyung agad nya sinara ang pinto

Iba ang pakiramdam ko ngayon, mukang may maling nangyayari kay lisa, di ko na pwedeng palampasin to, agad ako tumayo ng paunti unti, naramdaman ko sumasakit ang likod ko, kaya din ako masyado magalaw, napahawak ako sa mga gilid dahil di ko pa kayang tumayo.. Nang makahawak ako sa door knob agad ko to binuksan, at lumabas agad.. Nakita ko umiiyak si irene at hyung habang nakatingin sa kabilang kwarto

Agad ako sumilip doon, nakita ko ang ginagawa nila kay lisa, ginagamitan na sya ng oxygen at kinukuryente na sya sa dibdib, nakita ko narin ang heart beat nya ay deretso na, muntik na ako mapaupo buti nalang nakakapit ako

"no! No! Lisa wake up!!" sigaw ko habang nakasilip, hindi pwede to hindi pwedeeee!

"jungkook kalma ok!" sabi ni hyung pumatak na ang mga luha ko, napapasuntok na ako sa pader

"panong kakalma? Eh mamatay na si lisa!! Lisa wake up don't leave meeee!!" sigaw ko, wala akong pakelam kung maingay ako tangna hindi pwede to! Nakita ko pinupush na ng doctor ang dibdib nya, napasabunot ako sa buhok ko

"lisa anak!!" napatingin ako sa likod ko, nandoon na si tita pati si tito, umiiyak napaatras ako saka napaupo sa sulok, iyak lang ako ng iyak

"ano nangyayare?!" rinig kong boses ni jisoo, pero di ko pinilit na tumingin sakanila, tangnaaa wag naman sana, lord please pabalikin nyo si lisa di ko kaya na mawala syaaa wag naman ngayon wag nyo muna sya kunin please!

"doc doc ano?!!" napatingala ako nang marinig ko ang pag sabi ng mama ni lisa, nakita ko ang nga muka ng doctor malungkot, hindi pwede to!

"I'm sorry, the patient is dead" napatayo agad ako wala akong pakelam kung ano mangyari sa likod ko, agad ko hinawakan sa kwelyo ang doctor

"diba doctor ka?!!! Bat di mo gawin ang lahat!tarantado ka ba! Buhayin mo syaaaa! Gawin mo lahat! Nagmamakaawa ako! Wag naman ganito doc" naramdaman ko ang pag awat nila sakin, napayakap ako agad kay jennie, iyak lang ako ng iyak

"hinde mabubuhay pa sya diba jennie? Di ko kaya na mawala sya. Sabihin nyo joke ang lahat ng ito" patuloy parin ako sa pag iyak, di ako naniniwala na totoo to! Panaginip lang ang lahat! Diba? Panaginip lang to?

"shhh jungkook tanggapin na natin, masakit din sakin pero wala na tayo magagawa" napalayo ako kay jennie. Nakita ko sya umiiyak din sya

"hinde! Hinde totoo yan!" sigaw ko, agad ako pumasok sa room kung nasan si lisa nakahiga, nakita ko nakatakip na sya ng kumot agad ko to binuksan nakita ko sya nakapikit. Napahagulgol ako nang makita syang ganon

"hey! Wake up! Please lisa!" agad ko sya binaba sa kama saka ako umupo sa lapag, niyakap ko sya habang nakahiga sya sa lapag, iyak lang ako ng iyak ngayon

"hey! Wag mo naman ako iwan! Birthday mo ngayon diba?! lisa please wag naman ganito!!" inuuga ko sya pero di parin dumidilat ang mga mata nya, napasabunot lang ako sa buhok ko

"mahal kitaa di ko kaya mawala ka! ang sakit sakit! lisa wake up naaaa di ko kakayanin to!" tinatapik ko ang pisngi nya pero ayaw parin nya gumalaw, masakit sakin na makita ganito ang taong mahal ko, na wala nang buhay

"hindeeee!! Lisaaaaa wag mo ko iwan!!!!" sigaw ko





—————
A\N: dont forget your comment's and votes labyuu all and thankyouuuuu

When Love Grows (liskook)Where stories live. Discover now