Chapter 25

76 6 0
                                    

"Μαμά, πόσα αδέλφια έχει η Αναστάζια?" Είπα καθώς έκοβα την σαλάτα.

Ναι βοήθησα για το μαγείρεμα κρίμα είναι.

"Δεν ξέρω, λογικά 1-2. Αυτό πάλι που το πας? Ακούς εκεί Αναστάζια. Λες να είναι από καμιά Αγγλία? Να κάνει την τύχη του ο Αχιλλέας μας?"

ΑΧ καημένη, κοιμάσαι και θα τύχη σου δουλεύει. Ο Αχιλλέας μου ανέθεσε να το πω εγώ στην μάνα μας.

Throw back...
(Το πρωί της ίδιας μέρας)

"Εε Φοίβη?

"Μμμ?"

"Θέλω μια χάρη από σένα"

"Δεν θα γελάσω πολύ μπροστά τους το υπόσχομαι"

"Όχι,όχι αυτό"

"Αα οκ,τι τότε?"

"Θέλω να το πεις εσύ στην μαμά από που είναι η Αναστάζια"

"Ξέχασε το"

"Έλα ρε Φοίβη τώρα"

"Όχι Αχιλλέα θα φωνάζει έλεος μάθε επιτέλους να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου και να μην βάζεις εμένα ΠΆΝΤΑ να βγάζω το φίδι από την τρύπα"

"Άρα θα το κάνεις?"

Δεν πρόλαβα να πω λέξη.

" σε ευχαριστώ πολύ πολύ αδελφούλα"

Είπε και έφυγε.

Επιστροφή στο τώρα.

"Εμμ μαμά?"

"Ναι κορίτσι μου?" Είπε καθώς κοιτούσε το φαγητό στον φούρνο.

"Θέλω να σου πω κάτι,αλλά όταν τελειώσω δεν θέλω να ουρλιαξεις,ούτε να κάνεις χαμό. Εντάξει?"

"Εννοείται παιδί μου στρατιωτικος πράγμα"

*η μάνα μου θα έχει θέμα γιατί γενικά μεγαλοπιανεται και είναι λιγάκι ψηλομύτα*

"Λοιπόν,ξέρω την καταγωγή της Αναστάζια"

"Αλήθεια? Από που είναι?"

"Είν..."

"ΑΧ μην μου πεις...Αγγλία? Ήμουν σίγουρη!!"

"Όχι μαμά..." είπα πανικοβλημενη "και έφυγες" είπα αγαναχτησμενη.

Γαμωτο,γαμωτο.
Λοιπόν θα ξανάπροσπαθησω

"Μαμαααα μου,άκου να δεις πως έχει το πράγμα"

"Αχ μην μου πεις ότι έχει συγγένεια με τους γαλαζοαιματους,αχ είμαι ευτυχής που θα φανούμε πόσο αξιοκρατικη οικογένεια είμαστε"

Μια Νέα Αρχη💍🌹💕Where stories live. Discover now