Esir

Bölüm 19

"Ben Norfolk Dükü Leonard Maches.Tessa Hyfell'u ömür boyu sevip,koruyacağıma,iyi ve kötü günde yanında olacağıma yemin ederim.Tanrı önünde seni karım olarak kabul ediyorum"

"Ben Tessa Hyfell.Norfolk Dükü Leonard Maches'i ömür boyu sevip,koruyacağıma,iyi ve kötü günde yanında olacağıma yemin ederim.Tanrı önünde seni kocam olarak kabul ediyorum"

"Tanrı ve buradaki herkes şahidiniz olsun ki ömür boyu berabersiniz.Tanrı sizi kutsasın"

O an çanlar çaldı.Her yer alkış sesiyle dolarken Leonard gözlerini Tessa'dan alamıyordu.Dudaklarının buluşması ile evlilik tamamlandı.

Leonard bugünün geçmesi için fazla heyecanlıydı.Karşıdan gelen Tessa'nın babasını görünce gerildi genç adam.Yavaşça elini tuttu genç kadının.Zorlu geçen dakikalardan sonra misafirlerle ilgilendi genç çift.Tessa dans etmek istemesede Leonard'ın zoruyla dans etti.Ne zaman genç adamın ayağına bassa özür diliyordu Tessa.Ve utanıyordu.Ona layık olmadığını düşünüyordu.Ama sonra Leonard'ın gözlerinde kaybolunca bu fikirden vazgeçiyordu.

Saatler sonra düğün bitimiyle odasına çekildi genç çift.Tessa heyecanla Leonard'ı bekliyordu.Leonard  kapıdan girince heyecanla baktı genç adama.Leonard ceketini çıkardı."Korkuyor musun?"dedi sessizce.Tessa korkmuyordu.Sadece heyecanlıydı."Hayır.Korkmuyorum"dedi titrek sesle."Ama sesin öyle demiyor küçüğüm"dedi Leonard."Değilim dedim Leo"dedi genç kadın hiddetle.Leonard güldü.Ne cesur kadındı böyle.Tessa çatık kaşlarla Leonard'a yaklaştı."Sev beni"dedi sessizce.Leonard hayretle ona bakarken Tessa onu öpmeye başlamıştı.Fazla cesur bir kadındı.Bu Tessa'yı sevmişti.Hırçınlığını seviyordu.Yavaşça elbisenin arkasına uzandı Leonard.Bir yandan çözüp bir yandan da öpüyordu karısını.Tessa heyecanla elini genç adamın gömleğine götürdü.İlk düğme açıldıktan sonra Leonard geri çekilip gömleği yırttı adeta.Tessa'nın elbisesi omzumdan sıyrılırken dayanamıyordu ikiside.Sevmek istiyorlardı.Leonard yatakta yatan karısına bakıp pantolonunu çıkardı.Sonra bir sürü öpücük geldi.Deli eden öpücükler.Dakikalar sonra Leonard kendini yan tarafa attı.Nefes nefese Tessa'ya baktı.Genç kadını sardı kolları dikkatlice.Sırtındaki morluklar için yarın hekim çağırmalıydı.

Yedi Ay Sonra

Lydya gülerek kucağındaki bebeğine baktı.Merdivenlerden inerken oldukça yavaştı Lydya.Oğlu doğalı üç ay olmuştu.Tam üç ay.Doğumu çok rahattı Lydya'nın.Oğlu hiç zorlamamıştı genç kadını.Salona giren genç kadının yanına kocası geldi anında."Oğlum.Lucas'ım"diyerek Lydya'dan aldı Lucas'ı.Lydya gülümseyerek koltuğa oturdu.Gabriel oğlunun adını 'Lucas' koymuştu.Oğlu aynı Lydya kokuyordu.Aynı portakal çiçeği gibiydi."Gabriel torunumuzu ver bize"diyerek Lucas'ı istedi Victoria.Gabriel itiraz etmeden verdi oğlunu.Lydya'ya kaçamak bakışlar atıyordu bir yandan.Çok...çok özlemişti karısını.Lydya o bakışlardaki özlemi gördü.Ne çok özlemişti kocasını.Ama bu özleme değmişti.Şimdi bir oğulları vardı. Anne olmuştu Lydya.Daha ne istebilirdi?Yavaşça ayağa kalktı.Gabriel annesine bir bakış attı."William hadi Lydya'nın ailesinin yanına gidelim.Lucas'ı özlemişlerdir"dedi Victoria.Lydya o an utandı.Gabriel ise sırıttı.Charles karısını onayladı.Lucas ile beraber Victoria ve Charles evden çıktılar.

Gabriel Lydya'nın elini tutup merdivenleri çıktı.Koşar adımlarla odaya geldiklerinde Gabriel kapıyı kapatıp Lydya'yı duvara dayadı.Ve delice öpmeye başladı.Lydya elini Gabriel'in omzuna yerleştirmiş,kocasına karşılık veriyordu."Deli oluyordum.Sensizlik beni öldürdü"dedi genç adam.Lydya'yı yatağa sürükledi.Teker teker kıyafetleri çıkarken ikiside yanıyordu.Gabriel ne çok özlemişti portakal çiçeğini...Elini Lydya'nın karnına götürdü.Hamilelikte aldığı hafif kilo belli oluyordu."Burada oğlumuz vardı.Bizim bebeğimiz..."dedi genç adam.Lydya'nın karnına bir öpücük kondurdu."Ben dünyanın en mutlu adamıyım"diyerek öpücük kondurdu genç kadının dudağına.Lydya ve Gabriel'in aşkı bir efsaneydi.Nefretin içindeki sevginin efsanesi...