BANA "SENİ SEVİYORUM" DE (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 7

Öğlen 12, 1 lere kadar uyuyan Ada gitmiş yerine sabahın 8inde kalkan, kalktığı yetmezmiş gibi birvde üstüne tüm gün boyunca Deniz'i düşünen Ada gelmişti. Değişmiştim. Gerçekten çok fazla değişmiştim. Yeni Ada herkesin olduğu gibi annemin de dikkatini oldukça çekiyordu. Denizlerin bize geldiği cumartesi gecesinden sonra böyle olmamsa gözünden kaçmamıştı. Odama dalmış, günlerdir kendime bile itiraf edemediğim şeyi tek sefede söylemişti: "Sen Deniz'e aşıksın." "Ne aşkı anne ya?" "Hadi hadi annelerden kaçmaz. Zaten küçükken oynadığınız evcilikte de sen anne oluyordun çocukcağızı da zorla baba yapıyordun." Haklıydı kadın şimdi. Her neyse. " Anne bak sen de dedin işte. ÇOCUKKEN. Aramızda hiçbir şey yok. " "Hah! Kızım ben de babanı ilk tanıdığımda 'sevmiyorum' diye inatlaşıyordum. Ne oldu bak şimdi evliyiz işte." Anneme bunların gerçek olmadığı hakkında bir sürü yalan uydurup odamdan kovduktan sonra yatağıma uzandım. İyi bir uyku çekmeye hazırlanıyordum ki duyduğum seslerle doğruldum. "Kim var orada?" Odama bakınıp konuşan kimseyi göremediğimde konuşanın sağ omzumdaki melek ile sol omzumdaki şeytan olduğunu anladım. Ay bak şeytan dedim yine Supernatural geldi aklıma. "Aşıksın işte kızım. A-Ş-I-K. Sana dostum dediğinde ne hale geldin hatırlamıyor musun? O senin için çocukluk arkadaşından çok daha fazlası artık." Diye haykırdı meleğim. Hayır, abi sen meleksin senin mantıklı taraf olman gerekmez miydi? "Saçmalama kızım! Okula yeni gelen eziğin teki işte. Hayır tamam aşıksın. Çıktığınızı düşünsene. Çocuğun adını bir sizin sınıf biliyor. Tüm popülariten puff. Buhar olacak." Ne diyeceğimi ne yapacağımı bilemiyordum. Haklı olan kazansın.

***

---Kimin haklı olduğu da kazandığı da belliydi en başından. Eğer bugün beynini değil de kalbini kullansaydı iste asıl o zaman yenilmiş olurdu. Fakat bu Ada'ydı. O hep mantıklı düşünürdü. Duyguları hep ikinci plandaydı. En son ne zaman gerçekten gülmüştü hatırlamıyordu bile. Ama kimin kazanacağı belliydi işte. Eski ada dönecekti.---