SİYAH (TAMAMLANDI)

D.

Eylül: Kanka

Eylül: Abimin sevgilisi varmış lan.

Kaç defa o iki mesajı okudum, bilmiyorum. Kalbim kaç defa yerinden çıkacak gibi oldu onu da bilmiyorum. Yutkundum, nefes alamadım.

Benim kahve gözlümün gözleri, başkasını mı görecekti? Başkası mı onun gür saçlarına dokunacaktı? Güzel ellerini, başka eller mi tutacaktı?

Odamın kapısını kilitledim. Ruhsuzca kafamı yastığa koydum ve ağlamaya başladım. İçimde ne var ne yoksa atarak, ağlamaya başladım. Hıçkırıklarımı, haykırışlarımı yok sayarak, kafamı yastığa gömdüm.

Sevgilisi vardı. Sevdiği bir kız vardı. Kalbi başka biri için atıyordu.

Ağlamaya devam ettim. Olmayacak bir ilişki olduğunu biliyordum. Biliyordum işte. Onun kalbi benim için atmayacaktı. Biliyordum, beni her daim kardeşi olarak görecekti.

Bilmekten nefret ediyordum artık. Gerçekleri öğrenmek koyuyordu, artık.

Yaşlı gözlerimi elimle sildikten sonra, huzursuzca nefesimi verdim. Telefonumu elime aldım ve Eylül'e yazmaya başladım.

Melike: Hayırlısı olsun kanka. 22.00

Eylül: Kızım sevgilisi, Burcu ya. 22.05

Eylül: Abim ona nasıl baktı ya? 22.05

Eylül: Şwşwodkskxlsxmmdkdkc 22.06

Melike: Neden? Güzel bir kız işte. 22.06

Eylül: Saçmalama. 22.06

Hızla Eylül'le konuşmamızdan çıktım ve Alper'e mesaj attım.

Songecem: Vaay.

Songecem: Sevgilin varmış.

Songecem: Helaal.

Songecem: O kadar mutluyum ki.

Songecem: Teşekkürler, bu hissi tattırdığın için.

Songecem: Allah belamı versin.

Songecem: Neden sevdim ben seni?

Alperköse: Bence de versin.

Alperköse: Mutlu olduğun dileklerini, Burcu'ya ileteceğim.

Alperköse: Tanıyor musun onu da?

Songecem: Burcu Gencer. Senden iki yaş küçük. Sosyoloji birinci sınıf. Aynı sokaktasınız. Ve artık berabersiniz.

Songecem: Teşekkür ederim, Alper.

Songecem: Kendimden nefret ettirdiğin için teşekkürler.

Songecem: Canımı bilmeden yaktığın için teşekkürler.

Alperköse: Canın yanmamalı.

Alperköse: Yakma yani, değmez.

Songecem: Diyorum bende. Değmiyor abi.

Songecem: Büyüksün ve en önemlisi,

Songecem: Çok imkansız bir şey bu.

Songecem: AMA BEYNİM İŞLEVLERİNİ YERİNE GETİRMEK YERİNE,

Songecem: HER BOKU KALBİMDE YAŞATIYOR.

Songecem: Ağlamakla arkadaş olmak istemiyorum ben,

Songecem: Ben iki seneyi içimde tutmaktan yoruldum.

Alperköse: Kurtulsana benden son gece.

Alperköse: Gitsene asıl ait olduğun yere.

Alperköse: Yıldızların altında durmak varken, neden bu çile?

Songecem: Ne dedin sen?

Songecem: Son gece?

Songecem: Yerim seni be çocuk.

Alperköse: İflah olmazsın sen...

Songecem: İflah olmayacağım tek güzel şeysin sen.

Alperköse: Bu kadar sevilmek güzel şey.

Alperköse: Teşekkür ederim bende.

Alperköse: Güzel ve özel hissettirdiğin için.