BANA "SENİ SEVİYORUM" DE (DÜZENLENİYOR)

BÖLÜM 12

Selaaaaam :D yeni bolumle karsinizdayim. Begenmeniz dilegiyle.. Ciddi anlamda yardimci olan Batu'ya coooook tesekkurler iyi ki var jsjjsjjs
********************************************

Fizik dersinden çıkan biri olarak huysuzdum zaten. Bide Deniz'in söylediklerine iyice moralim bozulmuştu. Sinirlenmemiştim aslında uzulmuştum. Herkesin karşısında duygusuz gozuken ben Deniz karşısında eriyip gidiyordum. Bu kucuklukten beri böyleydi. İstediği her oyunu oynuyodum. Karşı koyamıyordum. Ben böyle biri değildim. İstekleri yapan değil yaptırandım. En çokda neler yapabiliceğini düşünüyorum ama sanırım bişey yapmaz. O benim gibi değil insanları umursayan biri. İçimin dışarı yansımış ve bi beden haline girmiş, mucize biri o. Benim gibi kotu bişey yapıcagını sanmıyorum yani kuçukluğundeki gibi kaldıysa yapmaz.

***

Deniz'in anlatımı

Geldiğim kısa sure içerisinde okula ve burdakilere alışmıştım hatta oyle alışmıştım ki buraya denize hesabını verebilecek kadar.. Bu oyun karşılıklı devam ediyordu ve sıra bendeydi. Ada fazla zekiydi. Sürekli ileriyi dusunurdu. Ama sanırım şu an yapacaklarımı bilmiyor. Açıkçası bende bilmiyorum. Beni "babamla" kuçuk duşurmuştu. Yapmak istediği buydu ve ulaşmıştı. Peki benim yapmak istediğim ne? Onu kuçuk duşurmek mi tabiki hayır bu çok... Bu çok aptal ve çocukça. Evet Ada yaptığıyla gozumde aptal ve çocuk. Bense ne aptal nede çocuğum. Bu yüzden onu başkalarının önünde kuçuk duşurmeme gerek yok. Kendi içinde cezasını çeksin yeter.

***

Ada'nın Anlatımı

Eve gittiğimde annem evde değildi. Anlatmıştım bi ara sanırım "resimle ilgileniyorum" diye birde bunun yanında profesyonel yüzücüyüm. İnsanlardan çıkaramadığım hırsımı, sinirimi kulaçlarımla havuz suyundan çıkarıyordum. Havuzda özgürlüğüme ulaşıyordum. Fakat 2yıl önce ağır bir havale geçirmiştim. Ve günlerce hastanede kalmıştım. Bu yüzden annemin gozunde en ufak bir "grip" bile ölümcül hastalığa yol açabilir. İçinde korku kaldı heralde kadıncağızın. Havuzda mikrobu, temizlenmesi, usutmesi derken annem için "hastalık" sebebi oluyor. Bende 2 yıldan beri sadece yaz aylarında devam ediyordum. Ona da tatillerden fırsat bulabilirsem. Demirtaş ailesinden olduğumdan her kulüp beni istiyordu nerdeyse. Hepsi para manyağı. Her neyse konu nerden nereye geldi. Zaten Deniz'e sinirim bozuktu. Annemde evde yokken gidiyim havuza dedim. Ve evden hızlıca eşyalarımı alıp site kapısındaki Murat abiye beni havuza bırakması için rica ettim. Ceren'e anlatıcak halde değildim. Yalnız kalmak en iyisiydi. Umarım çok dolu değildir.

