~Hoofdstuk 32~

64 4 8
                                    

Dat klonk als... Dat klonk als Mia! Ik rende in de richting van het geluid, maar ik zag nog steeds geen hand voor ogen. "Mia!" Schreeuwde ik, in de hoop dat ze me kon horen. Ik kreeg geen antwoord. "Mia!" Schreeuwde ik opnieuw. Ik wachtte en toen hoorde ik haar. "J-jungkook!"

Ik keek rond, maar ik zag haar nog steeds niet. Ik haat regen. "Jung-" hoorde ik Mia's stem opnieuw, maar het klonk alsof ze halverwege gesmoord werd.

Ik rond met een bezorgde blik op mijn gezicht en toen zag ik haar. Zeiknat geregend zat ze op de grond, haar ogen waren gesloten. Het leek alsof er tranen over haar gezicht liepen, maar het kon net zo goed de regen zijn.

Ik stond stil voor een seconde en keek alleen maar naar haar. Toen pas kwam ik weer in beweging. "Mia!" Ik rende op haar af en zakte ik door mijn knieën. Voorzichtig nam ik haar in mijn armen. "Waarom zit je hier op de grond?"

Mia opende langzaam haar ogen en keek me aan, het viel me nu op dat het inderdaad tranen waren op haar gezicht. "Jungkook, hij is hier." Zei ze fluisterend, terwijl ze schichtig om zich heen keek. "Hij is gestoord, Jungkook."

Ik keek haar niet-begrijpend aan. "Over wie heb je het?"

Mia deed haar mond open on te antwoorden, maar werd afgekapt. "Leuk dat je het vraagt. Ik dacht dat ik de enige gestoorde gek was die achter jullie aanzat, maar zoals je het zei klonk het alsof ik concurrentie heb gekregen." Zei iemand op ijzige toon. Ik herkende die stem ergens van...
En toen drong alles tot me door. Hij had ons gevonden.

"Wat wil je van Mia?" Vroeg ik.

Josh lachte. "Ik wil alleen maar weten waarom ze me alleen heeft gelaten, dat is alles."

Ik fronste. "Hoezo? Je hebt zelf haar reis naar mij toe betaald."

Het was Josh beurt om te fronsen. "Denk je nou echt dat ik dat zou doen? Dat waren allemaal leugens. Ze heeft het allemaal zelf geregeld, zodat ze van me kon weglopen. En toen ik in de gevangenis zat kwam ze niet een terug. Denk je dat onze ouders trots op je zouden zijn, als ze je nu konden zien, Mia? Het enige-"

Ik kapte hem af, toen Mia harder begon te snikken in mijn armen.

"Heb je ooit weleens naar jezelf gekeken?" Riep ik woedend. "Denk je dat jullie ouders trots zouden zijn op jou? Dat ze zien dat je dronken wordt en je zusje slaat?"

Josh' blik werd woedend. "Dat neem je terug."

Lost Stars (Jeon Jungkook ff)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu