Μια Νέα Αρχη💍🌹💕

Chapter 4.

Έχουν περάσει 15 μέρες. Οι διακοπές τελείωσαν. Θα πρέπει να πάω σχολείο,θα πάω σχολείο στην Αθήνα. Αχ Θεέ μου.

Ξύπνησα με δυσκολία,ντύθηκα με ένα απλό μπλουζάκι ένα τζιν το μπουφάν μου και τα αθλητικά μου.

Όταν έφτασα έξω από το σχολείο ένιωσα έναν κόμπο στο στομάχι μου,και έναν φόβο να βαραίνει τα βήματα μου.

Θεέ μου...Είναι τεράστιο.

Πρέπει να βρω την τάξη μου.

Γ3...Γ3...

Ααα να το...

Μπήκα μέσα και κάθισα σε ένα άδειο θρανίο στο τέλος της αίθουσας. Γύρω μου υπήρχαν πολλά παιδιά. Με κοιτούσαν περίεργα.

Τι τέλει?

Ναι το παίζω αστεία.

"Γειά σου, είσαι καινούρια έτσι? Δεν σε εχω ξαναδεί. Με λένε Μελίνα εσένα?"

"Εμ Γειά. Ναι είμαι καινούρια. Φοίβη χάρηκα."

"Άχχ τι ωραίο όνομα...ελααα να κάτσεις μαζί μου μην μένεις μόνη σου"

"Ευχαριστώ"

"Λοιπόν? Από που είσαι? "

"Ηράκλειο Κρήτης"

"Ουαου! Είσαι κρητικια. Λατρεύω τον πολιτισμό σας."

"Επ ποια είναι η κοπελιά Μελίνα?"

Όπα,όπα ωραίο μωρό

Ωχ σταματα φωνούλα

"Φοίβη χάρηκα"

Μην χάσεις εσυ σουπιά.

"Άγγελος...χάρηκα πάρα πολύ"

Φοίβη's POV:
Τουλάχιστον έκανα γνωριμίες. Και τι γνωριμίες... Ο Άγγελος είναι το πρότυπο αγοριού που είχα στο μυαλό μου. Μαύρα μαλλιά με γκρι ματιά,ψηλός,όμορφος.
Θεέ μου και τόσο ευγενικός.
Αλλά θέλω να τον γνωρίσω καλύτερα.

Άγγελος POV:
Εντάξει θα παραδεχτώ ότι η καινούργια είναι απλά...πανέμορφη...Καστανά μαλλιά πράσινα μάτια,γυμνασμένη, αδύνατη.
Σωστός στόχος αν με ρωτάτε.

Περπατούσα στον διάδρομο και πήγαινα προς την έξοδο μέχρι που είδα τον Άγγελο να με πλησιάζει χαμογελαστός.

Γελα μου χαμόγελα μου απ....
Ναιι ναι φτάνει Φοίβη
Αχ τι μου συμβαίνει...

"Γειά σου Φοίβη,φευγεις?"

"Ναι ε...Έχω να διαβάσω"

"Θες να φύγουμε μαζί? Νομίζω μένουμε κοντά."

"Που ξέρεις που μένω?"

Όπα Αγγελε?!

"Θα συνεχίσεις να ρωτάς ή θα φύγουμε?

"Ναι πάμε"

Σε ολο τον δρόμο δεν μιλούσε απλά χαμογελουσε γυρνούσε και κοίταγε και μετά κοιτούσε τα παππούτσια του.

Awkward moment alert.!.!.!