Engaged to Exo LUHAN

BESTFRIEND ZONE :))

Charisse POV

Lumabas ako mag-isa. Nagshoshopping ako ngayon ng mga gamit ko para sa pasukan. Ang excited ko no? Haha! Siyempre naman! Nasa National Bookstore ako pumipili ng notebooks. Sayang kasi busy si Kaila. Pati si Desiree busy din kasama niya yung bestfriend daw niya. Taira ata yung pangalan, basta yun sabi niya makikilala komdaw sa pasukan. Kaexcite tuloy lalo.

Tapos na akong pipumili. Napadako yung tingin ko dun sa may Book section, lumapit ako dun. Ang gaganda ng mga libro. Hindi ko ngalang maintindihan yung nakasulat! XD hangul kasi. Hayst! Hinila ko yung isang libro para tingnan. Pagtanggal komdun sa libro bigla akong may nakitang mukha ng isang lalaki sa siwang nung librong kinuha ko. Nakangiti ito saakin.

Yung ngiti niya... At yung mga tingin niya parang namimiss ko.. Nakaramdam akomng lungkot.

"Youngmin-ah~" sambit.

"Long time no see, bestfriend."

Agad akong dumako sa pwesto niya. Namiss ko siya! Aminado ako na talagang namiss ko siya. Siyempre siya yung bestfriend ko dati dun sa school na pinasukan ko nun. Hayy. Unti-unti siyang lumapit saakin at niyakap ako.

" *hingang malalim* namiss ko to ah." May lungkot sa boses niya.

"Namiss ko din to."

Kumawala ako sa pagkakayakap niya.

"Kamusta?" Simpleng tanong niya.

"Okay lang. Happy. Ikaw?" Parang gusto kong samapalin yung sarili dun sa sagot ko nang makita komyung reaction niya. Geez! Oo nga pala. Siyempre hindi siya okay. After nung confession niya saakin at pagsusuntukan nila ni Luhan okay lang siya. Psh.

"O..okay na ko kasi nakita na uli kita." Ngumiti siya pero halata namang mlungkot siya.

Hayy! Bakit ba may taong kailangan masaktan? Hinawakan ko nalang yung kamay niya.

"Bestfriend parin naman tayo diba?"

"Bestfriend?.. Nafriend zone ako ah! Pero okay lang basta pwede kitang makasama." Sabi niya sabay biglang yakap uli saakin na kinagulat ko.

"Charisse. Mahal parin kita. Hayaan mo lang sana kong mahalin ka kahit hanggang kaibigan nalang." Humigpit yung yakap niya bago niya ko bigla pakawalan.

"Tara, pasyal tayo?" Offer niya.

"Ha?" Magagalit kasi si Luhan pag nalaman niyang kasama ko siya eh.

"Bakit? Pinapauwe kana ba agad ni Luhan?"

"Ahh? Hindi naman. Pero kasi.."

"Sige, ihahatid nalang kita. Wag ka nang aangal."

Hindi nako nakatanggi pa. Alam niyo namang makulit yan diba? Hayyy. So ayun nagbayad na kami chaka niya ko hinatid.

---

Huminto yung kotse niya sa harap ng dorm ng EXO. Tumingin ako sa may veranda.

PATAY -_____-

Pagtingin ko palang pababa na si Luhan ng hagdan at alam kong dederetso siya dito sa kotse mismo. Sh!t.

"Wag kang baba please! Ayokong magsuntukan kayo uli." Kinakabahan tuloy ako. Ngiti lang yung sinukli niya.

Lumabas na ko ng kotse bago pa makaabot si Luhan. Hinablot niya ko na parang bag pag labas ko.

"Bakit kasama mo siya?! Sabihin mo nga sakin?!" Nag-iinit nanaman ang dugo niya. Sinenyasan ko si Youngmin na wag lumabas pero lumabas pa din siya. Sh!t here we go again.

"Hayop ka?!! Ang kapal ng mukha mong magpakita pa dito!" Binitawan ako ni Luhan at agad agad na sinuntok si Youngmin sa mukha. Natumba nanaman siya.

"Luhan! Luhan! Luhan tama na!" Sigaw ko.

Tumakbo ako Youngmin ng susuntukin nanaman sana siya ni Luhan. Hawak ko sa likod si Youngmin. Luhan tama na.. Nangingilid na yung mga mata ko. Halata nanaman yung galit sa mga mata niya.

"Luhan, please. Tama na."

Kinuwelyuhan niya si Youngmin.

"Minsan pang makita kong kasama mo ang FIANCEE KO papatayin na talaga kita."

Binitawan na niya ito sabay hablot nanaman saakin. Inalis ko yung kamay niya sa kamay ko.
Lumapit ako kay Youngmin para tulungan siyang tumayo.

"Okay ka lang?" Duduguan yung mukha niya pero nginitian niya nanaman ako.

"Okay lang ako." Tumayo na siya.

"Pare, wala na akong balak agawin sayo si Charisse. Ang hinihingi ko lang ay yung karapatang maging kaibigan siya. Kahit yun lang sana wag mong ipagdamot, alam naman nating nandun ako nung mga araw na sinsaktan mo pa lang siya. Mahal ko siya.. Pero handa akong magparaya dahil ikaw yung mahal niya." Lumapit siya kay Luhan at tinap yung balikat niya.

Akala ko aalis na siya pero bigla niya pang sinuntok si Luhan sa mukha.

"Para yan sa panununtok mo sakin. Ang sakit eh." Nagsmirk siya saka siya sumakay sa kotse niya.

Naiwan ako dung parang nabato na pinanuod lang yung ginawa kay Luhan. After 5 munutes bumalik din ako sa katinuan at nilapitan ang tulalang si Luhan.

"Okay ka lang ba?" Pumutok yung kanang labi niya.

Hinawakan niya ko sa kamay, this time hindi na yung marahas.

"Halika na pumasok na tayo gagamutin ko yang sugat mo."

Hinala ko siya pero hindi ko siya mahila.

"Andami talagang nagmamahal sayo. Dapat naba akong matakot? Matakot na baka maagaw ka ng iba sakin?" Bigla niya kong niyakap.

Niyakap ko din siya.

"Hindi mangyayari yun. Ikaw lang yung mamahalin ko. At kahit ilang beses pa akong pumili ikaw parin yung pipiliin ko."

"Promise?"

"Promise."

"Saranghamnida jagiya."

Minsan talaga, kahit gaano mo kamahal yung isang tao, kahit gaano kapa kasigurado na mahal ka din niya matatakot ka parin na maagaw siya ng iba. Alam ko, yun ang nararamdaman ni Luhan at naiintindihan ko siya.

---

YoungMin POV

Nagasgasan nanaman ang gwapo kong mukha. Namumuro na sakin yang Luhan na yan! Hayy. Kung hindi lang siya mahal ng babaeng mahal ko baka nabugbog ko na din siya. Pasalamat siya mahal na mahal siya ng babaeng mahal na mahal ko. Napangiti ako bigla. Oo nga pala. Bestfriend parin kami. Hanggang BESTFRIEND nalang talaga. :( </3

Kahit ilang beses kong i-sink in sa utak at puso ko. MASAKIT TALAGA.

--

Hii :) How was it? Did you like it? Kindly Vote guys and leave comment if you like gomawoooooo ~~