***

15-20 dakika sonra gelmiştik. İçeri girdiğim gibi tüm bakışlar benim üzerimdeydi ve ben bundan nefret ediyordum. Sanki ilk defa görülen biriyim gibi bakıyorlar. Sadece birazcık(!) fazla zenginiz. Aah! Hadi ama buradaki çoğu kişinin durumları bizim kadar iyiydi. Buraya gelebiliyorlarsa iyi olmaları gerekir. Sanırım bazen az önce dusunduğum "para manyağı" insanlardan farkım kalmıyor. Ama bunlar gerçekler ve durumumuzun iyi olduğunu tüm ülke biliyor. İnsanların taciz edici o bakışlarına maruz kalarak soyunma odalarına geçtim. Uzerimi değiştirdikten sonra eski kulüpten Eymen'i gordum. Sağlam çocuktu ve cidden iyi yuzuyordu. Yanına gidersem birlikte yuzebilirdik. Cidden özlemiştimBu aralar farklı birilerine cidden ihtiyacım vardı. Ve o farklı biri bana el sallıyordu. Tabiki yanına gittim ve resmen ustune atladım. Çocuk yıllardan beri yuzuyo. Kaslara bak beni kimleri taşısın dimi. Yere indirdi sonra da 1-2 dakika oyle sarıldık. Oyle sıkıyordu ki kemiklerim kırılabilirdi. Buna rağmen iyi geliyordu. O Deniz denen çocuk kendini ne sanıyodu? saçma sapan şeyler soyluyodu bugüne kadar kimse bana bişey yapamamış o mu yapıcak allahım yaa aslında asıl salaklık bende onun için sinirimi bozdum lan şu an beynim yerine geldi resmen. Ceren'in demesiyle beynimi resetledim. Allahım bu kız nasıl kelimeler kullanıyo beynimi resetlemekte nedir. Gittikçe ona benziyorum ne yazık ki. Geçen gün de ustume yemeğin ketçap mayonezini doktum. Benzemem dimi ona yok ya benzemem heralde oof. Bi anda ne kadar çok şey düşünüyorum en son Eymenle sarılmamızdan bahsediyordum. Yani en son sarılıyorduk şimdi ise tutmuş elimden beni havuza goturuyodu. Eymen tıpkı benim abim gibiydi. Olmayan abim mi demeliyim? Keşke abim olsa dediğimde Eymen "ben varım lan abiye ihtiyacın yok senin" demişti. 2yıl once geçirdiğim havale sonucu yuzmeye devam etmediğimden hiç goruşememiştik. Yılların acısını çıkarmak gerekli :)) Şimdiyse kuçuk bir çocuk gibi hadi lütfen yarış yapalım diyordu. Bu kadar aradan sonra onu kıracak halim yoktu. Hatta iyi bile gelebilirdi. Havuzun kenarına geldik tam atlayacakken beni durdurdu ve kaybeden kahveleri ısmarlar dedi. İşte bu oda beni özlemişti. İki kulaç attıktan sonra hemen yorulmuş ve nefesim düzensizleşmişti. Eymene baktığımda dönüşü tamamlamak uzereydi ilerlemekten vazgeçip geri dondum ve Eymen'e yetiştim. Kahveleri ısmarlayan bendim. Bol kahkahalar eşliğinde soyunma odalarına doğru gittik. Bu çocuk cidden iyi gelmişti bana.

***

Cafeye gittiğimizde Eymen'in karşısında tamamıyla eski Ada oturuyodu. Ben bu kızı seviyordum. Ama sanırım yine de Eymen bişeyler olduğunu anladı. "Anlatsam mı acaba" diyekıı düşünürken bi andan ağzımdan kaçı verdi sözcükler. Duzgun dişlerini, tapılası parfümünü, ve o mükemmel gözlerini anlatırken buldum kendimi. Herşeyde onu buluyordum. Her seferinde gözlerim gözlerini arıyordu. Ama nefret ediyordum. Hiç birşey yokken beni bırakmıştı. Beni yanlız bırakmıştı. Hiçbişey demeden defolup gitmişti. Bebek olsakta uzulduğumu hatırlıyorum. Ve şimdi gelip bu kadar kolay hayatima giremez. Onu hala cok sevdigimi saniyordu. Hayır. Hala ona çok kizgindim. Ne de olsa birakip gitmişti. Birde bunun uzerine yetmezmis gibi hiçbirşey olmamiscasina yanima gelip beni sinir etmisti. Ben ise intikamimi cok aci almıştım. Eymen dediklerim karşısında şok olmuş gibiydi. Sanırım oda annem gibi aşık olduğumu düşünüyordu. Ama değildim. Ben ona kızgındım. Gitmesini umursamıyorum bile artık hangi hakla o kadar insan içinde "dun gece sizin evde" cümlesini kullanabilir ki? İnsanları taktığımı duşunmeyin sakın tek lafımla susturabilecek potansiyele sahibim. Ama yine de istemezdim oyle bişey olmasını. İncinmiştim. Eymense bunun farkındaydı. Lanet olsun ki Denizle kavga edebilirlerdi. İki önemli insan, ikisi birbirinden nefret ediyor. Tek amaçları var. Ada'yı mutlu etmek. Ne klasik hikaye ama. Benim hayatım klasik olmaktan çok uzaktaydı. Böyle bişey olamazdı.