My mate, The Demon King

Hoofdstuk 56•

~weinig inspiratie laatste tijden~

Ik zit nu in bad met Alex en kijk tv met de rest.
Ik ben helemaal naakt en Alex heeft alleen zijn broek aan.
3 uren zijn al voorbij gegaan.
Mijn vliezen waren net gebroken en ik blijf maar haken op de 8 centimeter ontsluiting.
Ik zit elke keer in een andere positie omdat de pijn dan soms even verzacht.
Ik zit nu op mijn handen en knieën. Tot nu toe zit deze positie comfortabel. Ik denk dat ik ook in deze positie wil bevallen. Nu heb ik een ballon met lachgas in mijn handen om de pijn te verdoven.
"Zeg hay tegen de camera" zei Ryder.
Ik keek op en zag iedereen gekke poses doen.
"En lukt het schatje?" Vroeg Ryder aan me.
"Straks niet meer denk ik" zuchtte ik.
"Met mij gaat het gooeeed!" Zei Sander.
We lachten en ik voelde Alex wrijven over mijn rug.
"Ik zie eruit als een zeekanarie" zei Ryder.
"Zonder make-up zie je sexy eruit" zei Danny.
"Ahw..." Ryder pikte een nep traantje weg wat ons liet lachen.
"Sinds wanneer had jij sproeten?" Vroeg Sarah.
Ryder grijnsde. "Make-up verbergt het"
"Lukt het nog?" Vroeg mijn zuster en Ryder richtte zijn camera weer op mij, maar liet natuurlijk mijn lichaam niet zien.
"Ja een beetje. Kan ik ook zo bevallen?" Vroeg ik.
"We kunnen het proberen. Je kan ook de zwangerschapskruk nemen. Maar als het niet werkt, moeten we echt proberen om op je rug te gaan bevallen" zei de zuster. Ik knikte en ademde de lachgas in.
"Alex, je bent zo stil. Praat met me" kreunde ik van de pijn en ging op mijn kont zitten.
Ik zag dat hij ook filmde.
Snel legde hij zijn telefoon weg en Ryder stopte ook met filmen.
"Ik zat te praten met Xavier die helemaal zat te stressen en probeerde Devon stil te houden doordat hij alles erger maakt" zei hij en masseerde mijn onderrug.
Lorenzo schudde zuchtend met zijn hoofd en Caiden lachte.
Caiden's ouders zijn hier trouwens ook bij. Ze zijn echt lief.
"Hey ehm... Zuster Curry" zei ik.
Mijn zuster keek snel om met een kleine lach en de rest grinnikten.
Ik denk trouwens dat zij en Joshua iets hebben. Ze kijken elkaar om de minuut aan.
"Cenrie" zei ze.
"Ik heb weer een persdwang" zei ik, "en de krampen beginnen nu echt pijn te doen"
Ik ging weer op mijn handen en knieën zitten.
De zuster ging me weer meten.
"10 centimeter-..." voor de rest verstond ik er niks van. Ik was te gefocust op de pijn en persdwang. Ik ga bevallen.
De rest liepen de badkamer uit.
"Amor?" Vroeg Alex.
"Ja?"
"Wil je nog in bad blijven?" Vroeg hij.
Ik schudde met mijn hoofd.
Ze hielpen mij het bad uit en liepen met me naar de kamer.
Alex ging op een stoeltje zitten en ik weer op mijn knieën met mijn gezicht naar hem toe.
Ik had mijn armen en hoofd op zijn schoot.
Hij speelde met mijn haren en met zijn andere hand masseerde hij weer mijn rug.
"Je mag beginnen"
Mijn hart deed een kleine sprongetje bij die 3 woorden.
Ik wilde niet meteen gelijk hard persen, dus begon ik zachtjes.
Het deed alsnog veel pijn.
"Het gaat goed zo. Blijven zuchten" zei de zuster.
Ik beet even op mijn lip voordat ik een paar keer diep adem nam.
Ik perste weer wat een pijnlijke kreun veroorzaakte.
Mijn benen werden verder van elkaar uitgehaald.
Ik pakte de handen van Alex vast en hij streelde met zijn duim over mijn knokkels.
Ik voelde water langs mijn benen gaan, maar dat was niet van het bad. Volgens mij van mijn vliezen.
"Blijven zuchten" herinnerde de zuster me, "je zal nu veel druk voelen aan je onderbuik"
Ik knikte zacht.
"Probeer het maar" zei de zuster.
Ik perste weer en kneep mijn ogen dicht.
"Goed zo. Ga zo door" zei ze.
Ik merkte dat ik door de pijn ook in de handen van Alex kneep.
Hij bleef mijn knokkels strelen wat een goed gevoel in mijn buik gaf.
Ik perste weer.
Na zo'n kwartier moest ik echt in een andere positie gaan zitten.
Het gaat wel de goede kant op, alleen het is alsof de baby gewoon niet wilt komen.
Ik ging tussen de benen van Alex zitten en we hielden elkaars handen weer vast.
De zuster haalde mijn benen uit elkaar.
"Oké. Net als d'r net, blijven zuchten" zei ze.
Ik knikte en perste weer.
Een helse pijn ontstond in mijn onderbuik. Een kreet ontsnapte uit mijn mond.
Alex stelde me gerust wat echt hielp. Hij gaf hier en daar soms kusjes en masseerde mijn rug die al 3 uur lang zeer deed.
Ik denk dat als hij hier niet was, ik dit echt niet kon doen.
"Doe je ogen op. Ik zie het hoofdje" hoorde ik Alex zeggen en ik kon de glimlach al in zijn stem horen.
Ik opende mijn ogen en mijn hart leek even te stoppen.
Mijn kind...
De zuster glimlachte.
"Nog een keer. Kom op" ik perste weer en keek hoe ze mijn kind uit me trok.
Een luide gekrijs vulde de kamer.
Een van de mooiste geluiden op aarde.
Zonder dat ik het wist kreeg ik tranen in mijn ogen.
"Het is je gelukt" zei Alex glimlachend.
Ik begon te huilen en hij sloeg zijn armen stevig om me heen.
Ik kreeg mijn prachtige meisje in mijn handen. Alex mocht de navelstreng door knippen.
Wat is ze klein.
Zuster Curry sloeg een rode doekje om haar heen.
"Cataleya" zei Alex en ik glimlachte.

Cataleya García...