ABİLERİM

*6. Bölüm*

     multi: Melek  

   
      Şu an Mira, ben ve Buğra abim Mira'nın kuzeni Melek'i almak için havaalanına gidiyoruz. Ama şöyle bir sorunumuz var ki çatlıyorum. Aşırı derecede trafik var çünkü.
        Sormanın üstünden en fazla beş dakika geçmiş ve abimi çıldırtan o sözleri tekrarladım takrar ( ne kadar garip oldu lan nsgdhsh);
        "Abiiii! Daha ne kadar var?"
        "Kes sesini kızım ya dakka başı soruyorsun!" 'Hıh' diye bir ses çıkartarak kollarımı önümde çapraz bağladım. Çiçek oldum kısacası.
        Abim dikiz aynasından bana bakarak;
        ''Böyle giderse yarım saat, bilemedin  kırk beş dakika da havaalanındayız. Oldu mu?!" dediğinde kafamı sallayıp gülümsemiştim. O sırada Mira;
        "İyi ki erken çıkmışız, yoksa bu trafiğe rötar yapsa da yetişemezdik!"
       İkimiz de onu onayladığımızda ben başımı cama yaslayıp gözlerimi kapatmıştım. Amma velakin hiç filmlerdeki gibi olmuyordu! Kafam cama girdi lan cama!!

******

     Yarım saat sonra havaalanına gelmiş, Melek'i almış eve dönüyorduk. Aslında güzel kızdı. Masmavi gözleri ve kahverengi saçları vardı. Fiziği çok güzeldi. Ama bir şey farkettim; Buğra abim ile birbirlerini görünce bir an dondular. Sanki bir şey görmüşler gibi birbirlerinde. Üstelik şu an abim dikiz aynasından ona bakıyor! Aşık mı oldular lan yoksa!? Ondan mı böyle bunlar?!
         "Kalbim kırıldı, kalbim kırıldı. Pepee bana hiç inanmadı!"
         "Cidden mi?" Mira'nın telefonundan gelen melodiyle hepimiz aynı anda söylenmiştik. Gerçekten mi ya?
        "Öldüreceğim seni Asel! Kendi numarasına özel melodi koymuş gerizekâlı!" Bunu söylediğinde biz kahkaha atmaya başlamıştık. Bu arada abim dikiz aynasından Melek'in gülüşüne mi baktı!? LAN!

*****

   -Buğra'dan
  
      Mira'nın kuzeni gerçekten o muydu? Olabilir miydi bu kadar şans!? Tam unutmaya başlamışken onu, tekrar çıkabilir miydi böyle karşıma?
      Gülüşü hiç değişmemişti, çok güzeldi. Masmavi gözleri ışıltılıydı hâlâ. Şaşırdığında elleri titremişti yine, o da değişmemişti. Hâlâ dört yıl önceki gibiydi.  Cesur ama korkak bakıyordu gözleri, sert ama yumuşak sıkmıştı ellerimi, pişman pişman bakmıştı gözleri; özür diler gibi. Değişmemişti işte, değişmemişti...

_FLASHBACK_
(Yazar anlatımıyla)

       "Buğra ben özür dilerim, ama gitmek zorundayım, kariyerim aşktan daha önemli! Hoşçakal!"
       "Yapma Melek, gitme! Burada da birsürü güzel okul var! İlla Amerika'ya gitmen gerekmez! Birlikte okuruz burada da. Onca yılı çöpe mi atacaksın?"
       "Hoşçakal Buğra!"
 
      Gitmişti Melek, gitmişti Buğra'nın meleği! Kariyeri için üç yıllık ilişkisini bitirmişti. Üstelik çok sevdiği kardeşlerinden ayrılmayı göze alan Buğra'yı da istememişti yanında, sonra da çekip gitmişti. Yazık değil miydi Buğra'ya, yazık değil miydi koca üç seneye?
        Buğra güvenememişti Melek'ten sonra hiçbir kıza. Gelen teklifleri de geri çevirmişti hep. O aklındaydı çünkü hâlâ. Başkasını severken nasıl başkasıyla olurdu o?!

