My Lifesaver (Justin Bieber Fanfic - Greek Edition) [ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ]

Παρτ 30

Παρτ 30

Ήσουν ακόμα στο δρόμο ξαπλωμένη.

Άκουσες μία φωνή από δίπλα σου, αλλά δεν μπορούσες να ανοίξεις τα μάτια σου όσο και να προσπαθούσες.

-'Κοπελιά;', άκουσες ξανά την ίδια φωνή.

Σκέψεις σου:

Κάτι μου λέει η φωνή του, αλλά δεν ξέρω ποιος είναι.

Τέλος σκέψεών σου

-'Με ακούς;'

Σε ταρακούνησε λίγο και τότε κατάφερες να ανοίξεις σιγά σιγά το ένα μάτι και μετά το άλλο.

-'Giota;'

*Μεριά Fay 's*

Οι γονείς μου κοιμόντουσαν. Οπότε, δεν υπάρχει περίπτωση να με καταλάβουν.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι μου και φόρεσα τα παπούτσια.

'Ήρθε η ώρα', σκέφτηκα.

Πήγα προσεκτικά στη κουζίνα περιμένοντας τα άτομα, να έρθουν.

Άνοιξα το ψυγείο και έβγαλα ένα γυάλινο μπουκάλι με νερό.

Έπειτα, το ντουλάπι με τα ποτήρια κι έβγαλα ένα γεμίζοντάς το σχεδόν μέχρι πάνω.

Ήπια μια γουλιά.

'Μήπως δεν είμαι έτοιμη γι'αυτό;', αναρωτήθηκα.

Είχα το ποτήρι στα χέρια μου και το μετακίνησα προς τα χείλη μου ξανά σκέφτοντας το τι να κάνω.

Χωρίς να καταλάβω τι έγινε ακούω το κουδούνι να χτυπάει κι αμέσως πέφτει το ποτήρι στο πάτωμα και σπάει.

Εγώ: 'Όχι, γαμώτο.'

Αφήνοντας τα γυαλιά κάτω στο έδαφος πήγα προς την πόρτα να ανοίξω.

Πήρα μια βαθιά ανάσα φτιάχνοντας τον εαυτό μου και την άνοιξα.

Τα μάτια μου ήταν σε έκπληξη όταν είδα την παρέα που περίμενα τόση ώρα μπροστά μου.

-'Είσαι έτοιμη;'

Εγώ: 'Ναι.' Σταμάτησα για ένα λεπτό. 'Νομίζω.'

-'Είσαι ή δεν είσαι;', πετάχτηκε ένα άλλο "πρόσωπο" και σε ρώτησε.

Εγώ: 'Όλα εντάξει.', είπα κλείνοντας την πόρτα.

*Μεριά Justin*

Ryan: 'Φίλε, ηρέμησε. Όλα είναι εντάξει.'

Εγώ: 'Δεν είναι εντάξει, Ryan. Όλα πηγαίνουν σκατά. Δε μπορεί να μη με θέλει, γαμώτο. Όλες με θέλουν στο σχολείο.', είπα τσαντισμένος.

Ryan: 'Μπορεί να μη της πέφτεις πολύς σε εκείνη', είπε σαρκαστικά.

Εγώ: 'Μη με κοροϊδεύεις. Δεν είναι για αστεία τώρα αυτά.'

Ryan: 'Και τι θες να κάνω;'

Εγώ: 'Τι να σου πω, ρε; Έλα από εδώ. Να ξεχαστώ λίγο.'

Ryan: 'Το "έλα από εδώ" που λες, δεν είναι παιχνιδάκια. Ξεχνάς ότι μένω στην California αυτό το καιρό;'

Εγώ: 'Δεν είναι πολύ μακριά.', διαμαρτυρήθηκα.

Ryan: 'Τέλος πάντων. Θα μείνω μαζί σου; Ή θα πάω σε ξενοδοχείο;'

Εγώ: 'Σοβαρά μιλάς; Μαζί μου.' Νόμιζα ότι είχα τελειώσει την πρότασή μου όταν πήγε να μιλήσει ο Ryan αλλά τον διέκοψα. 'Για λίγες μέρες.'

Ryan: 'Τι να σε κάνω; Είσαι περίεργος. Θα έρθω αύριο το πρωί.'

Εγώ: 'Ok. Α, σε περίπτωση που δεν είμαι εδώ θα αφήσω ένα κλειδί κάτω από την πόρτα μου.'

Ryan: 'Εντάξει, κλείσε.'

Εγώ: 'Όχι, εσύ κλείσε.', τον κορόϊδεψα.

Ryan: 'Κλείσε και άφησε τις μαλακίες σου τώρα, ρε.'

Εγώ: 'Haha, έλα γεια.'

Το έκλεισα γελόντας με τη μαλακία που έκανα στον Ryan.

'Να της στείλω μήνυμα;', αναρωτήθηκα.

Κούνησες το κεφάλι σου αρνητικά.

*Μεριά ΣΟΥ*

Εγώ: 'A-Austin;'

Austin: 'Τι κάνεις εσύ εδώ;'

Εγώ: 'Ε, να. Απλά...πήγαινα σπίτι μου.'

Austin: 'Τι; Τέτοια ώρα; Και που ήσουν πριν;'

Εγώ: 'Βόλτα;', η απάντησή σου ακούστηκε πιο πολύ για ερώτηση.

Austin: 'Έλα να σε πάω εγώ.'

Σε σήκωσε επάνω και σου άνοιξε τη πόρτα του Land Rover του, μπαίνοντας μέσα, κλείνοντάς σου την πόρτα και ύστερα μπήκε κι αυτός.

Εγώ: 'Θυμάσαι που μένω, έτσι;'

Σου έγνεψε.

Austin: 'Θυμάμαι.'

Έβαλε το κλειδί στη μίζα και άρχισε να οδηγάει προς την κατεύθυνση του σπιτιού σου.

*.**.**.**.**.**.*

Συγγνώμη αν άργησα να το βάλω.

Αλλά σκεφτόμουν τι να βάλω.

So, ίσως μπερδευτείτε με αυτό το part.

Λοιπόν...

Αν έχω νέα θα σας πω, οκ;

#LovUBabies

xoxo.