Nazywam się Abigail Ravilson i jestem kuzynką małej Nel Ravilson. Żyję w Egipcie, choć jestem rodowitą Angielką. Zupełnie przez przypadek znajduję się w złym miejscu, o niewłaściwej porze i zostaję wciągnięta w konflikt wagi światowej.
(Pierwsza pub...
— Błagam — prychnęłam. — Czy ja was prosiłam o zdanie? — chłopacy spojrzeli na mnie zdezorientowani. — Oglądamy komedię romantyczną i nie macie nic do gadania!
∆∆∆
Następnego dnia obudziłam się na swoim materacu. Rozejrzałam się wokoło. Tuż obok mnie leżeli chłopacy, w dość komicznej pozie.
Staś leżał na brzuchu, a Brian przygniatał go swoim barkiem. Brunet miał słodko otwarte usta, a Stes lekko pochrapywał.
— Księżniczko — nagle odezwał się Brian. — Wiem, że mam cudowną klatę, ale może kiedy indziej się na nią pogapisz — brązowooki uśmiechnął się i otworzył oczy.
No tak. Zapomniałam wspomnieć, że Brian leżał bez koszulki, a to dość istotny fakt... (😏)
— Brian, ośle! Złaź ze mnie — mruknął Staś, który widocznie się już obudził. — Może byś się tak ubrał? — spojrzał na bruneta.
— Dlaczego? — wzruszył ramionami brunet, na co parsknęłam śmiechem. — Abby to nie przeszkadza — mrugnął do mnie.
— Idę się ogarnąć — pokręciłam głową ze śmiechem i ruszyłam do prymitywnej łazienki.
∆∆∆
Po śniadaniu wróciłam do namiotu i spakowałam się, gdyż przy stole, jedynym tematem Nel, była wycieczka na wielbłądach.
Pogadałam z Myron'em, który obiecał mi, że postara się przekonać Idrys'a i Gebrh'a do wycieczki.
— Jedziemy gdzieś jednak? — do namiotu wszedł Brian, zakładając ręce na klatkę piersiową.
— Masz coś przeciwko? — spojrzałam na bruneta, zakładając naszyjnik Elias'a z powrotem na szyję.
— Ja? Nie, nic — wzruszył ramionami. — Ale tym razem jedziesz ze mną — uśmiechnął się.
— Że co? — nagle obok nas pojawił się Stes. — Stary — poklepał Brian'a po ramieniu. — Wiesz, w sumie dawno nie widziałeś się z Nel. Jadąc z małą Ravilson mógłbyś nadrobić to, a Nel by się ucieszyła — zaśmiał się.
— Nie, nie, nie, Stasiu — Brian pokiwał palcem. — Mnie jednak wydaje się, że to ty o wiele lepiej znasz Nel i to ty powinieneś z nią jechać.
— Nie, nie. Ze mną spędza prawie każdy swój dzień — bronił się blondyn. — To z tobą powinna jechać Nel.
— Ee... Chłopaki? — odezwałam się.
— Nie, stary — kontynuował Brian. — Przy tobie mała będzie czuła się bezpieczniej.
— Chłop...
— Nie, Brian...
— CHŁOPAKI! — krzyknęłam, a te głupki nareszcie umilkły. — Ja jadę z Nel — rzuciłam i z plecakiem na plecach, ruszyłam do wyjścia z namiotu.
— Co? — zdziwił się Staś.
— Ale jak to? — Brian uniósł brwi.
— Tak to. Life is brutal — wyszczerzyłam się do chłopaków, po czym wyszłam na zewnątrz, przesyłając im w powietrzu całusa.
∆∆∆
Po wpakowaniu swoich "podręcznych bagaży", czytaj; plecaków, omówiliśmy parę rzeczy z Gebrh'em i Idrys'em.
— Możemy jechać? — zapytał Brian.
— Nie, zaczekaj. Zapomniałam telefonu! — zawołałam i truchtem ruszyłam do namiotu.
Weszłam do środka i stanęłam w miejscu, jak słup soli.
— Myron? Co ty tu robisz? — spytałam, wpatrując się w sylwetkę ciemnoskórego.
Chłopak z niewiadomych mi przyczyn, przebywał w namiocie Brian'a, Stasia i moim.
— Ja... Sprawdzałem, czy nikt nie zostawił na wierzchu czegoś wartościowego, bo zostawiamy to namiotowisko i ktoś mógłby się tu zakraść — odparł szatyn.
— Ale jedziemy tylko na dwie godziny — spojrzałam na Myron'a nieufnie.
— Tak, ale... Lepiej być zapobiegliwym. Idziemy? — spytał.
— Tak, moment. Wezmę tylko komórkę — chwyciłam przedmiot w rękę i razem z chłopakiem ruszyłam w stronę wielbłądów.
∆∆∆
Usadowiłam się z MAŁĄ POMOCĄ Myron'a na siodle tuż za Nel. Idrys i Gebrh plecaki kazali nam wrzucić na grab jednego dodatkowego wielbłąda. Nieco mnie to zdziwiło, gdyż na dodatkowym wielbłądzie znajdowało się dość dużo pakunków.
— Myron? — krzyknęłam do chłopaka, który z dromaderem stał obok tej całej karawany.
— Coś się stało, Abigail? — podjechał do mnie i Nel.
— Dlaczego tamten wielbłąd — wskazałam ruchem głowy zwierzę - jest tak obładowany?
— Nie wiem, czy mogę ci powiedzieć...
— Dlaczego? — zdziwiłam się.
— Bo to niespodzianka — szepnął po chwili.
— No Myrooon! Obiecuję, że nie pisnę ani słówka! — złożyłam ręce, jak do ślubowania.
— Przygotowaliśmy dla was małą ucztę na miejscu — chłopak spuścił na chwilę wzrok, po czym posłał mi uśmiech.
— Ooo, miło z waszej strony — uśmiechnęłam się.
Chłopak nieznacznie pokiwał głową.
— Hej, hej! — wrzasnął nagle Idrys, który prowadził karawanę, po czym wielbłądy ruszyły.
Tak więc, na początku siedział Idrys, później Brian ze Stasiem, następnie ja z Nel, za nami Gebrh, a na końcu dodatkowy wielbłąd. Po boku, jak zwykle jechał Myron.
— Juhuu! — krzyknęła Nel.
Zapowiadała się wesoła wycieczka.
∆∆∆
Strój Abby:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
∆∆∆
No hej!
Jak tam życie? 😂
Problem kto z kim jedzie na wielbłądzie, Abby rozstrzygnęła po mistrzowsku 😂
Mam prośbę. Napiszcie, co myślicie o Brianie.
Czy jest dobrą postacią, lubicie go, czy może jest totalnie na odwrót.
