When Love Grows (liskook)

Chapter 111

ROSÉ'S POV

Nandito lang kami sa bench, umiiyak ako dahil wala na ang pinaka mamahal naming kaibigan! Bakit ba nangyayari samin to? Nasasaktan kami! bakit sa lahat ng kukunin si lisa?!! ang pinaka mahalaga sa buhay ko! hindi ko parin maintindihan bakit? Bakit?

"shhh sweetie pie tama na iyak" sabi ni jimin habang hinahagod nya ang likod ko, habang ako naman nakayakap sakanya.. Nandito lang kami sa labas ng room ni lisa habang nasa loob naman si jungkook

Masakit lalo kay jungkook yan dahil mahal na mahal nya si lisa, marami na silang pinagdaanan di sila sumuko sa isa't isa, tapos dito na lahat magtatapos? The fuck!

"lahat nalang ba ng importante satin mawawala?" napatingin ako kay jennie, nakaupo sila ni suga sa lapag habang nasandal sya sa balikat ni suga, nakita ko din ang pagpatak ng luha nya

"gaano ba kalaki ang kasalanan natin, at nangyayari satin to?!" inis na sabi nya, lahat kami di umimik nakatingin lang kami sakanya, niyakap na sya ni suga

"kung may diyos! di nya pinabayaan mawala si lisa! May diyos ba ha!! totoo ka ba lord?!!" sigaw nya habang pumapatak ang mga luha nya, hinawakan sya ni suga sa magkabilang pisngi nya saka hinarap sakanya

"kalma ok? Wala na tayo magagawa! di natin hawak ang buhay natin si lord lang ang makakapagsabi kung kaylan tayo mamatay" sabi ni suga

"kung hawak nya pala bakit nya kinuha satin? Alam na nga nya masaya na tayo, at si lisa nakigulo pa sya hello wala ba syang friends?"

"diyos yang ginaganyan mo jennie tama na" sabat ni jisoo

"wow nag salita ang banal!" sabi ni jennie habang natatawa sya, papalit palit lang ang tingin ko sakanila

"bat sinabi ko bang banal ako?! Di kase ako katulad mo demonyo!"

"sino mas demonyo satin? Baka ikaw jisoo!"

"tama na ngaaa! The fuck?! Ano ba! Namatay na nga kaibigan natin ganyan pa kayo!! Tingin nyo ba matutuwa si lisa ng ganito tayo?! Ano ba makisama naman kayo guys!" sigaw ko

"LISA!! OMAYGAHHDD! SHIT!" napatingin agad kami sa pinto, nagkatinginan kaming lahat dahil si jungkook sumigaw. ano nangyayari?

"GUYSS!! HELP!!! SI LISAAAAA!!" napatayo agad kami saka tumingin doon sa loob dahil sa malakas na sigaw ni jungkook

(0______0)

"buhay syaaaa! Nabuhay syaaa!" napahawak ako sa bibig ko saka ako tuluyan umiyak nang makita ko si lisa nakadilat. Pero di sya nagsasalita at di sya gunagalaw. pati ako di makagalaw sa kinatatayuan ko

"shit! This is miracle!" gulat na sabi ni rapmon, agad sya binuhat ni jungkook saka hiniga sa kama, nakita ko may pumatak na luha galing sa mata ni lisa pero di man nya lang magalaw ang buong katawan nya

"bat di sya gumagalaw? Lisa!! babe di ka gumagalaw?" tanong ni jungkook, agad ako lumapit doon, saka hinawakan ang kamay ni lisa ang bigat ng kamay nya, parang bangkay napakalamig din ng kamay nya

"bat ganito sya? Nakadilat nga si lisa di naman sya gumagalaw?! Tumawag kayo ng doctor bilis!" sigaw ni jungkook, hinalikan nya si lisa sa noo.. Agad ako tumayo para tumawag ng doctor, palabas na sana ako ng room sumalubong sakin si jin

