Hakan'ım

29.1K 635 53
                                    


Yasemin ağlamaktan ağrımış gözlerini zorlukla açtı yaşıyor olmanın verdiği huzursuzluk vardı içinde ayılmaya çalışırken kanepede uyuyan Aras'ı göz hapsine almıştı koca cüssesiyle sığmamıştı o küçük yere o uyurken hemen üzerindeki gelinliğe dikkati çekildi baktı ve ofladı hemen böyle mi uyumuştu gece? Üzeri de örtülmüş.

Yataktan zorlukla kalkıp ses çıkartmadan banyoya geçti gözlerinin altı mor halkalarla çevrilmişti. Makyajı da akmış, saçlar darmadağın... Canavara benzediğini düşündü saçları da bu yolunmuş haliyle yüzünün hali kadar nasibini almışa benziyordu.

Gelinliğini çıkartıp ılık bir duşa girdi iyice temizlenip kendine gelmeye çalıştı kolay değildi şu bir kaç haftadır yaşadıkları. Canını çok sıkmışlardı haketmediği şeyler yaşamıştı ve yaşadıklarını, şu anki durumunu düşündükçe gözlerinden yaşlar biraz daha süzüldü.

Elinde kahvelerle dedesinin çalışma odasına geçti Yasemin içeride amcası ve babası da vardı her zamanki gibi yemekten sonra çıkıp odada  iş konuşurlardı. Kapıyı çaldı usulca...

"Dede kahve yaptım size müsait misiniz?"

Kapıda öylece dikiliyordu Yasemin mahçup bir sekilde çünkü dedesi ters bir adamdı sağı solu olmayanlardan.

"He getiresun kizum ellerine sağluk."

"Afiyet olsun"

Kahveleri verip odadan çıkacakken dedesinin seslenmesiyle kapıda kalakaldı.

"Buyur dedem birşey mi istedin?"

"He sen git anana deyiverde yarun akşam senu istemeye geleceklerdur hazurlik yapsun"

Yasemin söylenenleri idrak etmeye çalıştı.

"Nasıl yani dedem?"

"Kizum işte seni istemeye gelecekler da ne nesi?"

Yasemin babasına baktı, babası fazla yadırgamadı bu durumu demek herkes ayarlamiş ama kendine sormak isteğinde bulunan olmamış.

"Baba birşey demeyecek misin? Ne demek istemeye geliyorlar?"

Ebin büyüğü dedesiydi ve o ne derse o olurdu Yasemin bunu bilsede basbsının karşı koymasını bekledi.

"Yasemin dedeni duydun diyecek birşey yok annene söyle hazırlık yapsın!"

Yasemin duyduklarının gerçek olmamasını istedi kendinin duşünceleri istekleri önemsenmemişti ve bunu kabul edemezdi.

"Kim geliyor istiyor? Kilmle evleneceğim bilmiyorum ama önemi yok dimi dede!!! Siz kendi kararınızı kendiniz vermişsiniz bana fışki yemek düşer dimi?"

Sinirlerine hakim olamayıp ses tonuna dikkat etmeden konuşmaya başlamıştı birden esip gürlemeye başlamıştı babası da.

"Doğru konuş Yasemin karşındaki senin deden!!! Nasıl uygun gördüyse öyle olacak"

Babasının bu sözlerine karşın ateş saçan gözlerini dedesine dikti oğlunun kendine söz hakkı vermeden kızına haddini bildirmesinden memnun kalmış haliyle koltuğuna biraz daha yaslanarak gerildi.

Yasemin odadan çıkıp aşağıya inerken merdivenlerin başındayken aşağıdaki kalabalığa göz gezdirdi herkes gürültüye ayaklanmış neler olduğunu anlamaya çalışıyordu Yasemin hiçbirsey demeden elindeki tepsiyi bırakmak için mytfağa geçti annesi de arkasından geliyordu.

Yasemin (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin