:) Ηεrε's τhε nεxτ ραrτ!
Εnjoγ ιτ!
Όσο γινόταν αυτό, πλησιάζετε ο ένας τον άλλον, ή ήταν ιδέα σου;
Μπερδέματα, σκέφτηκες.
Δεν μπορεί! Ιδέα σου θα είναι, standard!
Ήθελες να σταματήσεις, γιατί θα καταλάβαινε πως σου αρέσει (Τί σου αρέσει, δηλαδή; Τον έχεις ερωτευτεί FULL!!!)
Νόμιζες ότι άκουσες έναν ήχο πόρτας, αλλά ίσως να ήταν και η ιδέα σου.
-'Δεν φτάνει που είστε μαζί, έρχεστε και στο σπίτι μου; Τι θέλετε εδώ;'
Εσύ τινάχτηκες από τη θέση σου αφού αναγνώρισες τη φωνή που μιλούσε σε εσένα.
Εγώ: 'N-Nikki, όχι. Δεν..'
Nikki: 'Δεν καταλαβαίνω! Είστε τόσο ηλίθιοι και οι δυο σας;'
Justin: 'Όχι, Nikki. Παρεξήγηση!'
Nikki: 'Πάλι παρεξήγηση; Γιατί προσπαθείς να με πείσεις; Ε; Αφού ξέρεις. Κάνεις λάθος, παράτα τα. Άφησέ με, στην ησυχία μου.'
Εγώ: 'Λοιπόν, δε θα καθήσω έτσι με σταυρωμένα τα χέρια. Θα σου εξηγήσω, αφού δε βάζεις μυαλό με τίποτα εσύ.'
Nikki: 'Όχι, δεν θα πεις τίποτα εσύ.', σε διέκοψε.
Εγώ: 'Θα σου πω είπα', σχεδόν τσίριξες.
Ο Justin και η Nikki σε κοιτούσαν με ένα περίεργο βλέμμα. Ξαφνιάστηκαν από την αντίδρασή σου, που δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Έμειναν έτσι χωρίς να μιλάνε.
Πήρες μια βαθιά αναπνοή και άρχισες να της λες τα πάντα:
Εγώ: 'Πρώτον, θα με αφήσεις να τελειώσω, δε θα με διακόψεις και θα περιμένεις να έρθει η σειρά σου να μιλήσεις κι εσύ. Καταρχήν, δεν έχουμε τίποτα εγώ με τον Justin. Είναι απλά το είδωλό μου και τον αγαπώ, τίποτα άλλο. (ΨΕΜΑΤΑ!!! :ο) Επίσης, εκείνο το περιστατικό στο σχολείο ήταν ένα απλό ας το πούμε. Αφορά μόνο εμένα οπότε δε θα το συζητήσω. Με βοήθησε να διώξω ένα αγόρι ο Justin, καθαρά σαν φίλος. Εγώ για να τον ευχαριστήσω τον αγκάλιασα και'...Σταμάτησες για λίγη ώρα. '...και τον φίλησα στο μάγουλο. Δεν νομίζω, να υπάρχει πρόβλημα.' Την κοίταξες με ένα βλέμμα γεμάτο ειρωνικότητα. 'Μετά ήρθες εσύ, Nikki και νόμισες πως έχουμε κάτι μεταξύ μας, εγώ και ο Justin.' Πήρες μια ανάσα και συνέχισες. 'Σήμερα, αποφασίσαμε να με φέρει ο Justin εδώ, γιατί δεν ήξερα που μένεις και να έρθω να σου μιλήσω ΜΗΠΩΣ τα καταφέρουμε και με συμπαθήσεις και καθαρίσεις το ξεροκέφαλο μυαλό σου. Γιατί αυτό είναι το μυαλό σου.'
Ησυχία.
Εγώ: 'Δε θα πεις τίποτα; Σειρά σου!'
Nikki: Πήρε μια ανάσα και είπε: 'Αυτή όλη η δικαιολογία δεν είναι αληθινή. Μια δικαιολογία είναι, όπως είπα. Δεν σε πιστεύω. Απλά πες την αλήθεια. Τι θα χάσεις; Το ξέρω ότι λες ψέματα!'
Justin: 'Nikki, αυτή είναι η αλήθεια. Πίστεψέ μας, σε παρακαλώ.'
Kοίταξες αηδιασμένη τον Justin.
Justin: 'Τι;', σε ρώτησε ξαφνιασμένος.
Εγώ: 'Την παρακαλάς;' Τον ξανακοίταξες με το ίδιο βλέμμα. 'Δεν σε πιστεύω. Αν δε θέλει να πιστέψει, άς'τη να πιστεύει ότι μαλακία θέλει', του είπες.
Η Νikki, έφυγε θυμωμένη και στενοχωρημένη απο εκεί.
Justin: Κοίτα τι έκανες τώρα!, σου φώναξε.
Η Nikki είχε ανοίξει την πόρτα από κάτω και έμεινε από πίσω κρυμμένη.
Σκέψεις Nikki 's:
Έλα τώρα, Justin. Βρίστη τη μαλακισμένη. Να μάθει να μην λέει μαλακίες. Αχ, πόσο θα ήθελα τώρα να τη χαστουκίσω. :(
Τέλος σκέψεων Nikki 's
Justin: 'Είσαι ηλίθια! Σταμάτα να τη βρίζεις και να λες άσχημα πράγματα για εκείνη. Γιατί το έκανες αυτό; Γιατί; Μπορείς να μου εξηγήσεις;'
Εγώ: 'Να σου εξηγήσω;' Επανέλαβες την ερώτησή του. 'Δεν καταλαβαίνεις; Αφού δεν θέλει να καταλάβει, χές'την. Δεν έχεις να κάνεις κάτι άλλο. Έχω φτάσει εκτός ορίων με αυτό το θέμα.'
Justin: 'Εγώ να δεις, Giota πόσο πολύ. Και ακόμα και με τη συμπεριφορά σου. Υποτίθεται είσαι φίλη μου.'
Εγώ: 'Μη πω τώρα τι θα έπρεπε να είμαι!'
Justin: 'Τι θα έπρεπε δηλαδή, για πες;'
Εγώ: 'Άς'το! Άλλο θα έπρεπε να είμαι τώρα και δεν είναι ανάγκη να το μάθεις.' 'Λες και θα δείξεις κατανόηση', ψυθίρισες.
Justin: Τι είπες;
Εγώ: Τα λέμε, Justin.
Έφυγες εκεί αφήνοντάς τον μόνο του και με απορρημένο βλέμμα.
*.**.**.**.**.*.*
Yes!
Έγραψα κι άλλο.
Ακόμα δεν έγινε κάτι μεταξύ τους, βλέπω. :P
Έβαλα και τσακωμό.
Άτιμη Nikki. Θα σε σκοτώσω! :(
Λέτε να γίνει κάτι εκεί μετά με τη Nikki και τον Justin;
Κι αν ναι, τότε τι;
Give ME ideas! :)
#LovUBabies
xoxo.
ESTÁS LEYENDO
My Lifesaver (Justin Bieber Fanfic - Greek Edition) [ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ]
FanficΗ περιγραφή βρίσκεται στην αρχή του Fanfic :)