Deniz'in anlatimi;
Yillar sonrasinda Türkiye ye kesin donus benim icin bambaskaydi. Isvicre'ye giderken Ada'dan ayrilmak istemiyodum ama annemlerin "orda daha cok arkadasin olacak, ordaki okul daha buyuk" gibi 2 sozune inanivermistim. Kucukluk iste. Kimse benimle, Ada gibi evcilik oynayamiyodu. Bunu daha cok anlamaya basladim. Sonra 14-15 yaslarina geldiğimde sosyal medyalar sağolsun Ada'yı araştırmaya başladım o gunden beri de takip ediyorum zaten. Öğrenebildiğim kadarıyla çevresi olan bi kızdı. Arkadaşları tarafından sevilen.. Yine de beni tanimasini umut ediyodum. Ama dusundugum gibi olmadi. Beni, cocukluk askini tanimadi. Gerci bana koyan o degil. Bana koyan, benimle kavga etmesi, yanina oturabilecek kadar onun seviyesine cikmadigimi dusunmesi. Son yaptigi ise hayallerimi, beni, bizi bitiren oldu. Soyledigim o sozden sonra kizacagini, kavga edecegimizi biliyordum. Zaten bunu bile bile oyle demistim. Kizinca daha guzel oluyordu. Ben onu oyle daha cok seviyordum. Sakinlesmek icin derin derin nefes alip verişleri ve bunu yaparken aralanan dudaklari, catilan kaslari, kahverenginin en guzel tonuyla uyum icerisinde olan, her kızın sahip olmak isteyecegi uzun kirpikleri... tum bunlar ayri ayri beynimin her bir kosesine kazindi. Kaybetme korkusu mu, yogun bir sevgi mi, yoksa ask mi bilmiyorum. Belki de hepsi. Kafanizda kurdugunuz duvarların icerisindeki erkeklerden cok daha duygusal ve farkli olduğumu biliyorum. Zaten biz Ada ve Deniziz. Farkliyiz. Ve farkli bi hayatimiz var. Mesela hangi normal insan babasinin yedigi boklar icin cevresinde rezil bi duruma duser ki? Elbette ben. Hic yakistiramadim melegime boyle bir seyi. Onu oyle iyi taniyorum ki.. bunu istemeyerek yaptigini biliyorum mesela. Acikcasi simdi bunlari dusunmek yerine bu durumu nasil toparlicagimi dusunmeliyim. Cildiricam yaa. Kim bilir nerden ogrendi. Gerci bir "Demirtas" icin zor olmasa gerek. Bunu ben bile yeni yeni ogrenmistim. Simdiyse tum okul biliyordu. Evet simdiye kadar nasil bu kadar sakin kaldigimi merak ediyorum. En son gozlerinden bahsediyordum. Sanirim normal. Simdi bunlari dusunmek yerine bu olayi nasil toparlicagimi bulmam lazim.
![](https://img.wattpad.com/cover/19953098-288-k795792.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BANA "SENİ SEVİYORUM" DE (DÜZENLENİYOR)
Literatura FemininaHerkesin bir hayali vardır. Gerçekleşmesi için canını bile ortaya koyabileceği. Sanırım o “herkes” den olamayacağım asla. Çünkü benim hayal edecek, isteyecek hiçbir şeyim yok. Mükemmel bir ailem, harika derslerim var. Okulumun en popüleri, şehrin en...