Hoofdstuk 22•

5.2K 155 17
                                    


Vandaag durfde ik eerlijk gezegd niet naar school te gaan.
Hoe Alex in een wolf veranderde blijf door mijn hoofd spoken.
Maar toch sta ik hier, voor de school.

Jeej

Ik liep de school in en zag dat de gangen leeg waren.
Ben ik laat?
Ik zuchtte en liep mijn lokaal in.
"Te laat" zei mijn mentor.
"Sorry" zuchtte ik en sloot de deur.
Ik zag dat er alleen nog plek naast Alex was.
Ik liep met een naar gevoel in de tafel toe en ging naast hem zitten.
Heel de les durfde ik hem niet aan te kijken.
Ik bedoel, HIJ IS EEN WOLF!
Na de les was ik de eerste die het lokaal uitliep.
Het leek alsof ik nu pas kon ademhalen.
Iemand pakte mijn hand en trok me ruw de wc in.
"Niet bang zijn" smeekte Alex.
Ik keek even omlaag.
"Je hart. Die gaat te keer" zei hij.
Dat klopt inderdaad.
"J-Je..." stamelde ik.
"Je had beloofd om me niet te verlaten" zei hij en pakte mijn hand vast die ik snel terug trok.
"Ik kan-... j-jij.." stamelde ik.
"Al die tijd kon je wel met me omgaan, kon je wel met me knuffelen en n-"
"Toen wist ik niet dat je een demonisch monsterhond was!"
Hij keek omlaag en liep de wc uit.
Ik voelde me meteen schuldig.
"Wacht, Alex!"
Ik wilde achter hem aanrennen, maar schudde mijn hoofd.
Wat ben ik toch een bitch!
Ik liep toch achter hem aan en zag hem weglopen met Chloe.
Hij sloeg zijn arm om haar heen en Chloe gaf een zoen op zijn wang.
ALWEER BRAK MIJN HART IN MILJOENEN STUKJES!
Ik kreeg langzaam tranen in mijn ogen en liep weg.
Als hij het zo wilt doen, prima.
Dan kan ik ook zo spelen.

My mate, The Demon KingWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu