Siz hiç sevdiğiniz insanın imkansızlığını bilir misiniz?
Hiç gözlerine doya doya bakamamayı bilir misiniz? Ya da ellerini tutamamak? Ona sarılıp, yanaklarından öpememek?
Siz hiç çaresizliğin, bu denli doruğuna gelmiş miydiniz?
Ben Melike ÜNALAN.
Arkadaşımın abisine aşıktım. Onu görebilmek için, arkadaşımı kullanırdım. Göz göre göre yalandan ibaret, hayatım. İstediğini alamayınca, çocuk gibi ağlayan bir kızdım ben.
Aynı şuan ki gibi.
Alper'den vazgeçmek zorundaydım. Sevgilisi vardı. İnanın ki bu beni öldürüyordu. Ama yapacak bir şey yoktu. Birbirlerini seviyor olmalıydılar.
Telefonumdan bildirim gelmiyordu. Annem aramamıştı ilk defa. Çünkü şuan Eylül'le televizyon izliyorum sanıyordu. Yalandan ibaret hayatım, annemi de kandırmıştı. Şuan sahilde tek başıma etrafı izliyordum çünkü.
Hayat zorluğunu bilir miydiniz peki?
Tanrı bizi kendi halimize bırakıp, gitmişti. Bu hayatın zorluğuna, sınav adı vermişti. Geçersen cennet, geçemezsen ebediyen cehennem.
Tanrı biliyordu ki, şuan çok acıyordu bedenim, kalbim, zihnim. Midemde ki kelebeklerin kanatları bile acıyordu.
Biriken göz yaşlarımı sildim ve telefonumu elime aldım. Bu defa kendimi göstererek, Whatsapp'tan Alper'e mesaj attım.
Melike: Alper abi, şuan annem beni siz de biliyor. Sizi ararsa falan, idare eder misiniz?
Eylül'e mesaj atamazdım çünkü direk beni arar, sorguya çekerdi. Ve şuan tek istediğim, zihnimin ve bedenimin rahat bırakılmasıydı.
Çok geçmeden, Alper geri yazmıştı. Bu duruma sevinemiyordum bile.
Alper abi: Neredesin? Gecenin bu saatinde?
Melike: Saat 10. Sadece beni yarım saat daha idare edebilir misin?
Alper abi: Eve gelmek zorundasın.
Alper abi: Yürü çıkıyorsun şimdi.
Melike: Sanırım yardım istememeliydim. Sizden sadece bir şey istedim. Lütfen.
Alper abi: Gecenin bu saatinde NE İŞİN VAR DIŞARIDA?
Melike: Buna karışmasanız?
Alper abi: Bak sen benim kardeşimsin.
Melike: BEN SENİN KARDEŞİN FALAN DEĞİLİM.
Melike: Beni kardeşin olarak görmekten vazgeç.
Melike: Bir büyüğümsün sadece. Bu kadar.
Melike: Şu ana kadar sadece bir şey istedim. Dediğimi yapın ya da yapmayın.
Melike: İyi geceler.
Alper abi kişisini 'Alper' diye değiştirdiniz.
Alper: Kardeşim lafın gelişi zaten. Seni öyle görmüyorum.
Alper: Kardeşimin arkadaşısın diye kardeşim olmana gerek yok.
Alper: Şu zamana kadar bir şey demeyip, şimdi diyor oluşun beni rahatsız etmedi değil.
Melike: Umrunda olduğunu sanmıyorum, Alper abi.
Alper: Çok geç olmadan, bizim evde ol.
Melike: Oradan direk eve geçeceğim.
Alper: Çok geç olmadan,
Alper: Bizim evde ol.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAH (TAMAMLANDI)
Teen FictionSongecem: Ama bir sorun var. Songecem: Sen beni tanıyorsun. Songecem: Sevemem ben seni Alper. Songecem: Neden sevdim ki ben seni? 07/09/2018 "Bütün hakları saklıdır! Benden izinsiz alınamaz,satılamaz, çoğaltılamaz, aksi halde yasal işlemler başlatıl...