Chapter 55

81 5 10
                                    

Πέρασαν 5 μέρες και ήρθε η ώρα να γυρίσουμε σπίτι μας. Είμαι τόσο ευτυχισμένη που το κοριτσάκι μου και εγώ είμαστε καλά. Την βάλαμε στο ριλαξ της και πήγαμε στο αυτοκίνητο. Το ριλαξ αυτό γίνεται και κάθισμα αυτοκινήτου και καρότσι. Τέλειο;
Την βάλαμε στο καθισματακι,δέσαμε την ζώνη κάτω από το κάθισμα και ξεκινήσαμε για το σπίτι.

Οι φίλοι και η οικογένειά μας δεν ξέρουν ακόμα ότι γέννησα. Θα τους κάνουμε έκπληξη θα τους φωνάξουμε σπίτι σήμερα το βράδυ και θα εμφανιστώ ξαφνικά χωρίς κοιλίτσα και μετά αγκαλιά με την μπεμπούλα μου.

Έγινα μητέρα,τα χρόνια περνάνε σαν ατμός,δεν θα άλλαζα τίποτα. Απολύτως τίποτα.

[...]

Πήγαμε σπίτι κάναμε ένα μπάνιο και έκατσα να θηλάσω το μωρό στο κρεβάτι. Τόσο υπέροχη αίσθηση να φροντίζεις για την ανάπτυξη του παιδιού σου από πρώτο χέρι.

Κοιμηθηκαμε λίγο και μετά ξύπνησα για να φορέσω κάτι καλό για να υποδεχτω τα παιδιά

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Κοιμηθηκαμε λίγο και μετά ξύπνησα για να φορέσω κάτι καλό για να υποδεχτω τα παιδιά. Έχω κοιλίτσα,δεν πειράζει. Έψαξα για κάτι αερινο. Και το βρήκα.

Ναι ένα ζευγάρι απλά σανδάλια

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Ναι ένα ζευγάρι απλά σανδάλια.
Κατά τις 8 ήρθαν κάθισαν στους καναπέδες με τον Θοδωρή.

"Που είναι η Φοίβη;" ρώτησε η Ευθυμία.

"Έρχεται τώρα ντύνεται" Είπε ο Θοδωρής μη μπορώντας να συγκρατήσει το γέλιο του.

"Να μαι και εγωωω" είπα καθώς μπήκα στο σαλόνι.

"Καλώς τ..."

"Τι πάθατε καλέ;"

"Φοίβη γύρνα λίγο στο πλάι"

Είχα βάλει μαξιλαράκι μέσα από το φόρεμα για να φαίνεται σαν κοιλιά.

"Μίκρυνε η κοιλιά σου ή μουφαίνεται;"

"Όχι βρε είναι ριχτό το φόρεμα και σου φαίνεται"

"Σωστά"

"Ωχ ξέχασα το κινητό μου μέσα πάω να το φέρω,περιμένω ένα μειλ από την δουλειά"

"Ναι ναι κάνε την δουλειά σου"

Πήγα μέσα και σήκωσα την μικρή από την κούνια της,την αγκαλιασα έβγαλα και το μαξιλάρι και κατευθύνθηκα προς το σαλόνι.
Πριν μπω πήρα μια βαθιά ανάσα.

"Ήρθααα"

Είπα και όλοι γύρισαν να με κοιτάξουν.
Έμειναν με το στόμα ανοιχτό. Και μετά άρχισαν να ουρλιάζουν.

"ΚΑΛΆ ΜΩΡΉ ΗΛΙΘΙΑ ΓΕΝΝΗΣΕΣ;" Είπε η Μελίνα και άρχισε να με πλησιάζει μαζί με την Ευθυμία.

"Χριστέ μου είναι πανέμορφη" Είπε ο Αχιλλέας βουρκωμενος.

"Αχιλλέα,κλαις;" είπα σαστισμενη.

"Ένα σκουπιδακι ήταν"

Τον αγκαλιασα. Του έδωσα την Βαλέρια και συνέχισε να κλαίει,Χριστέ μου είναι γλύκας.








Hello σταράκια μου! ❤
Τι μου κάνετε;
Η ιστορία αυτή τελειώνει σύντομα. Πολύ πιο σύντομα από ότι υπολόγιζα.
Περισσότερες λεπτομέρειες σύντομα...
Φιλακιααα 😙😙

Μια Νέα Αρχη💍🌹💕Where stories live. Discover now