Bu özel bölüm daha sonra neler olduğunu merak edenler ve kibar şekilde özel bölümler isteyenler için geliyor!!! Tabi ki daha sonra bir özel bölüm daha yazacağım size :)))
Angelina heyecanla karışık odasına baktı. Toplayacağı başka ne eşyası kalmıştı?
Ayakkabılar? Almıştı.
Kıyafetler? Almıştı.
Dolabında saklanmasına izin verilmeyen eşyaları da yatağının altından çıkmıştı. Geriye de pek bir şey kalmamıştı işte.
Son olarak yatağını topladı. Geçirdiği aylar boyunca burada öğrendiği en güzel alışkanlığın yatağını toplamak ve kendini herkese düzgün göstermek için iyi bir özellik olduğunu düşünüyordu. Artık kafasında ikinci bir ses olmadığını biliyordu. Zaten iyileşiyor olduğunu kendisi bir ay önceden fark etmişti. Burada kalmak günler geçtikçe anlamsız olmuştu. Bugünü de sabırsızca beklemiş ve sonunda ailesi gelip onu almak istemişti.
Valizini sürükleyip odasından çıkardıktan sonra etrafına bakındı ve tam da burnun dibinde o hiç sevmediği kaba saba, uzun boylu hemşireyi gördü. Birbirlerine asabi birer bakış attıktan sonra kaba saba hemşire önde Angelina arkada yürümeye başladılar ama bu bile Angelina'nın keyfini kaçırmaya yetmedi. Çıkıyordu ya sonuçta. Bu mutluluk ona yeterdi de artardı bile.
Koridorun sonunda ailesini görünce sevinçle onlara koştu. Annesine uzunca sarıldı. Babası sımsıkı kucakladı kızını. O çok sevdiği evinin kokusu burnuna yeniden doldu Angie'nin. Artık ilaç kokularını bir kere daha yoğun bir şekilde almayacaktı. Artık sadece doktorun ona önerdiği birkaç tüp ilaç ve birkaç düzine iğnesi olacaktı. Kendini kötü hissederse ki asla hissetmek istemiyordu. Beyninin ona bunu yeniden yaşatmasına izin vermeyecekti. Eğer böyle bir durumla yeniden karşılaşırsa buraya yeniden geleceğine ve ailesinden hiçbir sırrını saklamayacağına söz verdi.
Dışarı çıkıp da özgür havayı selamlayınca anladı orada ne kadar uzun kaldığını. Boşa zaman geçirmişim diye düşündü. "Hayatımdan koskoca altı ayımı çalmışım." diye mırıldandı kendine. Sonra arabanın yanında bekleyen uzun boylu, havalı oğlanı gördü. "Gilinsky!" diye çığlık attı. Gilinsky havalı bir şekilde güneş gözlüğünü çıkarıp ona baktı ve kollarını kocaman açtı. En iyi arkadaşlarından bir tanesine koşarken uçtuğunu düşündü. Sevinçle boynuna atlayacağı sırada arkasından sarışın bir kafa uzandı Gilinsky'ın. Johnson mıydı o da?
Durdu. Aklına o berbat gece geldi. Son anda Angie'nin kurtulmasına yardım eden arkadaşları bugün onu yalnız bırakmak istememişlerdi.
Gözleri yaşardı. Koşup ikisine birden sarıldı. Sımsıkı. Bir daha asla bırakmayacağına söz verir gibi. "Aramıza yeniden hoş geldin Angelina Halley Rain Worners." diye mırıldandı oğlanlar. Onlar da sözleşmiş gibiydi ve bu Angelina'nın oldukça hoşuna gitmişti. Angelina keyifle kıkırdadı. Artık onlar olmadan hiçbir yere adım atmayacağına emindi. Yanında iki koruyucu meleği vardı.
Fakat kontrol etmesi gereken şeyleri yine tek başına yapacaktı...
