Yasemin (Tamamlandı)

Timsah Göz Yaşı

Ortalık yangın yeriydi kalbi sıkışıyordu Yasemin'in içi icine sığmıyordu, nefes alamıyordu o bile haramdı.
Ölmüştü Defne dün gece aynı kaderi paylastığı ablası artık yoktu olmayacaktı.
Merdivenlerden düştü dediler, beyin kanaması geçirmiş öyle dediler. Ablasının haberini alır almaz dünya başına yıkıldı Yasemin'in.

Onu bu sabah toprağa vermişi içi acıya acıya ardindan ne dualar etmişti bir yandan da seviniyordu artık huzurlu olacaktı güvende. Kimse onu incitemeyecekti.

Yasemin ortalıktaki tabakları toplamaya koyuldu herkes gitmişti Ayşe hanım hüngür hüngür ağlıyordu ve onun ağlaması sinirlerini zıplatiyordu Yasemin'in.

Tepsiyi sinirle masaya bıtakti ve yengesine baktı.

"Ağlama Ayşe Hanım kızını oynaya oynaya gönderdin ölüme!"

Kimse Yasemin'den böyle bir çıkışma beklemiyordu.

"Bak hele bağa acumiz derindur sende kapatasun çeneni!!!"

Bu evde kimsede vicdan yoktu.

"Millete dökdünüz timsah göz yaşlarınızı biz bizeyiz surada ne olduğunuzu biliyoruz gerek yok artık ağlamanıza"

Kaan yerinden hışımla kalktı ve Yasemin'in üzerine yürüdü.

"Bana bak!!! Doğru konuş"

"Doğruyu konuşuyorum zaten!!! Şimdi mi gerçekleri yediremiyorsunuz gururunuza?"

Altta kalmayacaktı Kaan'ın adamlık taslaması da sökmezdi ona.

"He cevap versenize!!! Ablamı siz öldürdünüz üzerinizde kalan hakkını nasıl ödeyeceksiniz? He amca? Dede? Konuşsanıza"

Kaan daha fazla Yasemin'in konuşmasını kaldıramıyordu Hatice Hanım birden salona girip kızını tuttu.

"Hepiniz güle oynaya gömdünüz o kızı daha yaşarken cehenneme attınız şimdi hiç aglamayıp zırlamayın!!!"

Hatice Hanım kızını götürmeye çalışsa da olmadı Yasemin yıkmıstı ortalığı masaya koyduğu tepsiyi Kaan'a fırlattı.

"Abiliğinden utan! Adamlığından kanınız bozuk hepinizin ablama yaptınız yetmedi içinize sinmesi bana da yaptınız aynısını!!!"

Ve birden gülmeye başladı kahkaha ata ata herkes Yasemin'in delirdigini düşündü ona baktı.

"Merdivenlerden düşmüşmüş inandinız di mi? O ayyaş kocası mı itti acaba? Yoksa dayanamayıp kendi canına mı kıydı? Katilsiniz hepiniz katill!!!!"

Sandalyelerin her birini bir tarafa attı canı acıyordu ve onların ağlamasını kaldıramıyordu.

"Ne istiyorsunuz daha he? Bende mi kıyim canıma ben de mi atim kendimi merdivenlerden?"

Hatice Hanım kızının bu laflarına ağlarken gürültüyü duyan Aras gelmişti eve Yasemin'in her bir dediğini duymuştu ortalığı savaş alanına çevirmişti birden kucağına alıp salondan çıkartmaya çalıştı.

"Bırak!!! Daha söyleyeceklerim bitmedi bırak! Ablamı birlik olup öldürdü onlar! Oynaya oynaya öldürdü! Birak!!!! Ne o kadın ne de o adam... Anne de baba da olmayı hak etmiyor!!!!"

Aras onu odaya sokup yatağa koyduğunda Yasemin hıçkıra hıçkıra ağladı. Aras gözlerindeki yaşları silerken daha çok ağladı.

"Bir tanem aglama güzelim dayanamam ben o yaşlara. Yasemin'im ağlama."

Aras onunu olmamasına dayanamazdı birde intihar edim diyordu. Bu kız delirtecekti bu adamı.
Yasemin sakinleşmiyordu agladıkça ağladı Aras'ın dizine yattı yavaşça Aras ise saçlarını oksayıp sakinleştirmeye çslıstı.
Içeriye Hatice Hanım girdiginde kızını o halde görmeye dayanamadı içi kanaya kanaya ağlıyordu.