Forget-me-not

Chapter 7

Saturday, February 14. 

Candy na heart ang hugis, mga pa-rosas ni Mayor kay Mayora, mga kasalan na nagaganap sa  munisipyo, mga naka-reserve na date at mga condoms na nagkaka-ubusan sa kanya-kanyang convenience store. 

Pumasok  ako sa loob ng isang convenience store, at lagi akong napapadaan  sa mga condoms, normally marami at naka-arrange ang mga 'to, pero ngayon daig pa ang binagyo. Balak ko kasing bumili ng ice cream, kaso hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ko at dumaan sa mga condoms na'to.

"Bakit kailangan may flavor? Ang dami naman palang pagkaka-iba." tanong ko sa sarili ko, tumaas ang balahibo ko sa narinig kong boses na 'yon kaya lumingon ako. "Bakit bibili ka?"  tanong sa akin ni Caden. Natulala ako nung una hanggang sa parehas kaming natawa. "Hindi no, nagtaka lang ako." I  raised her chin, tumango-tango si Caden. "Uhm. Happy Valentines Day."

"Yes, Happy Valentine Day." he grinned. "May lakad ka?" Tanong sa akin ni Caden, i shrugged. "Sama ka saken, usap naman tayo sa labas. Okay lang sayo? Kaso mukhang may date ka."

"Date? Wala ako, nakikita mo naman siguro na mag-isa lang ako." 

"So, pwede ka?"  he asked me again I nibbled my bottom lip. "Basta ba libre mo." A smile touched the corners of Caden's mouth and played in the laugh lines beside his eyes.  Bumili siya ng ice cream sa convenience store at um-order ng pizza. We went to park, kasama ang mga couples na nagde-date at kami naman itong nasa tabi puno lang at naka-upo sa damuhan watching the sunset. "So, tagal din nateng di nagparamdam sa isa't-isa." He took a bite of pizza before responding. "Ikaw kasi" Nagsalubong ang kilay ko tsaka ko siya hinarap. "Anong ako?" sinuntok ko siya sa balikat.  "Sino kaya sa atin. "Tinatanong kita kay Darious ha." bigla siyang tumahimik. Sa sobrang tahimik naming dalawa may narinig kaming nagmo-moan malapit sa amin, dahilan ng pamumula ng pisngi ko. "Lakas ha." pabulong kong sabi, i heard smirked from Caden. "Hayaan mo na, Valentines day naman." I nodded.

"How can you handle a kind of situation.." hindi ko alam kung paano ko idi-deliver ang sasabihin ko kay Caden, kaya naputol ito. 

"Situation?" Tumungin ako sa kanya at sabay ngiti.  "Nothing. Wala wag mo nang pansinin."

"Ano ngang sitwasyon? Ayaw pang aminin." Umiling nalang ako para maiwas ang pagtatanong niya, pero makulit si Caden daig pa ang abogado kung magtanong at magpasikut-sikot pagdating sa itatanong kaya sa bandang huli, nag- salita na din ako.  "Okay, a situation na halimbawa ikaw lang ang nakaka-alam ng kanilang secrets." 

"Bakit, puno ba ng sikreto yung pamilya mo?" that hit my nerve, i shrugged my shoulders. 

"Hindi naman. I mean example lang." i reply instanly.  "Paano ba?"

"I mean.. It's kinda scary. I mean how can you stand it. I mean, sa sitwasyon na puno ng sikreto at ikaw lang ang nakaka-alam. Do you feel bad?" i took my pizza habang naghihintay ako sa sagot niya na sana may sense. "Syempre, hindi. Kasi sa akin nila ipinagkatiwala yung sikreto nila tsaka maasahan ka."

"you mean a good secret." I asked him instantly, he just shrugged his shoulders. "Look, para sa akin may dalawang uri ng secret, good one and the bad one." Umayos siya ng upo niya, bakas sa mukha ni Caden na gusto niya din makinig. "The good secret is yung sinasabi mo, kasi napagkakatiwalaan ka. However maco-consider mo ba na good secret ang isang secret kung may nagawa sa past na hindi maganda or may ginagawa ang isang tao na di maganda?" he shook his head .  "Ano ba kasi ang gusto mong sabihin?"

"Nothing, nagsh-share lang ng logic." 

"Okay." His tone was less than convinced.  I took a bite of my pizza and glanced up when he spoke.  " I guess let's call it a day." I nodded.