SERSERİ PATRONUM.

5.bölüm

BÖLÜM ŞARISI: SERTAB ERENER-FARZET

                                                                      ********

Bağırarak büyük adımlarla buraya gelen kişiye baktım bu Aren beydi o ne alakaydı ya? Ayla arkasını dönüp, gelen kişiye o da baktı ''Abi..?'' Aren bey Aylayı kendine çekip sıkıca sarıldı. Aylada aynı şekilde, Aren bey tekrar konuştu ''Neredeydin..Güzelim, çok korkttun beni'' Ayla derin nefes alıp konuşmaya başladı ''Sadece hava almak istedim, bunaldım hep evde olmaktan ben..''

''Ayla bana söyleseydin güzelim ben çıkartırdım seni neden tek başına çıkıyorsun cenkeride göndermişsin.''

''Onu istemiyorum abi tek başıma da çıkabiliyorum gördüğün gibi!'' Aren beyin sinirlendiğini boynundaki damarlardan fark edebiliyordum acaba ben konuşsam mı ama ne alaka ki ya da sessizce gitsem mi napayım şimdi ben ya..

''Hera.. Hera?''

''Ha?.. Yani efendim'' Bakışlarımı Aren beye çevirdim

''Sana sesleniyorum üç dakika on beş saniyedir, burda ne işin var senin?'' yuh yani saniyede mi saydı ya. Tek kaşımı kaldırıp konuşmaya başladım.

''Burası halka açık bir yer burada olmam için bir işimin olmasına gerek yok Aren bey?''

''Aylayla ne alaka o zaman?''

''Burada karşılaştık biraz sohbet ettik o kadar Aren bey.'' kafasını anladım dercesine salladı. Hemen ardından ayla söze başladı.

''Şey... Hera seni bir daha görebilir miyim?'' Gülümsedim telefonunu istedim, numaramı kaydedip geri uzattım.

''Ne zaman istersen araman yeterli'' gülümserim. Aren bey söze daldı evet direk daldı

''bana sordun mu küçük hanım?'' bu soruyu Aylaya yöneltti.

''Ya abi ne olacak buluşsak sanki hem siz nereden tanışıyorsunuz?''

''Aren bey benim patronum Ayla.'' Ayla güldü.

''ay çok iyii daha çookk buluşabileceğiz'' gülümsedim

''ah yani tabiki'' güldüm. Aren bey konuşmaya başladı.

''Hadi Ayla gidelim artık benimde işlerim var zaten.'' Ayla bana doğru gelip sarıldı, bende kollarımı ona sardım . Gülümserim

'' Teşekkür ederim Hera..''

''her zaman. Hadi abini bekletme''

''hera sende bizle gelsene bırakırız hem seni?''

''ah şey teşekkürler ama gerek yok ben biraz yürümek istiyorum'' Aren beyin sesiyle ona döndüm.

''bizle gel bu saate tek başına kalma Hera. Rica etmiyorum emrediyorum patronun olarak.'' zıkkımın kökünü de emret sen.

''peki Aren bey.'' Ayla ile beraber arabaya ilerledik o arkaya binince bende öne bindim. Arabada bir süre kimse konuşmadı ilk önce doğal olarak benim evime geldik araba durunca inmek için kapıyı açtım o sırada Aylanın sesini duydum

''Hera, yarın akşam işin yoksa buluşalım mı lütfenn'' düşünür gibi yapıp güldüm

''ah menajerimle konuşmam gerek boş zamanım var mı bilemiyorum..'' Aylada gülmeye başladı gözüm Aren beye kayınca onunda gülümsediğini fark ettim.

''tamam o zaman yarın buluşuyoruz?'' kafamı tamam dercesine salladım.

''bıraktığınız için teşekkür ederim iyi akşamlar.'' deyip arabadan indim. Eve adımladım anahtarla kapımı açıp içeri girdim arabada ben girince gitttmişti. Ayşegüle baktığımda içeride dizi izleyip ağlıyordu yanına gittim ''Ayşegül iyi misin ya sen?'' kafasını bana çevirdi.