Oh! My Dear Minister (ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း)

အပိုင္း-၂၇ ဇာတ္သိမ္း

ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း (အပိုင္း-၂၇)

@@@@@@@@@@@@@@@@

ဇာတ္သိမ္း

@@@@@

'မင္းၾကီး ဒီေန႔နဲ႔ ဆိုရင္ ဟန္ဘုရင္မ သတိလစ္သြားတာ ခုႏွစ္ရက္ေက်ာ္ျပီထင္တယ္၊ သံုးရက္ေလာက္ေမ့ေနကာမွ သူက ဒီကို ထြက္လာခဲ့တာလို႔ ေျပာတယ္'

'ဘာ!! အဲ့ေလာက္ျမန္တာလား'

စူးအာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ ဆိုတာကို ေသခ်ာတြက္ခ်က္ ထားလ်က္ႏွင့္ ဒီေလာက္ထိ ျမန္လိမ့္မယ္ဟု မေတြးထားမိတာကေတာ့ အမွန္ပင္ ျဖစ္ေလတယ္၊ ခုႏွစ္လဝန္းက်င္ေလာက္နဲ႔ ဟန္ဘုရင္မဟာ အဲ့ေလာက္ထိ အားနည္းသြားဖုိ႔ လိုလို႔လား၊

'အ'

အတြင္းနန္းေဆာင္ထဲကေန ဝမ္ရဲ႕ နာနာက်င္က်င္ ညည္းညဴသံေၾကာင့္ လက္ရွိအျဖစ္ကို ခဏတာ ေမ့သြားျပီးမွ အတြင္းသို႔ ေျပးဝင္သြားမိတယ္၊ သမားေတာ္ေတြက အေနာက္ကေန လိုက္လာျပီးမွ ျမင္လုိက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ သူဟာ ဝမ္ရဲ႕ အၾကားအာရံုကို ေလ်ာ့တြက္မိျပီမွန္း သိနားလည္ခြင့္ ရလိုက္တယ္၊

ဝမ္ဟာ နာက်င္ေနတဲ့ပံုနဲ႔ သလြန္ေပၚကေန ျပဳတ္က်ေနတယ္၊ ေမာ့ၾကည့္လာတဲ့ မ်က္ဝန္းေတြအရ သူ႔အေပၚမွာ အလြန္အမင္း အားကိုးလိုျခင္းေတြ ပါတယ္၊ ဝမ္ကို ေပြ႔ယူလုိက္ျပီးမွ သလြန္ေပၚကို ျပန္တင္ေပးလုိက္ျပီးမွ

'မင္း ၾကားလုိက္တာလား'

'အင္း မင္းတတ္ႏုိင္တယ္ မဟုတ္လား ေဒၚေလးကို ကယ္ေပးပါ'

မတတ္ႏုိင္ဘူးလို႔ ေျပာမထြက္ခ်င္စဖြယ္ ဟန္ပန္ေၾကာင့္ မလုပ္ႏုိင္ဘူး ဆုိတာကို သူ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာႏုိင္မလဲ၊ မ်က္လံုးစံုမွိတ္လ်က္ျဖင့္ ေခါင္းညိတ္လိုက္ရသည္။

'ဝမ္ မင္း ငါကိုယ္ေတာ္ကို ယံုတယ္ မဟုတ္လား ဒါေပမယ့္ အခုလို မင္းကိုယ္မင္း နာက်င္ေစမယ္ ဆိုရင္ ငါကိုယ္ေတာ္ ဟန္ကို ဘယ္လိုသြားရမလဲ'

'ငါ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂရုစိုက္မယ္ ေသခ်ာေပါက္'

'မနက္ေနထြက္တာနဲ႔ ဟန္တုိင္းျပည္ကို သြားမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ၾကာမလဲေတာ့ မေသခ်ာဘူး၊ မင္းက လ်န္မွာပဲ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေနခဲ့ပါ၊ ဟန္က သတင္းေကာင္းကို နားေထာင္ေနပါ'