Engaged to Exo LUHAN

Let me be the One

Charisse POV

Tuloy tuloy ang pagbuhos ng snow. At tuloy tuloy din ang lamig dito sa Korea. Pwew! Bored na bored na ako dito sa bahay wala kasi ang Exo maaga silang umalis kailangan daw sila sa SMEnt.

"Ugh! Miss ko na sila." Bumuntong hininga ako. Kinuha ko nalanh yung phone ko.

Naglaro ako ng flappy bird. Hindi na uso to ne? Pero bakit ba! Hmp. XD trip ko laruin la paki. Haha. Ilang minuto ko nang nilalaro pero hindi parin ako nakakascore.

"Ugh! Lelecheonin kitang ibon ka!" Sabay diin sa pag pindot ng mamatay uli yung ibon.

Ugh! Letseng ibon! Walang pakisama buset! Kung pwede lang dukutin mula sa cellphone kanina ko pa ginawa.

Nakaramdam naman akong gutom kaya pinainit ko yung niluto ni KyungSoo. Ambait talaga nun! Pagkatapos kong initin at upakan nanuod ako ng T.V.

Napagod na ako sa panunuod pero wala pa din sila? Pssh! Chineck ko yung oras 9:00pm na pala. >.<

Mukhang gagabihin sila dun nalang ako sa kwarto maghihintay. Pagulong gulong ako sa kama. Binilang ko nadin lahat nung tupa dun sa frame na malaki na nakadikit sa wall ko pero wala padin. Ugh! Dear antok dalawim mo naman ako. XD tiningnan ko uli yung oras. Tssk! 1:00 am na?! I guess hindi sila uuwe. Malungkot kong ipinikit nag mga mata ko.

---

[Luhan POV]

I badly want to go home but I can't. Fvck this many projects to sign. They told us to stay in the hotel beside SMent building. They told us that we really need to get up early for tomorrow's meeting. Half of my mind think of her. I don't know why. But maybe because I really love her now.

---

Nagising ako sa lintek na tawag ng unregistered number. Dinedma ko nalang hanggang sa napuno na talaga ako. Ugh! 50 misscalls? Ano bang problema ng caller na to.

Bigla nanaman nagring yung phone ko.

"Ugh. Yeoboseyo?" Sagot ko kahit medyo naiirita ako.

"Hii?"

"Hello? Hi? Yeoboseyo?" Hindi pa din sumasagot yung kabilang linya.

"May dila ba kaba?" Medyo nainis na talaga ako. Gusto ko ng sigawan yung kabilang linya kaso hinabaan ko nalang ang pasensya ko. Ibaba ko na sana ng may magsalita.

"Masaya na ako na narinig ko yung boses mo. I miss you." Pagkasabi niya nun bigla ng naputol yung linya.

"I miss you?" Bulong ko. Lakas ng trip ng caller na yun ha! Hayaan nalang natin baka nang titrip.

Bago ko ibaba ang phone ko sinilip ko muna yung Oras. Ugh! 12:00pm na?! Grabe naman yung tulog ko! XD agad akong naligo at lumabas. Inaasahan kong makita sila sa sala na nanunuod oh naglalaro ng jackstone kaso...Wala.

Chineck ko yung rooms nila, yung bed nila halos hindi nagalaw. Bigla naman tuloy akong nalungkot. Bakit ganun? Dose sila pero kahit isa sakanila walang text na nagsasabing hindi sila makakauwe? Tss. Kainis.

Tinawagan ko si Besh para yayain sanang mamasyal kaso naka off yung phone niya. Ano bang problema ng mga tao ngayon? Talaga bang ayaw nila akong makausap o makasama manlang! Ugh.

Hindi pwede to! Sobrang na ako dito sa bahay. Nakakabaliw na nakakalungkot! Tss. Bahal sila gagala nalang ako hmp. Nagbihis akomng magandang damit yung saktong pang winter. Inaabot akomng ilang oras sa pagbihis paano maarte ako.