"buhay sya?! Asan sya?!" hingal na tanong nya, at mukang di sya makapaniwala

"nandoon nakahiga, pero di sya gumagalaw tanging mata lang nya ang nadilat at humihinga sya" sagot ko, agad sya pumasok sa loob nakita ko nilapitan nya si lisa, hinawakan neto ang kamay nya check ang pulso nya

"kaya di sya makagalaw dahil sa tagal nyang natulog, lalo na nawalan sya ng buhay pero i can't believe! This is a miracle!" masayang sabi ni jin, napangiti lang ako habang pumapatak ang luha ko

"babalik ba sya sa dati? Makakagalaw ba sya ulit?" tanong ni jungkook

"oo pero paunti unti nga lang, kailangan niya igalaw galaw ang bawat parte ng katawan niya lalo na ang paa niya dahil kapag hindi ginalaw galaw yan baka hindi siya makalakad" sabi ni jin tumango si jungkook, kitang kita ko sa muka nya kung gaano sya kasaya.. Niyakap naman agad ako ni jimin

Akala ko tuluyan nang mawawala si lisa, nagpapasalamat ako kay god na di nya kinuha ng tuluyan samin si lisa, di ko talaga kakayanin na mawala ng isang kabigan na katulad nya. lalo na nasanay kaming lahat na nas tabi namin sya.

JUNGKOOK'S POV

kanina ko pa sya pinagmamasdan, nakadilat ang mga mata nya at sakin sya nakatingin kitang kita ko ang mga luhang pumapatak galing sa mga mata nya. masakit sakin makita ang taong mahal ko na lumuluha lalo na mismo sa harap ko at malapit pa. agad ko pinahid ang mga luha nya habang pinapahod ko yun ako naman patuloy sa pag patak ng luha ko

Di ko mapigilan maluha halo halo ang nararamdaman ko ngayon, lalo na makita ko ang taong mahal ko na buhay ngayon

"babe alam mo ba nung narinig ko sabi ng doctor na wala ka na parang nagbago ikot ng mundo ko parang nawalan na ako ng pake sa lahat basta ang gusto ko lang mabuhay ka, alam ko naririnig moto, tandaan mo babeee di na kita hahayaang mawala pa sakin kahit ikakamatay ko pa basta wag ka lang masaktan o mawala ng tuluyan sakin, kase na realize ko na hindi ko kaya na wala ka. sa dami dami nating pinag daanan tayo at tayo parin tinatadhana babeee" mangiyak ngiyak kong sabi nakita ko pumatak nanaman ang luha nya agad ko yun pinahid

"ohh wag ka iiyak ayoko nakikitang umiiyak ang mahal ko, sige ka papangit ka nyan pero okay lang kahit magbago itsura mo ikaw at ikaw parin mamahalin ko, corny man pakinggan atlis yun ang totoo" nakita ko ang unti unti nya pag ngiti kaya napayakap ko sya ng mahigpit, nagagalaw na nya ang labi nya

"happybirthdayy babee" agad ko sya hinalikan sa noo, eto ang pinaka magandang nang yari sa buhay namin, ang himala nyang pag kabuhay, siguro nga binigyan pa sya ng diyos ng pagkakataon para makasama kami at para mtuloy nya pa ang kanyang pangarap

akala ko una di nakikinig ng diyos ang mga dasal namin pero hindi pala mali ako doon naririnig nya at binibigay nya agad lalo na kung galing sa puso mo ang dasal mo, lalo na willing kang baguhin ang lahat ng pagkakamali na ginawa mo, ibibigay at ibibigay nya ang dasal mo. basta mag tiwala ka lang kay GOD.

___________

A\N: HI GUYSSSSS!!! SO AYUN NGA NAG ANTAY NANAMAN KAYO SORRY FOR THAT. DON'T FORGET YOUR VOTE AND COMMENT :*