Oh! My Dear Minister (ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း)

အပိုင္း-၆

ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း (အပိုင္း-၆)

@@@@@@@@@@@@@@@@

ဧကရီ ရွာေတြ႔ျပီ

@@@@@@@@

"မင္းက ဘယ္သူလဲ"

အေမးသည္ ေနာက္မွ လက္ေတြ ေျခေထာက္ေတြက အေရွ႕က ျဖစ္ကာ က်င္းဝမ္၏ ေဘးမွ ရိပ္ခနဲ ေျပးထြက္သြားေသာ ေျခလွမ္းတို႔က လ်င္ျမန္လြန္းေနသည္။ က်င္းဝမ္ ထိတ္ခနဲ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ဦးေလးပိုင္ရွင္း၏ တိုက္ခိုက္စြမ္းရည္က ဟန္ယူရွင္းႏွင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ႏုိင္တာကို သတိရမိေတာ့ စူးအာကိုသာ ထိတ္ခနဲ စိတ္ပူသြားမိ၏။

ဆတ္ခနဲ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိေပမယ့္ တုိက္ပြဲအတြင္းသို႔ ဝင္ပါရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ကိုယ့္အေျခအေနနဲ႔ကိုယ္ ျပန္သတိရလိုက္မိကာ ေရွ႕သို႔ ေျခတစ္လွမ္း ခ်လုိက္မိျပီးမွ ျပန္လည္ ရပ္တန္႔လိုက္ရသည္။ ဦးေလး ပိုင္ရွင္းက ကေလးငယ္တစ္ဦးကို ေဆာ့ကစားလိုေသာ ဟန္ပန္ျဖင့္ တန္ျပန္ တိုက္ခိုက္မႈ တစ္ခုမွ မျပဳလုပ္ပဲႏွင့္ စူးအာ၏ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားကို က်င္လည္စြာ တိမ္းေရွာင္ေန၏။ စူးအာကမူ ဦးေလးကို အမွန္တကယ္ ထိခိုက္လိုေသာ ဆႏၵျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေနသည္မွာ ေျခကြက္လက္ကြက္တို႔က ျပင္းထန္းစြာ ဦးေလးက စေနာက္လိုေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္ ျဖစ္ေနဆဲမို႔ စူးအာကို တစ္ခ်က္မွ် သတိလက္လြတ္သြားလွ်င္ ထိခိုက္မည္မွာ မလြဲမေသြပင္ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ က်င္းဝမ္ ဦးေလးႏွစ္ဆယ္အား သတိေပးလုိက္သည္။

"သတိထား!!"

က်င္းဝမ္ ေအာ္ေျပာလိုက္ေတာ့ စူးအာေရာ ပိုင္ရွင္းပါ က်င္းဝမ္ဘက္သို႔ တစ္ခ်က္ လွည့္ၾကည့္လာသည္။ မိုးမခပင္မွ ရြက္ေၾကြေတြက သူတို႔ ႏွစ္ဦး၏ တုိက္ခိုက္မႈ ေအာက္တြင္ ေဝ့ေဝ့ဝဲဝဲျဖင့္ ခုန္ပ်ံတက္လာၾကသည္။ အိမ္ေတာ္ထိန္း ဦးၾကီးက အေျပးေရာက္လာေသာ္လည္း တိုက္ခိုက္မႈ ျပင္းထန္ေနေသာ မင္းၾကီးႏွင့္ တစ္ခါမွ် မေတြ႔ဖူးေသာ လူစိမ္းကို ေတြ႔ေတာ့ ေျခလွမ္းေတြ ရပ္တန္႔သြားျပီး က်င္းဝမ္အား အားကိုးတၾကီး ၾကည့္လာသည္။ ဦးၾကီး၏ အေနာက္တြင္ ေရွာင္ရႈိ႕ပါ ေရာက္လာျပီး မ်က္လံုးေလး ျပဴးလ်က္ျဖင့္ ရပ္တန္႔သြားသည္။