[AU]The Fourth Bloomsticks

Spell 9 ... Resurrection Stone

"ผมหึงคุณ"

เสียงทุ้มตอบกลับมาจริงจัง พร้อมแววตาเรียบนิ่งของอีกฝ่ายทำเอาเวอร์นอนชะงักนิ่งไป แม้เขาจะไม่เคยมีความรัก แต่เขาก็รู้ว่าถ้าคนเราจะหึงได้ ...ก็ต้องชอบก่อน

"นาย.."

"ไมค์.."

"ผมอยากให้คุณเรียกผมว่าไมค์"

มิคาเอลบอกก่อนส่งรอยยิ้มเบาบางให้คนบนตัก ชื่อเล่นของเขาที่แม้แต่คนในครอบครัวเขาก็ไม่อยากให้เรียก แต่มิคาเอลกลับอยากได้ยินจากปากของคนหน้าหวาน เขาตอบตนเองไม่ได้เช่นกันว่าเขาเป็นอะไร เวอร์นอนอาจจะร่ายคาถาอะไรใส่เขาอยู่ก็เป็นได้ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง เขาก็ยินดีจะถูกสะกดอยู่เช่นนี้ตลอดไป

"ปล่อยฉันได้แล้ว"

เวอร์นอนกระแอมในลำคอแก้เก้อ ก่อนหลบสายตาคมกริบของอีกฝ่าย หัวใจที่สงบลงแล้วเต้นแรกขึ้นมาอีกครั้ง ถ้ายังใกล้ชิดกันอยู่แบบนี้เวอร์นอนกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียงหัวใจของเขา

"ผมชอบอยู่แบบนี้"

"แต่ฉันไม่ชอบ เดี๋ยวมีคนมาเห็นเข้า"

"ไม่มีใครกล้าเข้ามาในห้องคุณหรอก"

มิคาเอลตอบกลับไป แต่มือก็ยังไม่ยอมคลายวงแขนออก คนบนตักถอนหายใจก่อนทำตัวให้ผ่อนคลายกว่าเมื่อครู่ มิคาเอลกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างพึงพอใจ เพราะเวอร์นอนเหนื่อยที่จะเถียงกับอีกฝ่ายแล้วจึงปล่อยเลยตามเลย จริงๆการอยู่ในอ้อมกอดของมิคาเอล ...มันก็ไม่แย่เท่าไหร่นัก

การเรียนคาถาที่ใช้ในศาสตร์มืดของเวอร์นอนไม่คืบหน้าซักนิด เพราเขาไม่กล้าใช้มันกับสิ่งมีชีวิตจริงๆที่มิคาเอลหามาให้เขาทดลอง มันจะมีประโยชน์อะไรถึงเขาร่ายมันได้ แต่เขาไม่กล้าใช้มัน

เวอร์นอนเกลียดที่เขารู้สึกว่าตนเองอ่อนแอ!

มิคาเอลชะงักไปเมื่อแก้วน้ำชาที่ตนเองเทลงไปเมื่อครู่เป็นน้ำแข็งในทันควัน บรรยากาศในห้องลดต่ำลงจนเขาแปลกใจ ดวงตาคมกริบกวาดมองหาต้นเหตุ ก่อนจะกระตุกยิ้มออกมาเมื่อเจอสิ่งที่ตามหา เขารู้ว่าอีกฝ่ายมีพลังพิเศษที่จะแปรผันตามอารมณ์ แต่มิคาเอลไม่เคยเห็นมันจริงๆจนวันนี้ และ...มันวิเศษมาก