SERSERİ PATRONUM.

2.bölüm

bir elin beni dürtmesiyle, gözlerimi araladım karşımda ayşegül vardı ''tatlım kaç saat oldu hala niye burdasın?'' gözlerimi ovuşturdum ''aren bey, bunları bilgiseyara  geçirip sonra onları ona e-mail'le atmamı istedi.'' ardından ayşegül cevapladı ''hadi beraber yapalım da çabucak bittsin.'' gülümsedim  ve başımla onayladım. Ayşegülle beraber dosyaları halletmeye başladık geçen bir saatin arkasından tüm dosyaları bitirmiştik. Ayşegül olmasa bir saate zor bitirirdim,gülümseyip ayşrgüle döndüm ''teşekkür ederim ya, sende olmasan hayatta bitiremezdim.'' ayşegül elini omzuma atıp güldü benle beraber ''lafı bile olmaz,bir dahakine sen bana yardım edersin hem ödeşiriz.''   '' tamam anlaştık ama şimdi kalkalım baksana çok geç oldu hem yorulduk.'' ayşegülde beni onaylayınca beraber ayağa kalktık ve çıkışa doğru ilerledik. ''hera bir şey soracağım.'' kafamı ayşegüle çevirdim ''tabi sor bakalım'' ''aa şey, ben yani evimi boşaltmak zorunda kaldım da bir süre sende kalsam? Sadece bir kaç gün.''  ''tabi kalabilirsin sen de mi tek başına yaşıyorsun? ailen?'' ayşegül ardından cevap verdi ''ya onlar Alanyadalar  bende işte burda kalıyorum iş yani..'' kafamı anladım dercesine salladım. ''O zaman ilk senin evine gidelim kıyafetlerini alalım. Ordan benim evime geçeriz olurmu?''  ''tamam olur,çok teşekkür ederim heracım en kısa zaman da bir ev bulacağım.'' gülümsedim. ''lafı bile olmaz,hem sende bügün bana yardımcı oldun.'' gülüşerek şirketten çıkıp ayşegülün evine ilerledik. Sahi aren beyi pek fazla görmedim bügün ayşegülden duyduğuma göre çok sık gelmezmiş gelsede işlerini halledip çıkarmış hemen.. ben bunları düşünürken ayşegülün evine gelmiştik bile ''sen git al eşyalarını, ben burda beklerim.''   ''tamam on dakikaya gelirim.'' o çıkarken bende kapıda beklemeye başladım tüm eşyalarını alınca ayşegül aşağı gelince onla beraber evime yürüdük yaklaşık on beş,yirmi dakika sonra evime gelmiştik içeri geçtik. ''işe benim evim..''  ''evin çok şirin hera.'' gülümsedim öyleydi ''teşekkür ederim,hadi geç otur bende yiyecek bir şeyler hazırlayayım'' o da benle birlikte mutfağa gelince en pratik patates kızartması ve köfte yapmıştık bir yandan yerken bir yandan sohbet ediyorduk. ''ee hera sevgilin yok mu? ya da bir arkadaşın..??'' ''hayır yok yani arkadaş olarak tek sen varsın şuan.'' arkadaşımın olmamasının sebebi lise yıllarımda olan bi olay yüzündendi ve annem hep bana arkadaşını iyi seç bir kaç tane olucağına bir tane dostun olsun yeter derdi  ''peki senin?''  ''malesef ki benimde yok aslında vardı ama işte sevgilim yakın sandığım arkadaşım.. ay neyse uyusak mı artık?'' başımla onayladım salona çarşaf,örtü,yastık götürdüm. ''umarım rahat edebilirsin.'' gülümsedim ''ederim rahat,tekrardan teşekkürler hera çok sağol.''  ''önemli değil ayşegül artık teşekkür etme hadi iyi uykular'' ışığı kapatıp odama geçtiim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım... 

******

Sabahın ilk ışıklarıyla gözlerimi araladım aynada kendime baktım oha bu ne ya insanlar korkar benden şu saçıma tipime bak söylene söylene odadan çıkıp banyoya ilerledim ayağıma bir şey takılınca tekrar konuştum ''ay ya,bunu kim koydu buraya ama.'' arkamdan gülme sesi gelince o tarafa baktım ayşegül bana bakarak kahkaha atıyordu. ''gülmesene ya sende'' banyoya girip duş aldım. Saçlarımı kurutup hiyceklerimi elime aldım krem rengi bir etek, siyah kısa kollu badi spor ayakabılarımıda giyindim,saçlarımı düzleştirdim telefonumu da alıp aşağıya indim. Ayşegül çoktan hazırlamış beni bekliyordu. ''Hadi hera çıkalım artık, geç kalmak istemeyiz yanii..'' güldüm beraber iş yerine yürüdük, gelince okendi masasına bende direk mutfağa geçtim aren beyin kahvesini hazırlayıp odasına girmek için kapıyı çaldım. İçeriden ''gel.'' sesini duyunca girip kahveyi masaya bırakıp geri çekildimve bügünün planını söylemeye başladım ''bügün bir toplantınız var ve haluk arslanoğullarıyla özel olarak görüşmeniz. Son olarakda akşam saat 21:00 da aile yemeğiniz.'' deyip elimdeki defteri kapattım ve aren beye baktım. ''tamam hera çıkabilirsin.'' içimden söylendim hani biz insanlar teşekkür ederim,rica ederim,günaydın,iyi günler gibi terimler kullanırız.!!. Odadan çıkıp kendi odama geçtim yarım saat sonra toplantı vardı defterimi ve tableti elime alıp hazırlıkları yaptım odadan çıktığımda aren beyde benimle aynı anda çıkmıştı. Başıyla önden ilerleme mi söleyince bende önden ilerleyip toplantı odasına girdim. Arkamdan da aren bey girmişti ve yavaş,yavaş diğer kişilerde. toplantı başladığında her şeyi tek,tek not alıyordum. Üzerimde ki bakışı hissedince kafamı o yöne çevirdim karşı şirketten olan bir adam bana bakıyordu bakışları fazla rahatsız ediciydi, kaşlarımı daha da çatıp işime odaklandım niyet toplantı bittince bende izin isteyip odadan çıktım arkamdan o adamda gelince odama bir an önce gelebilmek için hızlandım kolumdan tutulmasıyla arkama baktım o adam sırıtıyordu. Kolumu çekmeye çalıştım ama sıkı tutuğu için çekemiyordum merdivenlerin oraya sürükleyince beni onu ittirmeye çalıştım ama bir kıza göre çok güçlüydü bağırmıştım ''YARDIM EDİN!!'' diye ama asansör var diye kimse merdivenleri kullanmadığından kimse duymamıştı.. çırpınıyordum kurtulmak için ama nafileydi üstümden adamın çekilmesiyle derin nefes aldım ve adam yeri boylamıştı Kimin yaptığına bakmak için bakışlarımı yukarı çevirdim karşımda aren beyi görünce epey şaşırmıştım.. 

ve son söyledikleri ona karşı teşekkür etme isteğimi elimden almıştı ve daha da sinirlendirmişti kaşlarımı daha da çattım.