เคยมีคนกล่าวไว้ว่า ใครที่ได้รับจุมพิตจากผู้คุมวิญญาณนั้นแย่ยิ่งกว่าตายเสียอีก เพราะเราจะมีชีวิตได้ถ้าหัวใจและสมองยังทำงานอยู่ แต่มันจะไร้ความทรงจำ ไร้ความรู้สึกว่าตนเองมีตัวตนอยู่อีกต่อไป และมันไม่สามารถฟื้นคืนได้อีก ผู้คนจึงหลีกเลี่ยงที่จะพบพานกับผู้คุมวิญญาณ
แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่ค่อยมีคนรู้นัก ผู้คุมวิญญาณ ไม่มีผลต่อบุคคลที่มีสติครบถ้วน และอยู่ในความไม่ทุกข์ไม่สุข เช่นเขา... มิคาเอล เลสแสตรงจ์
เลสแตรงจ์เป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในโลกพ่อมด แม้จะไม่ใช่ตระกูลใหญ่แต่ก็ทรงอำนาจ ไม่เคยมีประวัติว่ามีคนจากเลสแตรงจ์คนใดที่จะอยู่บ้านอื่นนอกเหนือจากสลิธิริน เขาจึงถูกมองว่าเป็นตัวประหลาดประจำตระกูล เพราะเขาถูกคัดเลือกให้อยู่บ้านฮัฟเฟิลพัฟ
จะมีแค่ไม่กี่คนหรอกที่รู้ว่ามันเป็นความตั้งใจของเขาเอง เขาขอกับหมวกคัดสรรในตอนที่เขาเข้ามาเรียนครั้งแรก หมวกคัดวรรพิจารณาคำขอของเขา และให้เขาได้อยู่บ้านฮัฟเฟิลพัฟสมใจ และนั่นคือจุดเริ่มต้นความสนุกของเขา..
มิคาเอลได้พบผู้คุมวิญญาณตอนที่เขาพลัดหลงกับพ่อแม่ ในตอนนั้นเขาอายุเพียง 10 ขวบ แต่มิคาเอลไม่เคยได้พบกับเรื่องสะเทือนใจ หรือสูญเสีย ผู้คุมวิญญาจึงไม่มีผลต่อเขา มันทำให้มิคาเอลเรียนรู้ที่จะควบคุมพวกมัน และการมาเรียนที่ฮอกวอตต์แห่งนี้ เพราะเขามีเป้าหมาย
มิคาเอลต้องการเครื่องรางยมทูตทั้งสามอย่าง เพราะเขาเคยได้ยินนิทานบีเดิ้ลยอดกวีจากแมในตอนเด็ก ถ้าใครก็ตามที่สามารถครอบครองเครื่องร่างยมทูตได้ครบทั้งสามชิ้น คนผู้นั้นจะเป็นนายของยมทูต
มิคาเอลรู้ว่ามันไม่ได้ถูกทำลายไปอย่างที่ใครหลายๆคนเข้าใจ เพราะชายนามสกุลมัลฟอยคนนั้น คนที่เคยเห็นเครื่องรางทั้งสามชนิดบอกกล่าวต่อเขา และฮอกวอตต์คือจุดเริ่มต้นของการค้นหามัน
ESTÁS LEYENDO
[AU]The Fourth Bloomsticks
Fantasía'ผมไม่ชอบเด็กสลิธิริน' 'ฮัฟเฟิลพัฟอย่างนาย... ไม่มีสิทธิ์จะมองหน้าฉันด้วยซ้ำ'