Oh! My Dear Minister (ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း)

အပိုင္း-၂၄

ခ်စ္လွစြာေသာ အမတ္မင္း (အပိုင္း-၂၄)

@@@@@@@@@@@@@@@@

သိပ္ခက္လိမ့္မယ္

@@@@

စစ္သူၾကီးယူ၏ မွတ္တမ္းကို ဖတ္ျပီးေနာက္ ငိုဖို႔ျပင္ေနေသာ ဝမ္အား မငိုေစရန္ စေနာက္လုိက္တာေၾကာင့္ သူ႔အေဒၚကို ထိလွ်င္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံေသာ ဝမ္က သူ႔အား မ်က္ေစာင္းခဲေလသည္။ မငိုဘူးဆိုရင္ ေတာ္ပါျပီ ဝမ္၊

@@@@@@@@@

ဒီေန႔ ဦးေလး ပိုင္ရွင္းက နန္းေတာ္မွ ေရာက္လာသည္။ က်င္းဝမ္ကို ျမင္ေတာ့ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ အနားကပ္လာျပီး ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာကို ဂုဏ္ယူတယ္လို႔ ေျပာျပီး ဗိုက္ထဲက ကေလးကို မလိုခ်င္ရင္ သူ႔ကိုေပးဖို႔ တက္ၾကြစြာ စေနာက္သည္။ ေနာက္ စူးအာႏွင့္ စကားႏုိင္ၾကေလသည္။

'က်င္းဝမ္ အစ္မေတာ္ေျပာတာ မင္း ဒီကေလးကို မလိုခ်င္ဘူးဆို၊ မင္းေမြးရံုပဲေမြးေပး၊ ျပီးရင္ ငါ့ကို အစ္မေတာ္က မိဖုရားတစ္ပါး ထားခိုင္းမယ့္ အစီအစဥ္ကို အဲ့ကေလးကို အသံုးခ်ျပီးေတာ့ ကန္႔ကြက္ရမယ္'

က်င္းဝမ္ ဦးေလးပိုင္ရွင္းကို တစ္ခုခု ေျပာဖို႔ ျပင္လုိက္စဥ္မွာပင္ စူးအာက က်င္းဝမ္အား အေနာက္သို႔ ပို႔လိုက္ျပီးမွ

'မင္းဖာသာမင္း အျဖစ္မရွိလို႔ ကေလးတစ္ေယာက္ ရေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္တာနဲ႔ပဲ ငါတို႔ကေလးကို လာလုေနစရာလား'

'မင္း ဘာေျပာတယ္ ငါက ကေလးတစ္ေယာက္ ရေအာင္ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘူး ဟုတ္လား'

'ဟုတ္တယ္'

စူးအာက မ်က္ႏွာထားတည္တည္ျဖင့္ ေျပာသည္တြင္ ဦးေလးပိုင္ရွင္းက ရႈးရႈးရွားရွားျဖင့္ ေဒါသေတြ ထြက္လာသည္။ ျပီးေနာက္ ေဒါသတၾကီးျဖင့္

'ငါက ဘာလို႔ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ရမွာလဲ၊ ငါ မလိုခ်င္လို႔ ငါ လူတစ္ေယာက္ကို တစ္သက္လံုး မ်က္ႏွာမပ်က္ေအာင္ ထားႏုိင္ဖို႔ ေပ်ာ္ႏုိင္ထားဖို႔ ငါ့ကိုယ့္ငါ မယံုၾကည္ႏုိင္လို႔ ငါမိဖုရားမထားခ်င္တာ'

ဦးေလး ပိုင္ရွင္း တစ္သက္လံုး လက္တြဲေဖာ္ကို အေသျငင္း အရွင္ျငင္း ျငင္းေနခဲ့သည့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ၾကားလုိက္ရေတာ့ က်င္းဝမ္ မေလးစားပဲ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ စူးအာပင္ ခဏတာ တိတ္ဆိတ္သြား၏။ ဦးေလးပိုင္ရွင္းက ေနာက္ထပ္ တစ္ခြန္းကို ခပ္တိုးတိုး ေျပာလုိက္ေသးသည္။