My Lifesaver (Justin Bieber Fanfic - Greek Edition) [ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ]

Παρτ 3

Τα μάτια μου άνοιξαν με δυσκολία ενώ το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει χαλώντας μου τον ύπνο κι άρχιζα να παραπονιέμαι για το φως που συνάντησε την όρασή μου καθώς το έκλεινα. Γρήγορα, χωρίς καλά-καλά να το σκεφτώ, ο βαθύς ύπνος επέστρεψε και βρέθηκα ύστερα από μισή ώρα όρθια κάνοντας τη προσπάθεια να ετοιμαστώ.

Εισήλθα στο μπάνιο μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και αφού είδα ότι είχα στην διάθεσή μου τουλάχιστον ακόμα μισή ώρα μέχρι τις 7:00 μπήκα να κάνω ένα χλιαρό ντουζ. Στέγνωσα τον εαυτό μου με την μακριά πετσέτα και πήρα στα χέρια μου την ισιωτική κάνοντας τα μαλλιά μου με αποτέλεσμα να απομακρύνω τις τούφες που πετούσαν από'δω κι από'κει. Στη συνέχεια, έπλυνα τα δόντια μου και βγήκα από το μπάνιο με το καλό που τελείωσα.

Κατευθύνθηκα προς τη ντουλάπα μου και έβγαλα ένα συνολάκι, μπλε σορτσάκι και μια μπλούζα τιραντέ που έγραφε Belieber επάνω με μπλε γράμματα, φόρεσα τα μαύρα All Star, το σακίδιό μου και κατέβηκα τις σκάλες πηγαίνοντας στην κουζίνα.

Η κουζίνα ήταν άδεια. Ετοίμασα ένα πιάτο για μένα με ένα κρουασάν με επικάλυψη μερέντας και ένα ποτήρι κρύο κακάο. Ύστερα από λίγα λεπτά παρατήρησα τους υπόλοιπους να βγαίνουν από τα δωμάτια καλημερίζοντάς με ενώ εγώ έγνεφα τρώγοντας το πρωινό μου.

Η μάνα μου με κοίταξε με ανασηκωμένα φρύδια. "Γιατί τόσο πρωινή;" είπε φεύγοντας από το οπτικό μου πεδίο και ανασύροντας για την λάτζα.

"Λέω να πάω πιο νωρίς για να μου δώσουν το πρόγραμμα" είπα πίνοντας μια γουλιά από το κακάο.

Έβγαλε ένα επιφώνημα λέγοντάς μου στη συνέχεια πως είναι καλή ιδέα. "Περίμενε, μαζί δε θα πάμε;" με ρώτησε ενώ κοίταξε προς το μέρος μου.

"Αν και δεν το πρότεινα εγώ, ναι, σε λίγο είμαι έτοιμη" αναφέρω γνέφοντας καταφατικά.
"Εγώ δεν είμαι" μου λέει κοιτώντας τον εαυτό της και αναστέναξα.

"Τότε ετοιμάσου" αναφέρω βιαστικά καθώς σηκώνομαι για να αφήσω το σερβίτσιο στη λάτζα. "Θα αργήσω" μου λέει επιφυλακτικά κάνοντάς με να την κοιτάξω με το κεφάλι μου γυρισμένο κι μία αστεία έκφραση στο πρόσωπό μου.

"Εσύ επέμενες όμως να με πας" στριφογύρισα ανενόχλητα τα μάτια μου. "Πες μου τουλάχιστον πού είναι".

"Μόνη σου θα πας δηλαδή;" με ρώτησε

Μαμά: Τί; Μόνη σου;