_FLASHBACK SON_

        -Masal'dan

        
           Eve geldiğimizde hepsi Melek ile tanışmış ve daha sonra yemek yemiştik. Şimdi de denize gidiyorduk. Yine cümbür cemaat gittiğimiz için yolu ful biz kaplıyorduk. Bu durum da insanların bize bakmasını sağlıyordu.
           Sahile indiğimizde şezloglara havluları sermiş, yolda gelirken Ege abimi sinirlendirmiş olan Efe abimi ve onu  suda boğmaya çalışan Ege abimi izliyorduk. Bu kadar çabuk sinirlenebilen bir insanla bu kadar enerjik ve umursamaz birinin ikiz olması çok garip geliyordu açıkçası.
  ****

        Bora evden getirdiği pudingi yerken ben ve Can abim ise çekirdek çitleyerek Kuzey ve Ege abimin telefondan oynadığı maç oyununu izliyorduk. Kızlar denize girmişti ve sanırım yarış yapıyorlardı. Yağız ve Efe abim ise güneşleniyirdu.  Buğra abimi ise  görememiştim.
           Çekirdekten dudaklarım silikon gibi olduğunda paketi elimden bırakmıştım. Aslında denize giresim gelmişti ama dudaklarım o suya dayanabilir miydi bilemiyordum.
           "Masal, bir baksana."
           "He?"
           "Kanka şimdi ben yanlışlıkla Yağız'ın kitabını elime aldım."
           "Ee?"
           "Orada bir kelime geçiyordu."
           "Olum niye taksit taksit konuşuyorsun? Söylesene ışte!"
           "Tamam ya ne kızıyorsun? Orada imtihan diye yazılan bi kelime vardı. Aslında duymuştum ben onu ama unuttum. Neydi lan anlamı?"
       Bora'ya ciddi mi bi baktım, ama ciddi gözüküyordu.
           "Cahil misin Bora?"
           "Niye ki ya?"
           "Bunun anlamını ilkokul ikiye anlatıyorlar da ondan. Sen nasıl geçtin on bire ben anlamadım ki."
           "Puding bende kafa yapıyor herhalde, valla unuttum!"
           "Sınav demek gerizekâlı!"
           "Heeeeeeeee. Ben de diyorum neydi bunun anlamı."
           "Senin etrafında bulunmak istemiyorum bi süre." diyip şezlogdan kalkmıştım. Üzerimdeki elbiseyi çıkartıp denize doğru yürüdüm. Ve bilin ne oldu? Benim mümin kardeşlerim daha parmağım suya değmemişken  beni sıçana çevirmişti!
             "Ya insafsızlar ya, ne yapıyorsunuz?"
            "Serinledin işte ne var?"

*******

           Eve geldiğimizde tuvalet kavgasını üçüncü olarak bitirmiş, üstümü değiştirmiş ve balkona çıkmıştım. Ama öbür ucunda beni fark etmeyen birileri vardı. Melek ve Buğra abim...

          "Buğra, bak ben gelmek istedim. Pişman oldum, ama babam izin vermedi. Nolur-"
           "Yeter Melek! Ben senin için en değerli varlığımdan vazgeçmeye bile vardım! Hoş, iyiki geçmemişim, değmezmiş!"
           "Buğra lütfen beni bi dinle."
           "Yok Buğra, dinlemeyeceğim! Sen o şansı çoktan kaybettin!"
 
          Arkasını döndüğü anda beni ve ne zaman geldiğini bilmedim Arya'yı görmüş ve şok olmuştu. Gözleri dolu doluydu, kocaman açmıştı. Arkasında kalan Melek ise ağlıyordu.
           Ne yani, abimin sebepsiz sandığımız depresyonu bu kız yüzünden miydi? Bizden kendini uzaklaştırması, günlerce odadan çıkmaması, adeta ölü gibi dolaşması bu kız için miydi?
            Abimin beni bırakmayı göze almasını bildiğim halde yanına gidip sarılmıştım. Çünkü şu an iyi değildi. Ben de onun üstüne gidersem daha da çok kapanacaktı içine. Ve ben bunu hiç istemiyordum.
             Kollarımı boynuna doladığım anda sıkı sıkı sarılmıştı. Ve şu an omzumda bir ıslaklık hissediyordum. Abim bu kız yüzünden tekrar ağlıyordu, tekrar çöküyordu.

✨💓✨💓✨💓✨

Duyuru;

    Bu sene başımda LGS gibi bir bela  var. Bu kitabı da mal gibi bu yaz yazmaya başladım. Hem dershane hem okul, üstümde bir sürü yük var. Bu yıl bitince yazdığım diğer kitapları da yayınlamayı düşünüyorum. Bu kitabı bırakmak istemiyorum. O yüzden arada bölüm gelecek.
       Kitabımı okuyup oylayanlara çok çok çok teşekkür ederim.💓💓 Hiç umudum yoktu aslında jdhsngdhsv.
       Neyse çok uzatmiyim. 💓