Yasemin (Tamamlandı)

Sana Emanet

Arabasını yayla evinin önüne geldiğinde durdurdu ışıklar hala yanıyordu kendine gelip cesaret topladı ve merdivenleri çıkıp kapıyı çaldı bir süre sonra açılan kapıda Hakan karşısında Aras'ı görmeyi beklemiyordu. Eceline mi susamıştı da bu adam gelmisti kapısına.

"Ne ariyon lan sen burada? Sabah dovmedim yüzünü mü dağtim istiyon?"

Aras öylece baktı ona. Bu adam neden bu kadar tersti? Kızın abisiydi sonuçta tabi sert olacaktı. Ama Aras sakince davrandı karşısındakine.

"Konuşabilir miyiz?"

Hakan tek kaşını kaldirıp ona baktı sonra biraz sağa çekilip içeriye girmesi için yol verdi Aras içeriye geçip koltuğa oturdu ne konuşacaktı? Söyleyeceklerini kafasında toparlayamıyordu bir türlü.

"Götürme onu? Yasemin'i götürme. Başka birsey istemiyorum."

Birden konuya daldı bodoslamasina Hakan söyledigine gülüp karşısına oturdu adamın cesareti hoşuna gitmişti ama bu kadar cesaretli olmasına gülüyordu.

"Hadi ya... Eee şimdi de nedenini söyle. 'Kocasıyım izin vermem' dersen ağzin burnun yer değistirmiş bir şekilde çıkarsın bu evden"

"Seviyorum onu ilk gördüğüm günden beri seviyorum. Beni onsuz bırakma."

Hakan böyle bir cevap beklemiyordu ceyran çarpmış gibi oldu uzanıp masadan kahvesini aldı ve bir yudum içti.

"O seni sevmiyor."

"Biliyorum evet sevmiyor ama birgün sever umuduyla bütün ömrüm boyunca severim ben onu. Ama giderse yapamam başlamadan bitmiş olur."

Hakan'ın kafası karışmıştı.

"Ben yıllardır yokum neden biliyor musun?"

Aras olumsuzca başını salladı.

"Kuzenimi de Yasemin kadarken verdiler sevmediği bir adama ve karşı gelemedim yediremedim adamlığıma çekip gittim ardima bile bakmadan şimdi yıllar sonra kardesime de aynısını yaptıklarinı öğreniyorum ve emin ol mutsuz olmasına dayanamam alır giderim"

Aras bu kadar zor olacagını tahmin etmedi şuan eksileri oyniyordu kazanma ihtimali yoktu bile elini saçlarının arasına gecirdi caresizce.

"Gider seninle allah kahretsin ki Yasemin arkasına bile bakmadan gider. Senin yılladır yokluğunun özlemi var içinde ama ben o mutlu olsun diye kendimden bile vaz geçerim yeter ki gitmesin."

Hakan tek kaşını kaldırdı afilli sözleri adamın ağzı iyi laf yapiyor ama bunlar Hakan'ın umrunda bile degildi.

"Yarın sabah annemden helallik alıcam gelmek isterlerse arkama bile bakmaz götürürüm ama istemezlerse Yasemin sana emanet gözünden bir yaş akarsa burnundan fitil fitil getiririm"

Aras yıkılmıstı çünkü gidecekti Yasemin abisini seçecekti. Ayağa kalkıp çıktı evden yol boyunca kafası bir milyon olmuştu Yasemin'in olmamasına nasıl dayanacaktı?

Eve geldiğinde odaya çıktı Yasemin hala uyuyordu yanına yatıp karısını belinden sararak kendine çekti saçlarını kokladı doya doya öptü son geceleriydi belki Yasemin rahat uyumak için arkasını döndü başını yasladı Aras'ın göğsüne Aras daha çok öptü kadının saçlarını huzursuzdu içi ama kollarında olması bir nebze olsa da huzur veriyordu.

"Gitme kadın!"

Yasemin üzerindeki kefenine baktı ne kadar da yakışmıştı? Merdivenlerden indiginde annesinin elini öptü baska kimsenin elini opmedi. Babası ise elinde kırmızı kuşakla bekliyordu.